Σημάδια ασθένειας λευκών μυών σε μοσχάρια και θεραπεία στο σπίτι

Η ανάπτυξη της νόσου των λευκών μυών στα μοσχάρια παρατηρείται συχνά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής. Αυτή η παθολογία χαρακτηρίζεται από παραβίαση των μεταβολικών διεργασιών και προβλήματα με την εκτέλεση των συσταλτικών λειτουργιών. Ο κίνδυνος της μυϊκής δυστροφίας είναι ότι δεν μπορεί να εξαλειφθεί. Μετά από μια ασθένεια, το μοσχάρι δεν θα αναπτυχθεί καλά. Εάν δεν ξεκινήσετε τη θεραπεία εγκαίρως, το ποσοστό θνησιμότητας φτάνει το 60%. Επομένως, τα πρώτα συμπτώματα της νόσου απαιτούν τη βοήθεια ενός κτηνιάτρου.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της παθολογίας

Η ασθένεια των βοοειδών είναι μια ενδημική παθολογία. Επηρεάζει κυρίως νεαρά ζώα. Επί του παρόντος, η ασθένεια δεν είναι καλά κατανοητή. Συνήθως η παθολογία επηρεάζει τα μοσχάρια. Ωστόσο, μερικές φορές εμφανίζεται και σε άλλους εκπροσώπους των βοοειδών.

Εάν η χρήση συμβατικών φαρμάκων δεν έχει θετικά αποτελέσματα εντός 3-5 ημερών, συνιστάται να ξεκινήσετε επειγόντως τη χρήση αντιβακτηριακών φαρμάκων. Ως αποτέλεσμα της παθολογίας, ο καρδιακός μυς υποφέρει, οι σκελετικοί μύες παραμορφώνονται και παρατηρούνται μορφολογικές διαδικασίες στη δομή των εσωτερικών οργάνων.

Με την ανάπτυξη παθολογίας σε ένα άρρωστο ζώο, παρατηρείται μείωση του επιπέδου της ολικής πρωτεΐνης και αύξηση του αζώτου. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της παθολογίας θεωρείται παραβίαση του μεταβολισμού της κρεατινίνης και αυξημένη περιεκτικότητα σε φώσφορο. Η παθολογία είναι πιο συχνή στη Νέα Ζηλανδία, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία.

Συμπτώματα της νόσου

Η παθολογία χαρακτηρίζεται από διάφορες αναπτυξιακές επιλογές, καθεμία από τις οποίες έχει συγκεκριμένα συμπτώματα. Η διάρκεια του οξέος σταδίου είναι 7-10 ημέρες. Τα ακόλουθα σημεία είναι χαρακτηριστικά της παθολογίας:

• γενική καταπίεση
• ανάπτυξη ταχυκαρδίας
• καρδιακή αδυναμία
• αυξημένη αναπνοή
• την εμφάνιση συμπτωμάτων επιπεφυκίτιδας, τα οποία συνοδεύονται από θόλωση των ματιών.
• σοβαρή ρινική απόρριψη
• παραβιάσεις της πεπτικής οδού ·
• φούσκωμα
• άφθονη σιελόρροια?
• παράλυση και πάρεση - ενώ το μοσχάρι έχει παραβίαση της κινητικής δραστηριότητας.
• πνίξιμο των δοντιών.

Άλλες μορφές της νόσου χαρακτηρίζονται από λιγότερο σοβαρά συμπτώματα. Ταυτόχρονα, μια ακριβής διάγνωση μπορεί να γίνει μόνο από κτηνίατρο.

Έντυπα

Υπάρχουν πολλές επιλογές για την ανάπτυξη της νόσου. Κάθε ένα από αυτά έχει μια συγκεκριμένη κλινική εικόνα.

Αιχμηρός

Η οξεία μορφή του λευκού ποντικού χαρακτηρίζεται από τη γενική αδυναμία των ζώων. Υποφέρουν από δυσκαμψία κίνησης. Τα μοσχάρια συχνά έχουν τρόμο και κράμπες. Μετά από λίγο, εμφανίζονται άλλα σημάδια. Αυτές περιλαμβάνουν παράλυση των άκρων ή άλλων μερών του σώματος. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί πάρεση. Με αυτήν την πορεία της νόσου, υπάρχει σαφής παραβίαση της εργασίας της καρδιάς και των αιμοφόρων αγγείων. Αυτή η κατάσταση χαρακτηρίζεται από αύξηση του καρδιακού ρυθμού, η οποία φτάνει τους 140-180 παλμούς ανά λεπτό. Σε αυτήν την περίπτωση, εμφανίζονται αδύναμοι και θαμπό καρδιακοί ήχοι.

Υποξεία

Αυτή η μορφή χαρακτηρίζεται από λιγότερο σοβαρά συμπτώματα. Τα κύρια σημεία της νόσου περιλαμβάνουν μια αισθητή επιδείνωση της όρεξης, την εμφάνιση συριγμού στην περιοχή του στέρνου και την ελαφρά κατάθλιψη του ζώου.

Με την ανάπτυξη μιας υποξείας μορφής παθολογίας, παρατηρείται απότομη μείωση των παραμέτρων της σταθερότητας του σώματος.

Ως αποτέλεσμα, γίνεται πιο ευάλωτος σε διάφορες παθολογίες. Αυτό οδηγεί σε φλεγμονή και πλευρίτιδα στο μοσχάρι. Αυτή η μορφή παθολογίας είναι παρούσα για 14-30 ημέρες. Επιπλέον, στο 60% των περιπτώσεων, προκαλεί το θάνατο του μόσχου.

Χρόνιος

Η χρόνια πορεία της νόσου χαρακτηρίζεται από σαφή εξάντληση του σώματος των βοοειδών και επιβράδυνση της ανάπτυξής της. Σε αυτήν την περίπτωση, εμφανίζονται συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας και παρατηρείται ανάπτυξη αναιμίας. Οι υποξείες και χρόνιες μορφές παθολογίας στα μοσχάρια μπορούν να προκαλέσουν επικίνδυνες συνέπειες στην υγεία - γαστρεντερίτιδα και βρογχοπνευμονία.

Ρίξε μια ματιά επίσης

Σημάδια και συμπτώματα σκουληκιών σε αγελάδες και μοσχάρια, θεραπεία και πρόληψη

Διαγνωστικοί κανόνες

Εάν υπάρχει υποψία ασθένειας λευκών μυών, είναι σημαντικό να συμμετάσχετε σε μια ολοκληρωμένη διάγνωση της μυοπάθειας των ζώων. Είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη η κλινική εικόνα και τα αποτελέσματα της έρευνας. Αξίζει επίσης να συγκρίνετε τα δεδομένα ανάλυσης με την ηλικιακή κατηγορία του ζώου προκειμένου να αποκλείσετε την ανάπτυξη παθολογιών με παρόμοια κλινική εικόνα.

Η πραγματοποίηση φθοροσκοπίας δεν έχει μικρή σημασία. Συνιστάται ηλεκτροκαρδιογραφία για την αξιολόγηση της λειτουργίας της καρδιάς. Αυτή η διαδικασία βοηθά στην ανίχνευση βλάβης στον καρδιακό μυ. Εάν ο μόσχος πέθανε, οι παθολογικές αλλαγές βοηθούν στον εντοπισμό της μυοπάθειας. Αυτά περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• σοβαρή βλάβη στους σκελετικούς μύες
• αύξηση του μεγέθους της καρδιάς και των πνευμόνων.
• πρήξιμο στα στρώματα των ινών.
• απαλότητα του εγκεφάλου.

Η διαφορική διάγνωση δεν έχει μικρή σημασία. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι απαραίτητο να διακρίνουμε την παθολογία από την ενζωοτική αταξία.

Πώς να θεραπεύσετε την ασθένεια των βοοειδών

Για να αντιμετωπίσετε την ασθένεια στο σπίτι, πρέπει να τηρείτε αυστηρά τις συστάσεις του κτηνιάτρου και να διατηρείτε την κανονική κατάσταση του ζώου. Μόλις γίνει μια ακριβής διάγνωση, ο άρρωστος μόσχος πρέπει να απομονωθεί αμέσως. Χρειάζεται σίγουρα ένα ζεστό κρεβάτι. Θα προστατεύσει το ζώο από υποθερμία και άλλες παθολογίες.

Η τήρηση μιας ειδικής διατροφής είναι επίσης σημαντική. Συνίσταται στην εισαγωγή τέτοιων προϊόντων στη διατροφή:

• καρότο;
• ποιοτικός σανός;
• πίτουρο;
• φρέσκα γαλακτοκομικά προϊόντα.

Είναι πολύ σημαντικό να διατηρηθεί ένα υγιές πόσιμο καθεστώς. Επιπλέον, είναι σημαντικό να ελέγχετε την καθαριότητα στο κουτί και να το καθαρίζετε συστηματικά από υπολείμματα τροφίμων και κοπριάς.

Ταυτόχρονα, απουσιάζουν σήμερα εξειδικευμένα φάρμακα που βοηθούν στην αντιμετώπιση της παθολογίας. Για θεραπεία, αξίζει να χρησιμοποιήσετε τα ακόλουθα:

1. Sodium Selenite Solution - Αυτό βοηθά στην κάλυψη της ανεπάρκειας σεληνίου στο σώμα του ζώου. Το φάρμακο συνιστάται να χορηγείται υποδορίως.
2. "Μεθειονίνη" - αυτό το αμινοξύ σας επιτρέπει να επαναφέρετε τις διαταραγμένες μεταβολικές διαδικασίες.
3. "Τοκοφερόλη" - διασφαλίζει την ομαλοποίηση των μεταβολικών διεργασιών.
4. "Κυστεΐνη".

Η δοσολογία των φαρμάκων καθορίζεται από τον κτηνίατρο - αυτό γίνεται λαμβάνοντας υπόψη το στάδιο της νόσου.

Ρίξε μια ματιά επίσης

Γιατί ένα μοσχάρι μπορεί να χάσει τα μαλλιά και τις μεθόδους θεραπείας, πρόληψης

Λαϊκές θεραπείες

Η παθολογία συνήθως δεν αντιμετωπίζεται με λαϊκές θεραπείες. Το λάδι καμφοράς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως συμπλήρωμα της συνήθους θεραπείας. Είναι επίσης αποδεκτό να χρησιμοποιείτε το "Cordiamine". Αυτές οι ουσίες βελτιώνουν τη λειτουργία του καρδιακού μυός.

Πρόληψη ασθενειών λευκών μυών

Μετά την ανάρρωση, τα μοσχάρια δυσκολεύονται να μεγαλώσουν και έχουν πολλά προβλήματα. Επομένως, η κύρια μέθοδος καταπολέμησης της νόσου δεν είναι η θεραπεία, αλλά η πρόληψη. Ακόμα και με την έλλειψη σεληνίου, ένα υγιές μοσχάρι μπορεί να μην αρρωσταίνει. Επομένως, η σωστή διατροφή της γυναίκας στο τέλος της εγκυμοσύνης έχει ιδιαίτερη σημασία.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, συνιστάται να τηρείτε μια δί φάση σίτιση με χαμηλή θρεπτική αξία σε νεκρό ξύλο 3-8 εβδομάδες πριν από τον προγραμματισμένο τοκετό. Ταυτόχρονα, τις τελευταίες ημέρες, πρέπει να αυξηθεί σταδιακά.

Οι συνιστώμενες συγκεντρώσεις ασβεστίου και φωσφόρου, καθώς και η αναλογία τους, διαφέρουν επίσης. Τις τελευταίες εβδομάδες, απαιτούνται προληπτικά μέτρα που στοχεύουν στην πρόληψη της κέτωσης. Αυτή η παραβίαση προκαλεί τη γέννηση εξασθενημένων μόσχων. Για την αποφυγή προβλημάτων, συνιστάται να κορεστεί η διατροφή των βοοειδών με συμπληρώματα ενέργειας. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα "Felutsen" και "Propylene glycol".

Η υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες έχει μεγάλη σημασία - πρώτα απ 'όλα, λιποδιαλυτές. Η έλλειψη καροτίνης αυξάνει την ανάγκη για αντιοξειδωτικά. Επομένως, αξίζει να εκτελέσετε προφυλακτικές χορηγήσεις του "E-selenium". Αυτό το εργαλείο χρησιμοποιείται με ένεση.

Λίγους μήνες πριν από τη γέννηση του μόσχου, η αγελάδα συνιστάται να ενέσει τον παράγοντα ενδομυϊκά ή υποδορίως. Συνήθως, χρησιμοποιούνται 15 ml ουσίας ανά 1 άτομο. Σε αυτή την περίπτωση, απαιτείται 3-4 ενέσεις με διάστημα 2 εβδομάδων. Η νόσος των λευκών μυών είναι μια σοβαρή κατάσταση που μπορεί να αποβεί μοιραία στο μοσχάρι. Για να αποφευχθεί αυτό και να αποτραπεί η καθυστέρηση της ανάπτυξης, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε εγκαίρως έναν κτηνίατρο και να ακολουθήσετε αυστηρά τις συστάσεις του. Ωστόσο, είναι πολύ καλύτερο να συμμετέχετε στην πρόληψη της ανάπτυξης παθολογίας.