Ο αιτιολογικός παράγοντας και τα συμπτώματα της λευχαιμίας στα βοοειδή, πώς μεταδίδεται ο κίνδυνος για τον άνθρωπο
Οι μολυσματικές ασθένειες είναι συχνές στην εκτροφή γαλακτοκομικών προϊόντων. Οι μολυσματικοί παράγοντες μπορούν να μολύνουν διάφορα όργανα, ακόμη και το αίμα. Η ιογενής λευχαιμία είναι μια σοβαρή ασθένεια που μπορεί να επηρεάσει όλες τις φυλές. Εξετάστε τα αίτια της εμφάνισης, τα στάδια και τα συμπτώματα της λευχαιμίας των βοοειδών, διαγνωστικά και θεραπευτικά μέτρα, εάν υπάρχει κίνδυνος για την ασθένεια για τον άνθρωπο.
Ποια είναι η αιτία και πώς μεταδίδεται ο ιός;
Ο αιτιολογικός παράγοντας της λευχαιμίας στα βοοειδή είναι ο ιός της λευχαιμίας των βοοειδών (BLEV), της οικογένειας Retroviridae, μορφολογικά παρόμοιος με τον ιό που προκαλεί λευχαιμία σε άλλα είδη ζώων. Ο ιός είναι σε θέση να παραμείνει στο κύτταρο για μεγάλο χρονικό διάστημα σε δεσμευμένη κατάσταση με το γονιδίωμα, χωρίς να δείχνει καμία δραστηριότητα. Ενεργοποιείται με επιδείνωση των μεταβολικών διεργασιών και ανοσολογική προστασία του σώματος.
Η λευχαιμία (αιμοβλάστωση, λευχαιμία) είναι μια καρκινική νόσος του αίματος που μπορεί να είναι ασυμπτωματική. Αυτό εκδηλώνεται με τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων των αιματοποιητικών και λεμφικών οργάνων, τα οποία στη συνέχεια διεισδύουν σε άλλα όργανα, όπου εμφανίζονται όγκοι. Μπορούν να σχηματιστούν στους λεμφαδένες, τον σπλήνα, την καρδιά, τους νεφρούς, το αβωσώμιο, τα νεφρά.
Ο ιός μεταδίδεται σε βοοειδή, βουβάλια, ζέβες και πρόβατα. Ο αιτιολογικός παράγοντας ζει στο εξωτερικό περιβάλλον για μικρό χρονικό διάστημα, χάνει τις μολυσματικές ιδιότητές του σε 3-6 ώρες και πεθαίνει όταν εκτίθεται σε κοινά απολυμαντικά. Στο φρέσκο γάλα, ο ιός επιμένει για 18 ημέρες · όταν παστεριωθεί, πεθαίνει σε λίγα δευτερόλεπτα.
Τα υγιή ζώα μολύνονται μέσω αίματος και σάλιου όταν ζευγαρώνονται. Μοσχάρια - μέσω του πρωτογάλακτος και του γάλακτος, 10-20% γεννιούνται ήδη μολυσμένα. Ο ιός πιστεύεται ότι μεταφέρεται από έντομα που πιπιλίζουν το αίμα. Η μόλυνση διευκολύνεται από τη συσσωρευμένη στέγαση, τη βοσκή του κοπαδιού σε μια κοινή βοσκή, τη σίτιση των μόσχων με γάλα από άρρωστες αγελάδες, χρησιμοποιώντας άρρωστους ταύρους για ζευγάρωμα. Η λευχαιμία των βοοειδών θεωρείται τώρα ως ασθένεια που αποτελεί απειλή για την ομάδα γονιδίων φυλών και μειώνει τον αριθμό των παραγωγικών ζώων.
Στάδια και συμπτώματα
Η πορεία της νόσου χωρίζεται σε διάφορα στάδια, τα οποία χαρακτηρίζονται από ορισμένες διαταραχές και συμπτώματα. Η παθογένεση προσδιορίζεται από την αλληλεπίδραση του ιού και του κυττάρου. Μια κυρίως λανθάνουσα μορφή είναι χαρακτηριστική της λευχαιμίας.
Η ασθένεια ξεκινά με την ενεργοποίηση του παθογόνου · διάφοροι δυσμενείς εξωτερικοί ή εσωτερικοί παράγοντες μπορούν να γίνουν ενεργοποιητές.
Επώαση
Μπορεί να χρειαστούν 2 ή περισσότερες εβδομάδες από τη μόλυνση έως την εμφάνιση των πρώτων σημείων. Το πρώιμο στάδιο της νόσου είναι ασυμπτωματικό, η παραγωγικότητα και η αναπαραγωγική λειτουργία των αγελάδων παραμένουν στο ίδιο επίπεδο.Αυτή τη στιγμή, το άρρωστο ζώο διαδίδει ήδη τον ιό. Μια αγελάδα, παρά την παρουσία ενός παθογόνου στο σώμα, δεν μπορεί ποτέ να αρρωστήσει με λευχαιμία, τα παθογόνα θα παραμείνουν στο σώμα σε παθητική κατάσταση, αλλά θα μεταδοθούν σε άλλα ζώα με τις εκκρίσεις του ασθενούς.
Αιματολογικός
Σε αυτό το στάδιο, οι παθολογικές αλλαγές αρχίζουν να εκδηλώνονται στο αίμα μολυσμένων ζώων, το οποίο ρέει μέσω των αγγείων και όχι μόνο στα αιμοποιητικά όργανα. Σε λευχαιμικά άτομα, η κατάσταση επιδεινώνεται, γρήγορα κουράζονται, απορροφούν άσχημα τρόφιμα, μειώνουν την απόδοση γάλακτος και χάνουν βάρος.
Διαταραχές του πεπτικού συστήματος, εξασθένιση της καρδιάς, κίτρινη ή κυάνωση των βλεννογόνων είναι συχνές.
Η αναπνοή γίνεται βαριά, παγίδα, κοιλιά, διόγκωση του μαστού στα ζώα, η ροή των ούρων επηρεάζεται. Οι επιφανειακοί λεμφαδένες στην γνάθο, το μαστό, κοντά στα αυτιά, πάνω από τα γόνατα αυξάνονται. Είναι πυκνά ή ελαφρώς ελαστικά, κινητά και δεν βλάπτουν.
Ογκος
Αυτό το στάδιο εκδηλώνεται με την άμβλυνση των αγελάδων, τους λεμφαδένες τους μεγαλώνουν, τα μάτια τους διογκώνονται. Τέτοια άτομα βοοειδών αρρωσταίνουν συχνά, συχνά παραμένουν άγονα, μπορεί να υπάρχουν αμβλώσεις και μειώνεται ο αριθμός των γεννηθέντων μόσχων. Η παραγωγικότητα των αγελάδων μειώνεται.
Οι νεαρές αγελάδες έχουν όγκους στον κάτω λαιμό, τον θύμο αδένα και το δέρμα. Λόγω της μείωσης των λευκοκυττάρων και της εμφάνισης παθολογικών μορφών κυττάρων στο περιφερικό αίμα, το ανοσοποιητικό σύστημα εξαντλείται γρήγορα και τα μοσχάρια πεθαίνουν. Τα μοσχάρια είναι έντονα άρρωστα και μπορεί να πεθάνουν μέσα σε λίγες εβδομάδες από την έναρξη των συμπτωμάτων.
Διαγνωστικά μέτρα
Στα αρχικά στάδια της νόσου, η λευχαιμία στα βοοειδή ανιχνεύεται με ενζυμικό ανοσοπροσδιορισμό και χρησιμοποιώντας την αλυσιδωτή αντίδραση πολυμερούς. Η διάγνωση γίνεται σύμφωνα με τα δεδομένα των επιζωοτολογικών, ιολογικών, ιστολογικών, αιματολογικών μελετών, καθώς και λαμβάνοντας υπόψη τα κλινικά σημεία. Στην αιματολογική εξέταση, ο αριθμός των λευκοκυττάρων, τα νεαρά κύτταρα και ο αριθμός των λεμφοκυττάρων προσδιορίζεται σε ποσοστό. Βοηθητικές διαγνωστικές μέθοδοι - βιοψία λεμφαδένων, ήπατος και σπλήνα.
Τι γίνεται αν μια αγελάδα έχει λευχαιμία;
Η ασθένεια είναι χρόνια και σοβαρή, η οποία προκαλεί σημαντική βλάβη στο σώμα του ζώου, επομένως δεν αντιμετωπίζεται. Ο ιός μπορεί να εισαχθεί στα γονίδια του κυττάρου και μέχρι στιγμής δεν έχουν αναπτυχθεί φάρμακα για να το αφαιρέσουν από εκεί. Δεν υπάρχει επίσημη θεραπεία για τη θεραπεία της λευχαιμίας στις αγελάδες και δεν υπάρχουν εναλλακτικές μέθοδοι.
Όταν αναγνωρίζονται άρρωστα άτομα, διαχωρίζονται από το κοπάδι και εκτρέφονται χωριστά ή αμέσως σφαγιάζονται. Εάν υπάρχει περισσότερο από το 10% αυτών των ατόμων, θανατώνονται, τα υπόλοιπα εξετάζονται κάθε 3 μήνες. Εάν υπάρχουν πολλές περιπτώσεις, τα ζώα παραδίδονται για σφαγή και αντικαθίστανται με νέα.
Πιθανές επιπλοκές και συνέπειες για το ζώο
Οι αγελάδες με λευχαιμία θα πεθάνουν επειδή δεν έχει αναπτυχθεί θεραπεία. Όταν συμβαίνει αυτό εξαρτάται από την υγεία του ζώου και πόσο καιρό μπορεί να αντισταθεί στην ασθένεια. Οι μεταφορείς, εάν δεν είναι άρρωστοι, μπορούν να ζήσουν για πολλά χρόνια · ο αδρανοποιημένος ιός δεν θα επηρεάσει την υγεία και την απόδοση. Δεν συνιστάται η αναπαραγωγή φορέων του ιού της λευχαιμίας.
Πρόληψη
Όταν αγοράζετε νέα ζώα για ένα κοπάδι, πρέπει να κάνετε μια μελέτη για το αίμα τους, να προσπαθήσετε να επιλέξετε άτομα από αγροκτήματα που είναι απαλλαγμένα από ασθένειες. Εάν η ανάλυση διαπιστώσει ότι είναι υγιείς, μπορούν να εισαχθούν στο κοπάδι, οι μολυσμένοι μπορούν να σταλούν σε πάχυνση. Αυτές οι αγελάδες πρέπει να διατηρούνται ξεχωριστές από τις υπόλοιπες, να τρέφονται με ανοσοδιεγερτικά συμπληρώματα.
Οι μόσχοι που γεννιούνται από λευχαιμικές αγελάδες πρέπει επίσης να δοκιμάζονται για τον ιό.Ο εξοπλισμός και οι μηχανές αρμέγματος, εάν είναι δυνατόν, πρέπει να χρησιμοποιούνται μεμονωμένα ή τουλάχιστον να απολυμανθούν πριν αρμεχθούν υγιή ζώα. Εάν δεν υπάρχει υγιής ταύρος στο κοπάδι, μπορεί να χρησιμοποιηθεί τεχνητή γονιμοποίηση. Ο χώρος όπου στεκόταν οι αγελάδες πρέπει να καθαριστεί και να απολυμανθεί με διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου 2-3%.
Υπάρχει κίνδυνος για τους ανθρώπους;
Ο ιός από αγελάδες δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο και η ασθένεια δεν αναπτύσσεται. Επομένως, μπορείτε να εργαστείτε με ζώα χωρίς φόβο μόλυνσης. Υπάρχουν όμως υγειονομικές απαιτήσεις για το γάλα και το κρέας.
Μπορείτε να πιείτε γάλα, αλλά μόνο μετά από 5 λεπτά βρασμού ή παστερίωσης. Όταν επιτευχθεί μια συγκεκριμένη θερμοκρασία, 2 δεκάδες δευτερόλεπτα θα είναι αρκετά για να πεθάνουν οι ιοί στο γάλα. Το γάλα μπορεί επίσης να απολυμανθεί υπό υπεριώδη ακτινοβολία. Ωστόσο, η ποιότητα του γάλακτος παραμένει χαμηλή. Δεν μπορείτε να μαγειρέψετε γιαούρτι, τυρί ή να στεγνώσετε από αυτό. Περιέχει περισσότερη πρωτεΐνη από τη συνηθισμένη και λιγότερο ξηρή ύλη. Οι τοξίνες που παράγονται από τον ιό παραμένουν σε αυτό.
Το κρέας δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί αν επηρεαστούν τα εσωτερικά όργανα και οι μύες. Εάν οι μύες δεν επηρεάζονται από όγκους, βράζονται πριν από τη χρήση ή αποστέλλονται για επεξεργασία προϊόντων κρέατος.
Η λευχαιμία βοοειδών είναι μια ανίατη ασθένεια · τα ζώα σε οποιοδήποτε νοικοκυριό μπορούν να αρρωστήσουν. Ο κύριος τρόπος για την πρόληψη της εξάπλωσης της νόσου στην αγέλη είναι μέσω προληπτικών μέτρων. Εάν μια αγελάδα μολυνθεί και η ασθένεια αρχίσει να αναπτύσσεται, είναι καταδικασμένη. Μετά από λίγο, το ζώο θα πεθάνει. Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να τον ταΐσει εντατικά ή να τον σφαγή αμέσως.
Η οικονομική ζημία από λευχαιμία βοοειδών καθορίζεται από την απώλεια κεφαλαίων κατά την αναγκαστική σφαγή ζώων, το θάνατο των ζώων, τη μείωση της παραγωγικότητας του γάλακτος και του κρέατος. Ο όγκος των πωληθέντων νέων αποθεμάτων μειώνεται επίσης. Σήμερα, η λευχαιμία θεωρείται μια ασθένεια που απειλεί την ομάδα γονιδίων αναπαραγωγής των φυλών βοοειδών.
