Πώς να δέσετε σωστά τα αγγούρια σε ένα θερμοκήπιο από πολυανθρακικό
Κατά την καλλιέργεια αγγουριών, πρέπει να προσέχετε προσεκτικά τους θάμνους. Πολλοί καλλιεργητές λαχανικών ασχολούνται με την καλτσοδέτα τους, η οποία εμποδίζει τη φθορά των νεαρών φρούτων στο έδαφος. Είναι πολύ δύσκολο για τους άπειρους ανθρώπους να το κάνουν αυτό. Επομένως, συνιστάται να εξοικειωθείτε εκ των προτέρων με το πώς να δέσετε τα αγγούρια σε ένα θερμοκήπιο από πολυανθρακικό.
Γιατί γίνεται
Δεν γνωρίζουν όλοι εάν είναι απαραίτητο να δέσετε τα αγγούρια ή αν μπορείτε να το κάνετε χωρίς αυτό. Για να καταλάβετε, θα πρέπει να εξοικειωθείτε με το τι είναι η καλτσοδέτα.
Υπάρχουν διάφοροι κύριοι λόγοι για τους οποίους είναι απαραίτητο να φτιάξετε ένα καλτσοδέτα στα στηρίγματα. Αυτό γίνεται για:
- απλοποιήστε τη διαδικασία συλλογής ώριμων αγγουριών ·
- αποτρέψτε την προσκόλληση των κεραιών σε γειτονικούς θάμνους.
- διατηρήστε τη συγκομιδή και αποτρέψτε την πτώση των λουλουδιών.
- βελτίωση του φωτισμού των θάμνων.
Τα αγγούρια ανήκουν στην οικογένεια κολοκύθας και ως εκ τούτου, κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας, εξαπλώθηκαν στην επιφάνεια του εδάφους. Εάν δεν τα συνδέσετε έγκαιρα με τα στηρίγματα, τότε στο μέλλον θα είναι δυνατόν να χάσετε τα περισσότερα φρούτα ακόμη και κατά την ανθοφορία. Οι θάμνοι που δεν είναι προσκολλημένοι σε υποστήριξη υποφέρουν από έλλειψη φωτός και εξαιτίας αυτού, τα λουλούδια τους αρχίζουν να καταρρέουν. Επίσης, μερικά από τα φρούτα μπορεί να χαθούν κατά την ωρίμασή τους. Εάν ξαπλώσουν στο έδαφος για μεγάλο χρονικό διάστημα, η διαδικασία της αποσύνθεσης θα ξεκινήσει.
Ο φωτισμός των δεμένων θάμνων βελτιώνεται πολλές φορές, καθώς είναι πιο κοντά στην πηγή φωτός. Αυτό επιτρέπει στο φως να χτυπήσει ακόμη και τις ωοθήκες και τους καρπούς του φυτού και όχι μόνο τα φύλλα του. Έτσι, η ανάπτυξη και ανάπτυξη νεαρών θάμνων βελτιώνεται.
Εάν ο καλλιεργητής αρνηθεί να δέσει τα αγγούρια σε ένα θερμοκήπιο πολυανθρακικού, θα υπάρχει κίνδυνος προσκόλλησης βλαστών γειτονικών θάμνων. Αυτό οδηγεί στο γεγονός ότι χειροτερεύουν. Επίσης, οι αποσυνδεδεμένοι θάμνοι είναι πολύ πιο δύσκολο να μαζευτούν. Συχνά πρέπει να σκύβεις και να ψάχνεις για φρούτα.
Κατά τη συγκομιδή από το έδαφος, υπάρχει πιθανότητα ζημιάς στα φυτά. Επομένως, είναι καλύτερο να καταλάβετε εκ των προτέρων πώς να δέσετε σωστά τα αγγούρια στο θερμοκήπιο και να το κάνετε.
Η δέσμευση αγγουριών σε θερμοκήπιο πραγματοποιείται ένα μήνα μετά τη φύτευση δενδρυλλίων στο έδαφος. Μέχρι αυτή τη στιγμή, οι νεαροί θάμνοι θα πρέπει να μεγαλώνουν έως 30-40 cm και περίπου πέντε λουλούδια θα πρέπει να εμφανίζονται πάνω τους. Είναι καλύτερα να μην αναβάλλετε αυτήν τη διαδικασία και να την εκτελέσετε ακριβώς σε τέτοιες στιγμές. Τα νεαρά φυτά είναι πολύ πιο εύκολο να δένονται, καθώς το στέλεχος τους είναι ακόμα αρκετά ελαστικό. Οι παλιότεροι θάμνοι συχνά σπάνε εάν λυγίσουν πάρα πολύ.
Εργαλεία και υλικά
Το σωστό δέσιμο των αγγουριών σε ένα θερμοκήπιο πρέπει να γίνεται με εργαλεία και υλικά που μπορούν να αγκυρώσουν καλά τους θάμνους στα στηρίγματα. Για αυτό θα χρειαστείτε:
- στηρίγματα από σίδερο ή ξύλο.
- ισχυρό σύρμα που δεν θα χαλάσει.
- πλαστικό ή μεταλλικό πλέγμα.
Είναι πολύ σημαντικό να επιλέξετε το καταλληλότερο υλικό δέσμευσης που δεν καταστρέφει τα εύθραυστα στελέχη των θάμνων. Ορισμένοι κηπουροί χρησιμοποιούν σύρμα ή σύρμα για αυτό. Ωστόσο, τέτοιο υλικό είναι εντελώς ακατάλληλο, καθώς με την πάροδο του χρόνου θα αρχίσει να συμπιέζει το φυτό και εξαιτίας αυτού μπορεί να πεθάνει.
Η καλύτερη επιλογή θα ήταν το βαμβακερό ύφασμα, κομμένο σε πολλές μικρές λωρίδες πλάτους 2-5 εκ. Είναι αρκετά ανθεκτικό και μπορεί να αντιμετωπίσει σοβαρά φορτία χωρίς προβλήματα. Ταυτόχρονα, δεν θα βλάψει τους μίσχους, καθώς οι φαρδές λωρίδες υφάσματος δεν θα τους τσιμπήσουν. Εναλλακτικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε συνθετικά υφάσματα νάιλον. Τα πλεονεκτήματά τους περιλαμβάνουν το γεγονός ότι δεν συμπιέζουν το φυτό και δεν τεντώνουν καλά. Πριν χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε υλικό δέσμευσης, πρέπει να απολυμανθεί. Διεξάγεται χρησιμοποιώντας διάλυμα χλωρίου ή βραστό νερό.
Για μια πιο αξιόπιστη σύνδεση των θάμνων στην υποστήριξη, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ειδικές συσκευές. Μερικά καταστήματα κήπων πωλούν πλαστικά κλιπ που συγκρατούν τα φρούτα και δένονται τα στελέχη. Το κύριο πλεονέκτημά τους είναι ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αρκετές εποχές στη σειρά.
Οι έμπειροι κηπουροί χρησιμοποιούν μια ειδική καλτσοδέτα, η αρχή της οποίας είναι πολύ παρόμοια με ένα συρραπτικό. Με αυτήν τη συσκευή, το στήριγμα πιάνεται μαζί με το στέλεχος και συνδέεται με μια ισχυρή ταινία.
Βασικοί τρόποι
Πριν μεγαλώσετε τα αγγούρια, θα πρέπει να μάθετε τις μεθόδους των γαρίδων. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να δέσετε τα αγγούρια σε ένα θερμοκήπιο. Ωστόσο, υπάρχουν δύο βασικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται πιο συχνά.
Κάθετο δέσιμο
Πριν δέσετε τα αγγούρια σε ένα θερμοκήπιο, πρέπει να εξοικειωθείτε με την κάθετη μέθοδο. Όταν χρησιμοποιείτε αυτήν τη μέθοδο, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε μια ανθεκτική δαντέλα. Το σχοινί είναι κολλημένο στο χώμα με μανταλάκι, άγκυρα ή συνδετήρα. Το δεύτερο άκρο ανεβαίνει στο ελαστικό, που βρίσκεται σχεδόν κάτω από την ίδια την οροφή. Μπορείτε να φτιάξετε τον εαυτό σας. Αρκετά συχνά, είναι κατασκευασμένο από συνηθισμένο σύρμα, νήμα ή ένα μικρό ξύλινο πηχάκι.
Μετά τη δημιουργία και την εγκατάσταση του ελαστικού, το στέλεχος του δακτυλίου μπορεί να δεθεί σε ένα σχοινί.
Επίσης, το στέλεχος μπορεί να δεθεί στο κάτω μέρος. Μερικοί κηπουροί δένουν μια επιπλέον χορδή μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου φύλλου. Για να αποτρέψετε το τέντωμα της δαντέλας και να καταστρέψετε τον θάμνο, συνιστάται να το τραβήξετε με ένα μικρό χαλαρό. Δέστε το καλώδιο από πάνω με έναν ολισθηρό κόμπο ή βρόχο. Αυτό γίνεται έτσι ώστε στο μέλλον να μπορείτε να προσαρμόσετε τη θέση του.
Τα κάθετα δεμένα αγγούρια συλλέγονται καλύτερα. Η κάθετη διάταξη των στελεχών βελτιώνει τον φωτισμό. Επίσης, αυτή η μέθοδος δέσμευσης καθιστά δυνατή την παρακολούθηση της θέσης των στελεχών και, εάν είναι απαραίτητο, την προσαρμογή της.
Οριζόντια δέσιμο
Δεν γνωρίζουν όλοι οι κηπουροί πώς να δέσουν τα αγγούρια σε ένα θερμοκήπιο με οριζόντιο τρόπο. Για αυτό, χρησιμοποιείται ένα σχοινί και πολλά κορδόνια, τα οποία πρέπει να τραβηχτούν με σκάλα. Αυτό γίνεται σε απόσταση 45 cm από το έδαφος. Η απόσταση μεταξύ κάθε προσαρτημένου σχοινιού είναι περίπου η ίδια.
Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν θέλουν να χάνουν χρόνο τραβώντας τα κορδόνια τους. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορούν να αντικατασταθούν με δίχτυ ή πέργκολα. Το δίχτυ στερεώνεται ανάμεσα σε δύο ψηλά στηρίγματα, τα οποία βρίσκονται στις άκρες των κρεβατιών. Τα στελέχη των δεμένων θάμνων θα σπάσουν σε οριζόντια γραμμή και τα ώριμα αγγούρια θα αρχίσουν να κρέμονται.Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης των θάμνων, θα πρέπει να αλλάζετε περιοδικά το μουστάκι. Εάν εμφανιστούν πλευρικοί βλαστοί, τότε θα πρέπει να τοποθετηθούν στον πλησιέστερο οριζόντιο.
Αυτή η μέθοδος είναι πιο κατάλληλη αν καλλιεργείτε αγγούρια σε θερμοκήπιο, καθώς σε αυτήν την περίπτωση οι θάμνοι δεν θα μεγαλώνουν πολύ ψηλά. Ωστόσο, εξαιτίας αυτού, υπάρχει πιθανότητα οι γειτονικές κεραίες να κολλάνε μεταξύ τους.
Άλλες μέθοδοι
Εκτός από τις βασικές μεθόδους δέσμευσης, υπάρχουν και άλλες μέθοδοι που χρησιμοποιούνται λιγότερο συχνά. Πρέπει επίσης να εξοικειωθείτε με αυτούς για να καταλάβετε ποια από τις θεωρούμενες μεθόδους είναι η πιο κατάλληλη.
Μικτή μέθοδος
Χρησιμοποιείται συχνότερα εάν τα αγγούρια φυτεύτηκαν με κυκλικό μοτίβο. Σε αυτήν την περίπτωση, 10-15 ράβδοι σιδήρου σκάβονται στο έδαφος με τέτοιο τρόπο ώστε να σχηματίζουν κώνο. Στη συνέχεια τραβιέται ένα λεπτό πλέγμα πάνω τους, στις οπές των οποίων θα εκτοξευτούν οι μίσχοι και οι κεραίες των θάμνων.
Είναι πολύ εύκολο να εκτελέσετε μια καλτσοδέτα σε μια κατασκευή κώνου. Για να γίνει αυτό, αρκεί να τεντώσετε τις κεραίες στις τρύπες και με την πάροδο του χρόνου θα αρχίσουν να πλέκουν το πλέγμα από μόνα τους. Δεν συνιστάται η χρήση μικτής μεθόδου για την προστασία πολύ μικρών φυτωρίων.
Χρησιμοποιώντας σπάγγο
Συνιστάται η χρήση αυτής της μεθόδου όταν οι θάμνοι έχουν ήδη μεγαλώσει 20-25 εκατοστά σε ύψος και υπάρχουν πέντε αληθινά φύλλα πάνω τους. Εάν χρησιμοποιείτε νήμα για να δέσετε πολύ νεαρά φυτά, μπορείτε να τα σπάσετε κατά λάθος.
Τις περισσότερες φορές, κάθετα νήματα χρησιμοποιούνται για να δέσουν τα αγγούρια του θερμοκηπίου. Σε αυτήν την περίπτωση, οι βρόχοι είναι δεμένοι γύρω από το τρίτο ή το δεύτερο φύλλο. Επιπλέον, δεν πρέπει να σφίξετε το βρόχο πολύ σφιχτά, καθώς αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ανάπτυξη και την ανάπτυξη των στελεχών.
Μερικές φορές τα στοιχήματα χρησιμοποιούνται για τη διόρθωση του νήματος. Πρέπει να τοποθετηθούν κοντά στους φυτεμένους θάμνους. Συνιστάται να χρησιμοποιείτε μανταλάκια που δεν είναι πολύ ψηλά. Το βέλτιστο ύψος είναι ένα μέτρο, αλλά μερικές φορές μπορούν να χρησιμοποιηθούν υψηλότερα στηρίγματα. Εκτός από τα στοιχήματα, θα χρειαστείτε επίσης υφασμάτινες λωρίδες που θα χρησιμοποιηθούν για τη στερέωση των μαστιγίων.
Οι λωρίδες του υφάσματος θα χρειαστούν έως ότου ο θάμνος αναπτυχθεί στη διασταύρωση του νήματος με το μανταλάκι. Στη συνέχεια μπορούν να αφαιρεθούν, αφού το στέλεχος μπορεί να στερεωθεί στο νήμα.
Εφαρμογή φράχτη
Αυτή η μέθοδος δεν είναι δημοφιλής στους καλλιεργητές λαχανικών, αλλά είναι αρκετά βολική. Για να φτιάξετε ένα φράκτη για μια καλτσοδέτα, θα χρειαστείτε ένα ισχυρό πλέγμα, το οποίο θα πρέπει να τεντωθεί κατά μήκος της σειράς των φυτευμένων αγγουριών. Για τη διασφάλιση υψηλής ποιότητας στερέωσης, οι θάμνοι είναι δεμένοι στο φράχτη με ένα ισχυρό σχοινί. Η εγκατάσταση του πλέγματος είναι αρκετά εύκολη. Για να το κάνετε αυτό, σε όλο το μήκος της σειράς, θα πρέπει να τοποθετήσετε πολλά υψηλά στοιχήματα, στα οποία θα προσαρτηθεί το πλέγμα.
Το κύριο πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι στο μέλλον ο θάμνος μπορεί να συνδεθεί σταδιακά σε διαφορετικά επίπεδα.
Garter στα τόξα
Πολύ συχνά, τα αγγούρια φυτεύονται κάτω από τόξα, με τα οποία θα συνδεθούν στο μέλλον. Για τη δημιουργία τόξων, χρησιμοποιείται ένα ισχυρό σύρμα, το οποίο σκάβεται κοντά σε κάθε σειρά. Αυτή η μέθοδος δεν είναι πολύ κοινή στους κηπουρούς, καθώς χρησιμοποιείται συχνότερα κατά την καλλιέργεια μεγάλου αριθμού αγγουριών.
Τύφλωση
Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται από κηπουρούς για πολλά χρόνια για δέσιμο αγγουριών. Σε αυτήν την περίπτωση, το κύριο στέλεχος του θάμνου είναι δεμένο με μια ειδική πέργκολα. Μετά από αυτό, όλες οι υπερβολικές βλαστοί και μουστάκια που βρίσκονται στο πάνω μέρος του θάμνου αφαιρούνται από το φυτό.
Κανόνες οργάνωσης Garter
Υπάρχουν διάφοροι βασικοί κανόνες που πρέπει να τηρούνται κατά τη σύνδεση των αγγουριών σε υποστηρίγματα:
- Το μόνο που χρειάζεται είναι να δέσετε φυτά με ύψος μεγαλύτερο από 30 cm.
- Πρώτον, συνιστάται να σκάβετε τα στηρίγματα και μόνο μετά από αυτό φυτεύετε τα φυτά.
- Το στέλεχος δένεται μόνο μετά το τρίτο ή το δεύτερο φύλλο.Σε αυτήν την περίπτωση, δεν πρέπει να πιέζετε πάρα πολύ το φυτό, καθώς αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την παροχή θρεπτικών συστατικών.
- Οι ψηλές βλεφαρίδες κόβονται στο ύψος της καλτσοδέτας. Αυτό γίνεται για τη βελτίωση της ανάπτυξης και της ανάπτυξης των δενδρυλλίων.
- Όταν αφήνετε δύο βλεφαρίδες, θα πρέπει να επιλέγετε μόνο τις πιο δυνατές πλευρικές βολές.
- Είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε μανταλάκια από ξύλο κατά τη δημιουργία στηριγμάτων. Τα σιδερένια στηρίγματα με την πάροδο του χρόνου θα αρχίσουν να οξειδώνουν και να καταστρέφουν τους θάμνους και τα πλαστικά πηχάκια δεν θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν σοβαρά φορτία. Επίσης, κατασκευάζονται καλά στηρίγματα από πλαστικούς σωλήνες. Ωστόσο, θα πρέπει να σκάψουν βαθιά στο έδαφος για μεγαλύτερη αξιοπιστία.
- Πρέπει να δέσετε τους μίσχους με σχοινιά κήπου, νήματα ή λωρίδες υφάσματος. Ορισμένοι κηπουροί χρησιμοποιούν λωρίδες από πλαστικά μπουκάλια.
- Για να μειώσετε το φορτίο, συνιστάται η εγκατάσταση υποστηριγμάτων κάθε 1,5 μέτρα.
συμπέρασμα
Η εκμάθηση να φτιάχνετε το δικό σας αγγούρι είναι πολύ εύκολη. Για να το κάνετε αυτό, συνιστάται να εξοικειωθείτε με το πώς να δέσετε σωστά τα αγγούρια σε ένα θερμοκήπιο και ποια υλικά χρειάζεστε για αυτό.
