Σημεία και παρασιτολογία της πυροπλάσμωσης σε βοοειδή, συμπτώματα και θεραπεία

Η Piroplasmosis (babesiosis) των βοοειδών είναι μια μεταδοτική, έντονα εμφανιζόμενη ασθένεια που προκαλείται από μονοκυτταρικούς μικροοργανισμούς, οι οποίοι μεταφέρονται από κρότωνες ixodid. Η ασθένεια είναι εποχική. Τα κρούσματα λοίμωξης διαγιγνώσκονται κυρίως την άνοιξη και το καλοκαίρι. Οι αγελάδες διαφορετικών ηλικιακών ομάδων και φυλών είναι άρρωστες. Η Piroplasmosis προκαλεί σημαντική ζημιά στη κτηνοτροφία και στις εκμεταλλεύσεις.

Ποια είναι η ασθένεια;

Η Piroplasmosis (πυρετός του Τέξας, chikhir, babesiosis) στα βοοειδή ανήκει στην ομάδα των παρασιτικών φυσικών εστιακών εποχιακών λοιμώξεων του αίματος. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από πυρετό, βλάβη στα ερυθροκύτταρα και άλλα κύτταρα του αίματος, αλλαγή στον τύπο, pH του αίματος, πεπτικές και νευρικές διαταραχές.

Η Piroplasmosis στα βοοειδή προκαλείται από τους μονοκύτταρους μικροοργανισμούς Piroplasma bigemiria (Babesia bigemina) της οικογένειας Babesiidae. Τα βακτήρια είναι ωοειδή, σε σχήμα αχλαδιού ή σε σχήμα ζευγαριού-αχλαδιού, στα οποία τα παράσιτα διασυνδέονται με λεπτά άκρα σε οξεία γωνία.

Ο κύκλος της ανάπτυξης της βαψίας λαμβάνει χώρα με τη συμμετοχή των κύριων και ενδιάμεσων ξενιστών - ixodid, argassian ticks. Μετά τη διείσδυση στο σώμα, η babesia διεισδύει στα ερυθροκύτταρα, όπου αναπαράγονται ενεργά με διαίρεση ή εκκόλαψη. Τα απορρίμματα μικροοργανισμών (τοξίνες) διαταράσσουν τη δομή των κυττάρων του αίματος, προκαλώντας το θάνατό τους, δυσλειτουργία όλων των συστημάτων και εσωτερικών οργάνων.

Τα βαμπέια παραμένουν ενεργά στις μολυσμένες αγελάδες για 15-16 ημέρες. Πεθαίνουν γρήγορα, χάνουν τη μολυσματικότητα τους στο εξωτερικό περιβάλλον. Η Babesiosis καταγράφεται σε διάφορες κλιματικές ζώνες, ειδικά στις νότιες, κεντρικές περιοχές της χώρας μας. Οι τοπικές εστίες της νόσου διαγιγνώσκονται συχνότερα κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας των εντόμων που πιπιλίζουν το αίμα, στη ζεστή εποχή. Από την άνοιξη έως τα τέλη του φθινοπώρου, παρατηρούνται 2-3 εστίες πυροπλάσμωσης σε βοοειδή σε ορισμένες περιοχές.

Αιτίες του προβλήματος

Η μόλυνση των βοοειδών συμβαίνει εάν το ζώο δαγκωθεί από τσιμπούρι, το σάλιο του οποίου περιέχει παράσιτα. Οι μπαμπείες με την κυκλοφορία του αίματος μεταφέρονται σε όλο το σώμα, διεισδύουν στις κυτταρικές δομές του αίματος, στους ιστούς. Ο κύριος εντοπισμός της βαψίας είναι τα ερυθροκύτταρα, τα λευκοκύτταρα. Ένα ερυθροκύτταρο μπορεί ταυτόχρονα να περιέχει 1-3 άτομα του παρασίτου. Η πηγή μόλυνσης είναι μολυσμένη, άρρωστα ζώα, λανθάνουσες μεταφορές, κρότωνες.Η ταχεία εξάπλωση της piroplasmosis διευκολύνεται από την υψηλή υγρασία, τις βροχερές καιρικές συνθήκες, την έλλειψη προληπτικών θεραπειών δασών, βοσκοτόπων από αιμοφόρα έντομα.

Τα αδύναμα ζώα, τα νεαρά ζώα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό δυναμικό διατρέχουν κίνδυνο.

Συμπτώματα της νόσου

Η πυροπλάσμωση στα βοοειδή εμφανίζεται σε οξεία, υποξεία, λιγότερο συχνά χρόνια μορφή. Από τη στιγμή της μόλυνσης μέχρι να εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα, μπορεί να διαρκέσει από αρκετές ημέρες έως δύο έως τρεις εβδομάδες.

Σπουδαίος! Οι πρώτες κλινικές εκδηλώσεις της babesiosis στα βοοειδή σημειώνονται από κτηνιάτρους 10-15 ημέρες μετά την έναρξη της περιόδου βόσκησης.

Σημάδια πιροπλάσμωσης στα βοοειδή:

• απότομη αύξηση της θερμοκρασίας έως 41-42 βαθμούς, ρίγη, πυρετός
• αναιμία, κίτρινη βλεννογόνο
• μειωμένη όρεξη, πλήρης απόρριψη της τροφής.
• απώλεια βάρους;
• μείωση, πλήρης απουσία παραγωγής γάλακτος.
• κράμπες, μυϊκοί σπασμοί
• έλλειψη κόμμεων
• εντερικές διαταραχές
• διευρυμένοι λεμφαδένες
• αυξημένη δίψα
• αλλαγή στο pH του αίματος.

Ρίξε μια ματιά επίσης

Τι να κάνετε εάν ο μόσχος δεν τρώει ή πίνει και πώς να ταΐσει σωστά τους νέους

Τα άρρωστα ζώα ανταποκρίνονται ανεπαρκώς σε εξωτερικά ερεθίσματα. Οι επιθέσεις απάθειας αντικαθίστανται από εκρήξεις επιθετικότητας. Οι νευρικές διαταραχές παρατηρούνται σε αγελάδες. Η εκκριτική λειτουργία του γαστρεντερικού σωλήνα είναι μειωμένη. Το ήπαρ και ο σπλήνας διογκώνονται.

Οι αιμορραγίες είναι εμφανείς στις βλεννογόνους των εσωτερικών οργάνων. Το αίμα γίνεται υδατώδες, δεν πήζει καλά. Η διαπερατότητα των αιμοφόρων αγγείων αυξάνεται, γεγονός που οδηγεί στην ανάπτυξη της αιμοσφαιρίνης, της αναιμίας και της αλλαγής του αριθμού του αίματος.

Σε αγελάδες με πυροπλάσμωση, ο παλμός γίνεται συχνότερος έως και 110-120 παλμούς ανά λεπτό. Η αναπνοή είναι συχνή, ρηχή. Στα κόπρανα, βλέννα, σωματίδια ακατέργαστης τροφής είναι αισθητά. Τα ούρα την 3-5η ημέρα γίνονται σκούρα καφέ. Είναι εμφανή σημάδια σοβαρής δηλητηρίασης από το σώμα, αφυδάτωση.

Σπουδαίος! Η Piroplasmidosis μπορεί να συμβεί ταυτόχρονα με λιστερίωση, λεπτόσπιρωση, fransaiellosis. Οι μικτές λοιμώξεις επιδεινώνουν χρόνιες, συστηματικές παθολογίες, ασθένειες του καρδιαγγειακού συστήματος.

Εάν δεν ξεκινήσετε την επείγουσα θεραπεία των αγελάδων με πυροπλάσμωση, η ασθένεια θα οδηγήσει στο θάνατο των ζώων στο 85-90%.

Πώς να διαγνώσετε την πιροπλάσμωση

Η διάγνωση της piroplasmosis γίνεται με βάση κλινικές εκδηλώσεις, εργαστηριακές εξετάσεις. Για ανάλυση, πάρτε αίμα, κόπρανα, ούρα, απόρριψη από τα μάτια, τη μύτη, τομές ιστού. Λαμβάνονται υπόψη η επιζωοτολογική κατάσταση στην περιοχή, τα δεδομένα που λαμβάνονται από το πεδίο της αυτοψίας των ζώων.

Σπουδαίος! Για να εντοπίσετε γρήγορα την πυροπλάσμωση στα βοοειδή, κάντε μια τελική διάγνωση, πάρτε υλικό για PCR.

Η κτηνιατρική παρασιτολογία συνιστά επίσης διαφορική διάγνωση. Είναι απαραίτητο να αποκλειστεί η λεπτοσπείρωση, ο άνθρακας, η αναπλάσμωση, η θεϊλερίωση και άλλες ιογενείς, παρασιτικές λοιμώξεις που έχουν παρόμοια συμπτώματα με την piroplasmosis βοοειδών.

Μέθοδοι θεραπείας

Εάν υποψιάζεστε ότι τα βοοειδή έχουν μολυνθεί από πιροπλάσμωση ή εάν έχετε διαθέσιμα διαγνωστικά δεδομένα, είναι απαραίτητο να ξεκινήσετε τη θεραπεία των μολυσμένων ατόμων το συντομότερο δυνατό, επιλέγοντας τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους. Με την πιροπλάσμωση στα βοοειδή, πραγματοποιείται πολύπλοκη θεραπεία. Στη θεραπεία χρησιμοποιούνται:

• συγκεκριμένα (etiotropic) φάρμακα?
• σύνθετα αντιβιοτικά
• καρδιακές γλυκοσίδες, φάρμακα που αυξάνουν την πήξη του αίματος.
• αντιπαρασιτικοί παράγοντες ενός ευρέος φάσματος δράσης.

Η κύρια θεραπεία συμπληρώνεται με παθογενετικά (συμπτωματικά) φάρμακα που βελτιώνουν τη λειτουργία του γαστρεντερικού σωλήνα, ομαλοποιούν την εργασία των εσωτερικών οργάνων και συμβάλλουν στην ανάκαμψη.

Ρίξε μια ματιά επίσης

Συμπτώματα κρυπτοσποριδίωσης σε μόσχους, οδούς μόλυνσης και μέθοδοι θεραπείας για βοοειδή

Γενικές συστάσεις

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, στα ζώα παρέχονται άνετες συνθήκες κράτησης. Τα άρρωστα άτομα χρειάζονται ξεκούραση, διατροφικές προσαρμογές. Η διατροφή συμπληρώνεται με εύπεπτη ζουμερή τροφή, βιταμίνες Β για την ομαλοποίηση της πέψης.Οι αγελάδες λαμβάνουν ορό γάλακτος, ξινό γάλα και παρασκευάσματα με βάση το θειικό χαλκό.

Οι αγελάδες με πυροπλάσμωση δεν μπορούν να οδηγηθούν σε μεγάλες αποστάσεις κατά τη βοσκή, επομένως οι κτηνίατροι πραγματοποιούν θεραπεία και βοηθούν τα ζώα επί τόπου. Κατά τη διάγνωση της πιροπλάσμωσης σε βοοειδή, άρρωστα άτομα, ανεξάρτητα από τη μέθοδο διατήρησης (στάβλος, βοσκότοποι), απομονώνονται επειγόντως για την πρόληψη μόλυνσης υγιών ατόμων. Τοποθετείται σε μονωμένα κουτιά.

Σπουδαίος! Όλα τα ζώα υποβάλλονται σε πολύπλοκες αναλύσεις, ταχείες δοκιμές για την ανίχνευση πυροπλασμάτων στο αίμα.

Στα κτηνοτροφικά συγκροτήματα, στις εκμεταλλεύσεις, εισάγεται καραντίνα. Μια περιοχή με πολλά κρούσματα της νόσου χαρακτηρίζεται δυσμενής για αυτήν την ασθένεια.

Ειδικά φάρμακα

Καλά αποτελέσματα παρατηρούνται στη θεραπεία ζώων με πιροπλάσμωση όταν χρησιμοποιούνται ενδοφλέβια, υποδόρια ειοτροπικά φάρμακα, όπως: "Azidin" ("Berenil"), "Diamidin", "Hemosporidin", "Acaprin", "Trypancin", "Trypaflavin "

Δοσολογία, συχνότητα χρήσης φαρμάκων, διάρκεια θεραπείας συνταγογραφείται ξεχωριστά σε κάθε περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη τον βαθμό μόλυνσης, το στάδιο της νόσου, την ηλικία, τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά.

Σε περίπτωση ατονίας των κοιλιών, για την τόνωση του έργου των κοιλιακών στις αγελάδες, για την ομαλοποίηση των εκκριτικών λειτουργιών, οι κτηνίατροι συνταγογραφούν αλατούχα διαλύματα (αλάτι Glauber), λιπαρά καθαρτικά, βιταμίνες B6, B3, B9, ιχθυόλη, βάμμα hellebore, χαμομήλι. Η αιματοποίηση διεγείρεται με ενδοφλέβια χορήγηση βιταμίνης Β12, 10% χλωριούχου νατρίου.

Πιθανός κίνδυνος

Ακόμη και με την έγκαιρη θεραπεία της πιροπλάσμωσης σε αγελάδες μετά τη θεραπεία, παρατηρούνται προβλήματα με την πεπτική οδό, περιοδικά εκδηλώνοντας νευρικές διαταραχές. Μετά το τέλος της θεραπείας για αρκετές εβδομάδες, τα ανακτημένα ζώα μπορούν να ανεχθούν την πιροπλάσμωση. Σε περιοχές που δεν ευνοούν την babesiosis, η συνεχής παρακολούθηση της γενικής κατάστασης των ζώων πραγματοποιείται για ενάμιση χρόνο.

Ασυλία, ανοσία

Στα ανακτηθέντα ζώα, σχηματίζεται μια μη ειδική, ασθενώς τεταμένη ανοσία, η οποία διαρκεί 6-9 μήνες. Η διάρκεια της ανοσολογικής άμυνας εξαρτάται από την ηλικία, τη σοβαρότητα της νόσου. Επομένως, δεν πρέπει να αποκλείεται η πιθανότητα επανεμφάνισης βοοειδών με πυροπλάσμωση.

Πρόληψη

Η έγκαιρη εφαρμογή προληπτικών μέτρων θα συμβάλει στην πρόληψη της μόλυνσης των βοοειδών με πιροπλάσμωση.

Η πρόληψη της πυροπλάσμωσης στα βοοειδή σημαίνει:

• συστηματική θεραπεία βοσκοτόπων με ακαρεοκτόνο και εντομοκτόνο παράγοντα ·
• συνεχής κτηνιατρικός έλεγχος της κατάστασης των ζώων κατά την περίοδο βοσκής ·
• δημιουργία καλλιεργημένων βοσκοτόπων χωρίς τσιμπούρια
• μηνιαίες θεραπείες ολόκληρου του ζωικού κεφαλαίου με ακαρεοκτόνα, απωθητικά.

Σε περιοχές που δεν είναι ευνοϊκές για την piroplasmosis, η περίπλοκη χημειοπροφύλαξη πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας αποτελεσματικούς ακαρεοκτόνους παράγοντες και χημικά. Για την πρόληψη της Babesiosis, μία φορά κάθε 12-14 ημέρες, οι αγελάδες εγχέονται με ενέσιμο διάλυμα "Azidin".