Συμπτώματα αναπλάσμωσης σε βοοειδή και διάγνωση, μέθοδοι θεραπείας και πρόληψης

Η ανάπτυξη της αναπλάσμωσης των βοοειδών είναι αρκετά συχνή και μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στην υγεία των ζώων. Η ασθένεια σπάνια προκαλεί θάνατο, αλλά έχει σοβαρή πορεία. Η αντιμετώπιση με αυτό μπορεί να είναι αρκετά δύσκολη. Επομένως, συνιστάται η καταπολέμηση της νόσου σε συνδυασμό με προληπτικά μέτρα που αποσκοπούν στην πρόληψη της επανεμφάνισης.

Τι είναι η αναπλάσμωση: παθογόνα και φορείς

Αυτός ο όρος νοείται ως παθολογία που μεταφέρεται από μικρούς μικροοργανισμούς. Οι διαστάσεις τους είναι 0,2-2,2 μικρά. Εισέρχονται στα ερυθρά αιμοσφαίρια και πολλαπλασιάζονται εκεί. Τα πλάσματα προκαλούν μεταβολικές διαταραχές και επηρεάζουν την κατανομή οξυγόνου στο σώμα. Αυτό προκαλεί την ανάπτυξη αναιμίας σε ζώα.

Οι ζώνες και οι συνθήκες της μόλυνσης εξαπλώνονται

Αυτή η παθολογία είναι διαδεδομένη. Τα ενδοκυτταρικά βακτήρια θεωρούνται οι αιτιολογικοί του παράγοντες. Τα παράσιτα σχηματίζουν αποικίες και αναπαράγονται με διαίρεση ή εκκόλαψη. Τα βακτήρια μπορούν να μεταφερθούν από κουνούπια, τσιμπούρια ιξωδών, ιπποειδή. Διανέμονται επίσης με δάγκωμα midges, midges και μύγες. Μερικές φορές η μόλυνση συμβαίνει μέσω μολυσμένων εργαλείων. Η μέγιστη επίπτωση εμφανίζεται την άνοιξη και το καλοκαίρι - κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι φορείς της παθολογίας ξυπνούν και ενεργοποιούνται.

Χαρακτηριστικά της ανάπτυξης του παρασίτου

Τα αναπλάσματα είναι παράσιτα με δύο ξενιστές. Απορροφούν θρεπτικά συστατικά από το αίμα των βοοειδών. Ωστόσο, από το ένα άτομο στο άλλο, εξαπλώθηκαν με τη βοήθεια διαφόρων εντόμων. Όταν ένας φορέας παθολογίας κολλά σε ένα ζώο, επικίνδυνα βακτήρια εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος.

Λίγο καιρό μετά τη μόλυνση, το ανάπλασμα αρχίζει να αναπτύσσεται ενεργά στα κύτταρα του αίματος - συχνότερα στα ερυθροκύτταρα. Αν και μερικές φορές διεισδύουν επίσης στα αιμοπετάλια και στα λευκοκύτταρα. Ως αποτέλεσμα, μετά από μερικές ημέρες, ολόκληρες αποικίες σχηματίζονται στο αίμα των ζώων. Τα βακτήρια πολλαπλασιάζονται πολλαπλασιάζοντας ή διαιρώντας.

Οι βακτηριακοί μικροοργανισμοί εισέρχονται στο σώμα των κροτώνων ή άλλων εντόμων πιπιλίζοντας το αίμα μολυσμένων ατόμων. Στο σώμα των εντόμων, τα παράσιτα πολλαπλασιάζονται κυρίως στα έντερα και τα αγγεία των μαλπιγγών. Από εκεί μπορούν να μεταφερθούν στους απογόνους.

Σημεία και συμπτώματα λοίμωξης

Οι βασικές εκδηλώσεις της παθολογίας σχετίζονται με διαταραχές πήξης του αίματος. Ταυτόχρονα, τα ακόλουθα σημάδια επικρατούν στα βοοειδή:

• μια απότομη αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος.
• μια αλλαγή στη σκιά των βλεννογόνων - μια υπερβολική ποσότητα χολερυθρίνης στο αίμα μολυσμένων ζώων προκαλεί κιτρίνισμα των μεμβρανών.
• αυξημένος καρδιακός ρυθμός
• βαριά διαλείπουσα αναπνοή λόγω λιμοκτονίας οξυγόνου
• απώλεια όρεξης
• βήχας;
• προβλήματα στην εργασία των πεπτικών οργάνων.
• σωματική εξάντληση, γρήγορη απώλεια βάρους
• γενική αδυναμία και απάθεια
• μείωση της παραγωγής γάλακτος ·
• πρήξιμο στα άκρα και στην περιοχή του θώρακα - παρατηρείται σε προχωρημένες περιπτώσεις.
• γενική αδυναμία
• αναιμία;
• σπασμοί
• πυρετός;
• αποβολές σε έγκυες άτομα
• στειρότητα στους άνδρες.

Ως πρόσθετο χαρακτηριστικό, μπορεί να οριστεί μια αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες των ασθενών. Λόγω μεταβολικών διαταραχών, τα ζώα μπορεί να προσπαθήσουν να τρώνε βρώσιμα είδη. Με μια χρόνια πορεία της νόσου, εμφανίζεται διαλείπουσα πυρετός. Στα ζώα, το σωματικό βάρος μειώνεται, παρατηρείται υπόταση της πεπτικής οδού. Οι βλεννογόνοι μεμβράνες παραμένουν ωχρές.

Διάγνωση του προβλήματος

Μπορεί να είναι αρκετά δύσκολο να εντοπιστεί η παθολογία. Οι εκδηλώσεις του συμπίπτουν σε μεγάλο βαθμό με άλλες ασθένειες, γεγονός που δημιουργεί δυσκολίες στη διάγνωση. Σε μια τέτοια περίπτωση, υπάρχει κίνδυνος επιλογής λανθασμένου θεραπευτικού σχήματος.

Ρίξε μια ματιά επίσης

Πώς να μεγαλώσετε μια αγελάδα χωρίς βαρούλκο μετά τον καθορισμό, τα συμπτώματα και τη θεραπεία

Τις περισσότερες φορές, η παθολογία συγχέεται με τις ακόλουθες διαταραχές:

• πιροπλάσμωση;
• babesiosis;
• λεπτοσπειρωση;
• άνθρακας;
• θεϊλερίωση.

Προκειμένου να γίνει μια ακριβής διάγνωση, συνιστάται η διεξαγωγή εργαστηριακών εξετάσεων της επιχρίσματος αίματος του μολυσμένου ζώου.

Πώς να αντιμετωπίσετε την αναπλάσμωση στα βοοειδή

Στα πρώτα συμπτώματα της αναπλασμώσεως στα βοοειδή, συνιστάται η απομόνωση του μολυσμένου ζώου από τα υπόλοιπα ζώα. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι σημαντικό να επιβεβαιώσετε τη διάγνωση και να επιλέξετε μια θεραπεία. Για να αντιμετωπιστεί η ασθένεια, χρησιμοποιείται μια ολόκληρη σειρά φαρμάκων. Τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα φάρμακα είναι:

1. "Terramycin", "Tetracycline", "Morphycline" - συνιστάται να αναμιγνύονται με ένα διάλυμα νοβοκαΐνης με συγκέντρωση 2% και να χορηγούνται ενδομυϊκά. Συνιστάται η εισαγωγή 5-10 χιλιάδων μονάδων του φαρμάκου ανά 1 κιλό σωματικού βάρους. Το φάρμακο πρέπει να χρησιμοποιείται για 4-6 ημέρες.
2. Η οξυτετρακυκλίνη-200 είναι φάρμακο μακράς δράσης. Πρέπει να χορηγείται 1 φορά την ημέρα σε διαστήματα 4 ημερών.
3. "Sulfapyridazine-Sodium" - αυτό το προϊόν συνιστάται να αναμιγνύεται με αποσταγμένο νερό σε αναλογία 1:10. Για 1 κιλό βάρους, πρέπει να χρησιμοποιήσετε 0,05 γραμμάρια του προϊόντος. Συνιστάται να το εφαρμόσετε για 3 ημέρες.
4. "Βιομυκίνη" - συνιστάται η χρήση 10 χιλιοστόγραμμα κεφαλαίων ανά 1 κιλό σωματικού βάρους. Αυτό πρέπει να γίνει για 7 ημέρες.
5. "Γαλακτική αιθακριδίνη" - Συνιστάται η ανάμιξη 200 χιλιοστογράμμων του προϊόντος με 60 χιλιοστόλιτρα ιατρικού αλκοόλ και 120 χιλιοστόλιτρα αποσταγμένου νερού. Η σύνθεση πρέπει να χορηγείται μία φορά την ημέρα.

Για συμπτωματική θεραπεία, συνιστάται η χρήση αντιπυρετικών και αναλγητικών. Τα ζώα με αυτή τη διάγνωση υποφέρουν από μεταβολικές διαταραχές στο σώμα. Επομένως, σίγουρα πρέπει να παρέχουν μια διαιτητική διατροφή. Το μενού πρέπει να βασίζεται σε ζουμερά χόρτα. Η κατανάλωση πολλών υγρών είναι επίσης σημαντική.

Στην κρύα εποχή, η ανάπτυξη της αναπλασμώσεως προκαλείται από την έλλειψη βιταμινών και ανόργανων συστατικών στις ζωοτροφές. Σε αυτήν την περίπτωση, η ίδια η ασθένεια προκαλεί μεταβολική διαταραχή. Ως εκ τούτου, είναι τόσο σημαντικό να δίνετε στα κατοικίδια ζώα συμπληρώματα βιταμινών και μετάλλων. Φροντίστε να χρησιμοποιήσετε τις ακόλουθες ουσίες:

• φωσφόρος, ασβέστιο, βιταμίνη D - η έλλειψη αυτών των ουσιών προκαλεί επιδείνωση της όρεξης, κάνει τα ζώα ντροπαλά και προκαλεί αναπτυξιακές καθυστερήσεις.
• χαλκός - πρέπει να είναι απαραίτητος σε οποιαδήποτε ισορροπημένη διατροφή.
• μαγγάνιο, βιταμίνη Α, κοβάλτιο - η έλλειψη αυτών των ουσιών προκαλεί πεπτικά προβλήματα και οδηγεί σε εξάντληση.
• ψευδάργυρος, ιώδιο - η έλλειψη αυτών των στοιχείων προκαλεί μείωση της παραγωγής γάλακτος.
• βιταμίνη Ε - μια ανεπάρκεια αυτού του στοιχείου προκαλεί συχνά αναιμία και ακόμη και δυστροφία.

Ρίξε μια ματιά επίσης

Γιατί ένα μοσχάρι μπορεί να χάσει τα μαλλιά και τις μεθόδους θεραπείας, πρόληψης

Πιθανός κίνδυνος

Με την ανάπτυξη της αναπλασμώσεως, εμφανίζεται συχνά σύνδρομο σοβαρής αναιμίας. Μια σημαντική μείωση του όγκου των ερυθροκυττάρων στο σώμα οδηγεί στην εμφάνισή του. Σε αυτήν την περίπτωση, οι παράμετροι αποκαθίστανται πολύ αργά. Η επώδυνη διαδικασία έχει μακρά πορεία.

Παρά την περίπλοκη πορεία της παθολογίας, σπάνια προκαλεί θάνατο. Αυτό οφείλεται στα βιολογικά χαρακτηριστικά των παρασίτων - πρώτα απ 'όλα, τις μολυσματικές ιδιότητές τους.

Πώς να αποτρέψετε την εμφάνιση της νόσου

Για να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο ανάπτυξης παθολογίας, συνιστάται να ασχοληθείτε με την πρόληψη.

Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να τηρούνται οι ακόλουθοι κανόνες:

1. Παρακολουθήστε την κατάσταση των βοσκοτόπων για βοσκή ζώων.
2. Καραντίνα νέα άτομα. Θα πρέπει να διαρκέσει 1 μήνα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, θα πρέπει να πραγματοποιούνται διαγνωστικές εξετάσεις για να διασφαλιστεί ότι δεν υπάρχουν παράσιτα.
3. Περιοδικά αντιμετωπίζετε τα μαλλιά των ζώων με ακαρεοκτόνα. Η διαδικασία συνιστάται να εκτελείται εβδομαδιαίως.
4. Απομονώστε εγκαίρως άρρωστα άτομα από τα υπόλοιπα ζώα.
5. Κατά την αγορά ζώων, φροντίστε να ελέγξετε το κτηνιατρικό πιστοποιητικό.
6. Απολυμάνετε συστηματικά τα δωμάτια όπου ζουν τα κατοικίδια.

Υπάρχουν επίσης ειδικά εμβόλια που βοηθούν στην ανάπτυξη ανοσίας στους αιτιολογικούς παράγοντες της αναπλασμώσεως. Αυτό προστατεύει τα ζώα από την ανάπτυξη της νόσου για 10-11 μήνες.

Η ανάπλασμωση θεωρείται μια επικίνδυνη ασθένεια που εμφανίζεται συχνά στα βοοειδή. Προκαλείται από μικροσκοπικά παράσιτα που οδηγούν στην ανάπτυξη αναιμίας. Αυτό προκαλεί διάφορα προβλήματα στα ζώα. Επομένως, στα πρώτα συμπτώματα παραβίασης, συνιστάται να επικοινωνήσετε με έναν κτηνίατρο.