Χαρακτηριστικά και περιγραφή της ποικιλίας πιπεριού Claudio
Οι γλυκές πιπεριές επισκέπτονται συχνά οικιακά οικόπεδα που βρίσκονται σε περιοχές με ζεστό κλίμα. Μια ποικιλία υβριδικών ειδών επιτρέπει σε κάθε κάτοικο του καλοκαιριού να βρει τη δική του ποικιλία, η οποία γίνεται η αγαπημένη του: αυτό μπορεί να ειπωθεί για το πιπέρι Claudio F1. Η μοναδικότητα της ποικιλίας καθορίζει την ποικιλία των χρήσεων των φρούτων και την ευκολία της καλλιέργειας των καλλιεργειών.
Περιγραφή της ποικιλίας
Το πιπέρι Claudio είναι ένας τύπος γλυκού πιπεριού που ανήκει στην υβριδική κατηγορία. Οι ημι-εκτεταμένοι θάμνοι, κατάλοιπα ισχυροί, υπό ευνοϊκές συνθήκες μπορούν να φτάσουν σε ύψος 0,7 μέτρων. Τα φύλλα μεσαίου έως μεγάλου μεγέθους είναι τσαλακωμένα.
Οι καρποί αυτής της ποικιλίας είναι μεγάλοι, μοιάζουν με επιμήκη κύβο σε σχήμα. Το λαμπερό δέρμα είναι λείο και πολύ παχύ. Σε ανώριμη κατάσταση, τα φρούτα έχουν σκούρο πράσινο χρώμα, ωστόσο, καθώς ωριμάζουν, αποκτούν σκούρο κόκκινο χρώμα.
Ένας θάμνος μπορεί να δώσει έναν καλλιεργητή λαχανικών έως 1 κιλό μεγάλων όμορφων πιπεριών. Κάθε βάρος ζυγίζει 200 γραμμάρια, το πάχος του τοιχώματος είναι έως 1 εκατοστό. Η διαφορά είναι στην αντοχή στη θερμότητα. Υπό τις κλιματολογικές συνθήκες, που χαρακτηρίζονται από ζεστό και ξηρό αέρα, το πιπέρι δεν θα επιβραδύνει την ανάπτυξή του και θα δώσει μια εξαιρετική συγκομιδή, τα τοιχώματα των φρούτων θα παραμείνουν τα ίδια παχιά και σαρκώδη. Μέχρι 300 εκατοστά μπορούν να αφαιρεθούν από ένα εκτάριο. Ο αριθμός των εμπορεύσιμων φρούτων θα είναι τουλάχιστον 95 τοις εκατό.
Αυτός είναι ένας πολύ καλός δείκτης, γι 'αυτό το Claudio χρησιμοποιείται με μεγάλη επιτυχία για την ανάπτυξη σε βιομηχανική κλίμακα σε αγροκτήματα.
Η ποικιλία είναι ανθεκτική στον ιό του μωσαϊκού καπνού. Αυτό αντικατοπτρίζεται στα χαρακτηριστικά και την περιγραφή της ποικιλίας με την οποία καταχωρήθηκε στο Κρατικό Μητρώο της Ρωσίας. Η μοναδικότητα του είδους επιτρέπει στο Claudio να καλλιεργείται στον Βόρειο Καύκασο - μια περιοχή με ζεστό και υγρό κλίμα.
Χρήση φρούτων
Τα φρούτα Claudio μπορούν να χρησιμοποιηθούν παντού. Ο λεπτός πολτός του σάς επιτρέπει να τρώτε τα φρούτα σε διάφορες μορφές:
- ως συστατικό για φρέσκες σαλάτες.
- μαρινάτος;
- ως βάση για γέμιση?
- σε αλμυρή μορφή.
Τα φρούτα Claudio ανέχονται τέλεια την κατάψυξη, μπορούν να στεγνώσουν και να διατηρηθούν. Ο πολτός περιέχει μεγάλο αριθμό συστατικών που είναι χρήσιμα τόσο για παιδιά όσο και για ενήλικες.
Είναι συνηθισμένο να μαζεύετε τους καρπούς της βουλγαρικής πιπεριάς Claudio σε καταπράσινη κατάσταση. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι οι πιπεριές ωριμάζουν τέλεια σε θερμοκρασία δωματίου και αυτή η διαδικασία συγκομιδής σας επιτρέπει να διατηρήσετε την παρουσίαση ενός μεγαλύτερου αριθμού φρούτων. Δεν υπάρχει τίποτα να ανησυχείτε, καθώς οι πράσινες πιπεριές έχουν ήδη καλό χυμώδες και λιπαρό.
Μπορείτε να φάτε Claudio ωμά, γι 'αυτό πρέπει να κόψετε ή να κόψετε απλά τα φρούτα.Περιέχει μια τεράστια ποσότητα χρήσιμων ιχνοστοιχείων.
Είναι ενδιαφέρον ότι οι πιπεριές κατέχουν το ρεκόρ για τη βιταμίνη C. Η ποσότητα ασκορβικού οξέος στις πιπεριές υπερβαίνει ακόμη και την ποσότητα που βρίσκεται στα εσπεριδοειδή.
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα
Η ποικιλία έχει σημαντικό αριθμό πλεονεκτημάτων, που αντικατοπτρίζονται στην περιγραφή του πιπεριού Claudio F1. Κύρια θετικά χαρακτηριστικά:
- ανεπιτήδευτο σε αυξανόμενες συνθήκες?
- αντίσταση στις ασθένειες
- μεγάλος-καρποφόρος?
- θερμική αντίσταση;
- τη δυνατότητα μακροχρόνιας αποθήκευσης ·
- καλή ανοχή στις μεταφορές.
- εξαιρετική γεύση
- πρόωρη ωριμότητα
- ευελιξία χρήσης.
Εκτός από τα αναφερόμενα πλεονεκτήματα, το πιπέρι Claudio χαρακτηρίζεται από κάποιες άλλες αποχρώσεις:
- αυξημένες απαιτήσεις για δείκτες υγρασίας υποστρώματος ·
- χαμηλή ταχύτητα μετάβασης από την κατάσταση της τεχνικής ωριμότητας σε πλήρη χρωματισμό.
Γνωρίζοντας τα κύρια πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της ποικιλίας, μπορείτε να σχεδιάσετε σωστά τη διαδικασία καλλιέργειας μιας καλλιέργειας και να αποκτήσετε μια εξαιρετική συγκομιδή.
Αυξανόμενα χαρακτηριστικά
Η ευελιξία της καλλιέργειας είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά πλεονεκτήματα του πολιτισμού. Μπορεί να καλλιεργηθεί τόσο σε θερμοκήπιο όσο και σε ανοιχτό κρεβάτι. Η περιγραφή της ποικιλίας μιλά για την πρώιμη ωριμότητα της. Αυτό οδηγεί στο γεγονός ότι οι κηπουροί αρχίζουν να γιορτάζουν με τα πρώτα νόστιμα λαχανικά ήδη δυόμισι μήνες μετά τη φύτευση των δενδρυλλίων.
Οι πιπεριές κάνουν κάποιες απαιτήσεις στο έδαφος στο οποίο μεγαλώνουν. Σύμφωνα με αυτά, συνιστάται να το καλλιεργείτε εκεί όπου προηγουμένως είχαν μεγαλώσει τέτοια φυτά:
- λάχανο;
- παντζάρι;
- κολοκύθι;
- αρακάς;
- άλλα όσπρια.
Δεν μπορείτε να φυτέψετε πιπεριές στη θέση των φασολιών.
Η φύτευση σπόρων για σπορόφυτα πρέπει να ξεκινήσει γύρω στα μέσα Μαρτίου, αλλά κάθε καλλιεργητής καθορίζει αυτήν την περίοδο από δοκιμή και σφάλμα, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες υπό τις οποίες θα καλλιεργηθεί το πιπέρι Claudio και τα κλιματολογικά χαρακτηριστικά της περιοχής.
Φυτεύονται σπόροι πιπεριού, εμβάπτισης κατά 1 εκατοστό. Η απόσταση μεταξύ των σπόρων πρέπει να είναι τουλάχιστον ενάμισι εκατοστά. Εάν το μειώσετε, οι καλλιεργημένοι θάμνοι θα αρχίσουν να σκιάζουν ο ένας τον άλλον, κάτι που θα έχει αρνητική επίδραση στην κατάστασή τους.
Αμέσως μετά τη φύτευση, οι σπόροι πρέπει να ποτίζονται και να καλύπτονται με μια παχιά μεμβράνη για την αναδημιουργία συνθηκών θερμοκηπίου.
Μετά τη βλάστηση, θα πρέπει να παρακολουθείτε προσεκτικά τη θερμοκρασία του αέρα. Ο δείκτης δεν πρέπει να είναι χαμηλότερος από 22 ° С. Οι παράμετροι της υγρασίας και του φωτισμού του εδάφους έχουν θεμελιώδη σημασία.
Όταν φυτεύετε σπορόφυτα πιπεριού Claudio στο έδαφος, πρέπει να θυμάστε: τα φυτά δεν πρέπει να βρίσκονται κοντά στα αγγούρια. Το σχήμα που πρέπει να ακολουθηθεί κατά τη διαδικασία φύτευσης είναι το εξής: ένα φυτό πρέπει να αναπτυχθεί σε μια περιοχή που περιορίζεται σε απόσταση 0,4 έως 0,5 μέτρα. Η απειλή του παγετού δεν πρέπει να υπάρχει πλέον κατά τη φύτευση.
Ο τόπος της μελλοντικής προσγείωσης πρέπει να προετοιμαστεί εκ των προτέρων. Για αυτό, το υπόστρωμα στο οποίο πρόκειται να αναπτυχθεί το Claudio πρέπει να τροφοδοτείται με λιπάσματα που περιέχουν ποτάσα και φωσφόρο το φθινόπωρο. Αμέσως κατά τη στιγμή της αποβίβασης, οι οπές πρέπει να γεμίζουν με νερό. Συνιστάται το έδαφος να είναι αρκετά χαλαρό, είναι επιθυμητή μια συσκευή αποστράγγισης. Η ποσότητα του εισερχόμενου φωτός πρέπει να παρακολουθείται - εάν υπάρχει έλλειψη, συνιστάται να εφοδιαστείτε το θερμοκήπιο με πρόσθετες πηγές φωτός.
