Σημάδια και ποιος είναι ο αιτιολογικός παράγοντας της κολιβακίλλωσης σε μοσχάρια, θεραπεία και πρόληψη

Η κολιβακίλλωση επηρεάζει τα μοσχάρια τις πρώτες ημέρες μετά τη γέννησή τους - πρόκειται για μια σοβαρή ασθένεια μολυσματικής αιτιολογίας που απαιτεί άμεση θεραπεία. Ο αιτιολογικός παράγοντας της παθολογίας είναι το Escherichia coli, το οποίο προκαλεί σοβαρή διάρροια, εξάντληση, αφυδάτωση και γενική δηλητηρίαση του σώματος του ζώου. Χωρίς έγκαιρη θεραπεία, ένα μοσχάρι μπορεί να πεθάνει σε λίγες μέρες και σε μια υπεροξική μορφή της νόσου, σε λίγες ώρες.

Ποια είναι η ασθένεια

Η κολιβακίλλωση έχει πολλά ακόμη ονόματα - escherichiosis, colidi διάρροια, colisepsis. Τα νεαρά ζώα είναι ευπαθή στη νόσο, ξεκινώντας από τις πρώτες ημέρες της ζωής. Η πιο συχνή οδός μόλυνσης είναι διατροφική, λιγότερο συχνά ένα ζώο μπορεί να αρρωστήσει στη μήτρα ή αερογονικά. Οι μόσχοι μολύνονται από την επαφή με το παθογόνο:

• μέσω μολυσμένων αντικειμένων.
• πρωτόγαλα της μητέρας και πιάτα από τα οποία το μοσχάρι πίνει γάλα.
• μολυσμένος αέρας
• βρώμικα χέρια του προσωπικού που φροντίζει τα ζώα και τα ρούχα με βακτήρια στην επιφάνεια.
• ως αποτέλεσμα της επαφής με τρωκτικά (ποντίκια, αρουραίοι) - λόγω της αστάθειας του σώματος των νεογέννητων βοοειδών πριν από τις λοιμώξεις.
• σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τα υγειονομικά πρότυπα για τη διατήρηση των ζώων στο στάβλο ·
• λόγω παραβίασης των κανόνων σίτισης, φροντίδας ενηλίκων αγελάδων και νεαρών ζώων κατά τον απογαλακτισμό.

Η ασθένεια είναι μια βλάβη του εντέρου στην οποία το ζώο ξεκινά ξαφνικά διάρροια, ακολουθούμενη από αφυδάτωση. Η παθολογία δεν αναπτύσσεται σε νεαρά ζώα με ισχυρή ανοσία και πλήρη εντερική μικροχλωρίδα, η οποία αντιστέκεται στη διείσδυση του βλεννογόνου E.coli.

Εάν διαταραχθεί η ισορροπία της μικροχλωρίδας, ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου εισάγεται στους εντερικούς ιστούς και πολλαπλασιάζεται ενεργά. Ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης μιας αποικίας παθογόνων μικροοργανισμών, ενεργοποιείται μια φλεγμονώδης διαδικασία. Η δηλητηρίαση με ενδοτοξίνες (απόβλητα προϊόντων του παθογόνου) και η απουσία φαγοκυττάρωσης είναι οι κύριοι λόγοι για τη σοβαρή κλινική εικόνα της κολιβακίλλωσης.

Μολυσματικοί παράγοντες

Η λευκή διάρροια, ή η κολιβακίλλωση, αναπτύσσεται σε έναν μόσχο όταν μολυνθεί με τον αιτιολογικό παράγοντα της κολιβακίλλωσης - το παθογόνο E. coli Escherichia coli. Αναφέρεται σε αρνητικά κατά gram ραβδιά. Έχει στρογγυλεμένα άκρα, φτάνει σε μέγεθος 2 * 0,6 μικρά, δεν σχηματίζει σπόρια και κάψουλες.

Ρίξε μια ματιά επίσης

Αιτίες αιμορραγίας στις αγελάδες και τι πρέπει να κάνετε, πρόληψη

Η Escherichia αναπαράγεται ήρεμα στο συνηθισμένο θρεπτικό τους μέσο - αυτό είναι χώμα, κοπριά, νερό, γάλα, επιφάνειες κτηνοτροφικών κτηρίων, είδη φροντίδας βοοειδών. Ευνοϊκές συνθήκες για την ύπαρξη του αιτιολογικού παράγοντα της κολιβακίλλωσης - θερμοκρασία 37 ^{σχετικά με}.2, .2 7.2-7.4, στο οποίο ο βάκιλος μπορεί να παραμείνει ζωτικής σημασίας για έως και δύο μήνες.

Παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση κολιβακίλλωσης

Τα μοσχάρια κινδυνεύουν να προσβληθούν από κολιβακίλλωση τις πρώτες 3-7 ημέρες μετά τη γέννηση και κατά την περίοδο μετά τον απογαλακτισμό. Τα κρούσματα παθολογίας παρατηρούνται ανά πάσα στιγμή του έτους, αλλά συχνότερα τις χειμερινές και ανοιξιάτικες περιόδους.

Παράγοντες που προδιαθέτουν για την ασθένεια:

• μειωμένη αντίσταση του σώματος του νεογέννητου σε μολυσματικές ασθένειες.
• έλλειψη παθητικής ανοσίας στα μοσχάρια - αγνοώντας τη σίτιση με πρωτόγαλα που περιέχουν αντισώματα κατά του αιτιολογικού παράγοντα της κολιβακίλλωσης, τα οποία παράγονται σε αγελάδες κατά τη διάρκεια ρουτίνας εμβολιασμού με φάρμακα που περιέχουν ορολογικές παραλλαγές του Escherichia coli.
• ανεπαρκώς ανεπτυγμένες λειτουργίες φραγμού του ήπατος των μόσχων, υψηλή διαπερατότητα των εντερικών τοιχωμάτων
• κακή ποιότητα διατροφής των εγκύων αγελάδων?
• πολυσύχναστη εκτροφή ζώων ·
• παραβίαση των βέλτιστων δεικτών θερμοκρασίας και υγρασίας στον αχυρώνα.

Ο κίνδυνος μόλυνσης των νεαρών ζώων σε πάγκους αυξάνεται, όπου αγνοείται η συμμόρφωση με τα υγειονομικά και κτηνιατρικά πρότυπα, εκτρέφονται ποντίκια και αρουραίοι.

Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου

Υπάρχουν τρεις μορφές κολιβακίλλωσης:

1. Σηπτικός. Μετά την ήττα του εντέρου, το παθογόνο διεισδύει στο κυκλοφορικό και λεμφικό σύστημα, εσωτερικά όργανα. Εάν οι φυσικές ανοσοσφαιρίνες στο σώμα του μοσχαριού είναι ανεπαρκείς, ολόκληρο το σώμα φλεγμονή γρήγορα.
2. Διασκεδαστικός. Εκδηλώνεται όταν εισβάλλονται ιογενείς μορφές στο σώμα. Η συσσώρευση τοξινών οδηγεί στο σχηματισμό μεγάλης ποσότητας υγρού στα έντερα και σε απότομη αλλαγή στην ισορροπία των ηλεκτρολυτών.
3. Εντεροτοξική. Μικτή μορφή της νόσου.

Η περίοδος επώασης της νόσου είναι 1-2 ώρες έως 3 ημέρες, ανάλογα με την αντίσταση του μοσχαριού από το σώμα, τις διατροφικές συνθήκες, τη συντήρηση και την ηλικία. Με την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία, το ποσοστό θνησιμότητας των ζώων μπορεί να φτάσει το 60-70%.

Υποξεία σκηνή

Σημάδια του υποξικού σταδίου:

• παρατεταμένη διάρροια
• το περιεχόμενο της βλέννας και του αίματος στα κόπρανα.
• αφυδάτωση;
• συστολή των πλευρών και των βλεφάρων.

Τις περισσότερες φορές το στάδιο της υποξείας προχωρά με την εντερική μορφή.

Οξύ στάδιο

Στο οξύ στάδιο της κολιβακίλωσης, τα συμπτώματα μιας σηπτικής μορφής εκδηλώνονται συχνότερα. Κατά την έναρξη της νόσου, η θερμοκρασία του μοσχαριού αυξάνεται κατά 0,5-1 ^{σχετικά με}Γ, τότε οι δείκτες μειώνονται. Επιπλέον, τα έντονα συμπτώματα ενώνουν:

• αδυναμία;
• αυξημένος καρδιακός ρυθμός και αναπνοή
• κυματοειδείς συστολές του σώματος.
• διάρροια.

Ως αποτέλεσμα της απελευθέρωσης μεγάλης ποσότητας απορριμμάτων βακτηρίων και της καταστροφής ορισμένων αποικιών του παθογόνου, εμφανίζεται σηπτικό σοκ. Εκδηλώνεται ως αγγειακή κατάρρευση.

Υπερξεία φάση

Στο στάδιο της υπεραξίας, παρατηρείται η εντεροτοξική μορφή κολιβακίλλωσης. Όλα τα παραπάνω συμπτώματα είναι παρόντα, μέχρι σπασμούς και την εμφάνιση σοβαρού κώματος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία δεν έχει νόημα, το ζώο πεθαίνει μετά από 2-3 ημέρες.

Ρίξε μια ματιά επίσης

Γιατί ένα μοσχάρι μπορεί να χάσει τα μαλλιά και τις μεθόδους θεραπείας, πρόληψης

Πώς διαγιγνώσκεται η ασθένεια

Συχνά, τα νεαρά μοσχάρια πάσχουν από σαλμονέλλωση, διάρροια και ιογενή διάρροια, διπλοκοκκικές λοιμώξεις, επομένως, η διαφορική διάγνωση της κολιβακίλλωσης είναι σημαντική. Εκτός από την κλινική εικόνα, αξιολογούνται τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων.Εξετάζονται τα κόπρανα πολλών μολυσμένων ζώων, στα οποία σπέρνεται το παθογόνο. Παρουσία νεκρών κεφαλών βοοειδών, εξετάζεται η καρδιά, το κεφάλι, το συκώτι, οι λεμφαδένες των πτωμάτων.

Πώς να θεραπεύσετε την κολιβακίλλωση στα βοοειδή

Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση χρησιμοποιείται στη θεραπεία - ένας συνδυασμός αντιβακτηριακών φαρμάκων, ανοσοσφαιρινών, αποτοξίνωσης του σώματος, συμμόρφωσης με μια διατροφή.

Είναι σημαντικό να αποκατασταθεί ο μεταβολισμός του νερού-αλατιού, να αφαιρεθούν οι τοξίνες και να αναπτυχθεί η παροχή υδατανθράκων και πρωτεϊνών στο σώμα του ζώου.

Εξαλείψτε τη μετάδοση

Η θεραπεία ξεκινά με την απομόνωση του άρρωστου ζώου. Αυτό είναι απαραίτητο για την πρόληψη ασθενειών σε ολόκληρο το ζωικό κεφάλαιο. Το μοσχάρι τίθεται σε δίαιτα χωρίς γάλα. Είναι σημαντικό να απολυμάνετε το δωμάτιο στο οποίο έχει πολλαπλασιαστεί το παθογόνο κολιβακίλλωση.

Απομάκρυνση της δηλητηρίασης

Για την εξάλειψη των συμπτωμάτων δηλητηρίασης, το ζώο συγκολλάται με αλκαλικά διαλύματα για την απομάκρυνση των προϊόντων αποσύνθεσης του παθογόνου από το σώμα. Απλώστε σταγονόμετρα με αλατούχο διάλυμα, διάλυμα Trisol, γλυκόζη. Η χρήση βακτηριοφάγων, υπερανοσοποιητικού ορού Escherichiosis, αντιτοξικού ορού κατά της κολιβακίλλωσης και της σαλμονέλλωσης, των γ-σφαιρινών θα επιτρέψει την αποφυγή θανατηφόρου έκβασης.

Θεραπεία αποκατάστασης

Είναι επιτακτική η συνταγογράφηση αντιβιοτικών, τα οποία επιλέγονται ανάλογα με την ευαισθησία του παθογόνου:

• "Σουλφαζόλη";
• "Σουλφαδιμεθοξίνη";
• Enroxil;
• "Γενταμικίνη";
• Φουραζολιδόνη;
• "Λεβομυκίνη";
• "Τετρακυκλίνη";
• Flumequin.

Τα αντιβιοτικά χορηγούνται τρεις φορές την ημέρα με νερό ή πρωτόγαλα, αλλάζοντας φάρμακα προκειμένου να αποφευχθεί η ανάπτυξη αντοχής σε αυτά του παθογόνου. Συνδυάστε αντιβακτηριακά και αντιισταμινικά.

Συμπτωματικοί και γενικοί τονωτικοί παράγοντες

Η συμπτωματική θεραπεία έχει τους ακόλουθους στόχους:

• αποκατάσταση του μεταβολισμού νερού-αλατιού.
• ομαλοποίηση της ισορροπίας οξέος-βάσης.
• εξουδετερώνει την επίδραση των τοξινών.
• αντισταθμίζει την ανεπάρκεια βιταμινών και μετάλλων.

Είναι χρήσιμες οι ενδομυϊκές ενέσεις παρασκευασμάτων βιταμινών, η θεραπεία ενυδάτωσης με το διάλυμα "Regidron", σταγονόμετρα Orsol, Ringer-Locke.

Πρόληψη

Για να αποφευχθεί η ανάπτυξη κολιβακίλωσης σε νεογέννητο μοσχάρι, είναι απαραίτητο να ληφθούν εγκαίρως προληπτικά μέτρα, όπως:

• ρουτίνας εμβολιασμός με αδρανοποιημένα φάρμακα - 4 εβδομάδες πριν το ζευγάρωμα των αγελάδων (2 εμβολιασμοί με διάστημα 14 ημερών).
• έγκαιρος εμβολιασμός νεογέννητων βοοειδών ·
• τήρηση της υγιεινής του τοκετού, του πόσιμου γάλακτος ·
• συμμόρφωση με τα πρότυπα υγιεινής και υγιεινής από το προσωπικό που φροντίζει τα ζώα ·
• διατηρώντας καθαρό τον εξοπλισμό που χρησιμοποιείται για τη φροντίδα και τη διατροφή των ζώων ·
• τακτικά μέτρα απολύμανσης στο στάβλο.

Τα προληπτικά μέτρα δεν είναι ενοχλητικά και δαπανηρά, αλλά βοηθούν στην ελαχιστοποίηση της χρονοβόρας και όχι πάντα επιτυχούς θεραπείας της κολιβακίλλωσης σε νεαρά ζώα.

Τα Escherichia είναι ευαίσθητα σε διάλυμα λευκαντικού σε συγκέντρωση 3%, 20% φρεσκοκομμένου ασβέστη, διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου σε θερμή μορφή σε συγκέντρωση 4%. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη στην πρόληψη της κολιβακίλλωσης στα μοσχάρια με τη μορφή τακτικής απολύμανσης των χώρων. Τα μολυσμένα βοοειδή χρειάζονται επείγουσα θεραπεία για την αποφυγή σοβαρών επιπλοκών και θανάτου.