Συμπτώματα παραϊνφλουέντζας-3, θεραπεία και πρόληψη βοοειδών

Κατά τη μεταφορά βοοειδών, την αγορά μοσχαριών ή τη μεταφορά τους σε άλλες εκμεταλλεύσεις, μπορεί να προκύψει μια πολύ μεταδοτική ασθένεια - μοσχάρια και parainfluenza-3 και βοοειδή (Paragrippus bovum). Αυτή η ασθένεια ονομάζεται επίσης «πυρετός μεταφοράς», στα Αγγλικά - parainfluenza-3. Η ασθένεια εκδηλώνεται από υψηλό πυρετό, καταρροϊκά συμπτώματα της μύτης και του λαιμού, βλάβες των βρόγχων και των πνευμόνων. Με μια πορεία υπεροξείας, είναι πιθανό ένα θανατηφόρο αποτέλεσμα.

Ιστορική αναφορά

Τα συμπτώματα της νόσου στα βοοειδή αναφέρθηκαν για πρώτη φορά και περιγράφηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες από τους Scott και Farley (1932). Αρχικά, υπήρχε μια λανθασμένη γνώμη σχετικά με τον αιτιολογικό παράγοντα της νόσου - βακτήρια του γένους Pasteurell. Το 1959, βρέθηκε ότι ο αιτιολογικός παράγοντας είναι ένας ιός που χαρακτηρίζεται από αντιγονική δομή παρόμοια με τον ανθρώπινο ιό παραϊνφλουέντζας-3 (PG-3). Στην ΕΣΣΔ, η ασθένεια καταχωρήθηκε για πρώτη φορά το 1969.

Προς το παρόν, η ασθένεια δεν έχει ξεπεραστεί στην παγκόσμια βιομηχανική κτηνοτροφία · όλες οι χώρες έχουν αναπτύξει ένα σύνολο μέτρων καραντίνας και υποχρεωτικού εμβολιασμού των ζώων κατά των βοοειδών PG-3.

Αιτίες παθολογίας

Η αιτιολογία της νόσου σχετίζεται με την εισαγωγή ενός ιού που ανήκει στην οικογένεια των παραμυξοϊών στο επιθήλιο της αναπνευστικής οδού των βοοειδών, ιδίως των μόσχων. Το μέγεθός του είναι 150-250 νανόμετρα, το RNA υπάρχει στη δομή. Ο κίνδυνος τραυματισμού είναι ότι ο ιός έχει τις ιδιότητες προσκόλλησης, αποσύνθεσης και απόθεσης ερυθρών αιμοσφαιρίων (αιμοσυγκόλληση, αιμόλυση και αιμοπορρόφηση). Ως αποτέλεσμα της διείσδυσης του ιού στο σώμα, εμφανίζονται δύο τύποι αντιγόνων στο αίμα των ζώων: S και V.

Ο ιός εξαπλώνεται μέσω ρευμάτων αέρα κατά την αναπνοή των ζώων, ρινικά υγρά και εκροές από τα αναπαραγωγικά όργανα των αγελάδων.

Κατά τη διάρκεια της μαζικής μεταφοράς ζώων ή σε χώρους με υψηλή υγρασία αέρα από τον φορέα, ο ιός εισέρχεται στο αναπνευστικό επιθήλιο υγιών ζώων και αρχίζει να πολλαπλασιάζεται ενεργά, προκαλώντας συμπτώματα της νόσου.

Συμπτώματα παραϊνφλουέντζας-3

Σε ενήλικα ζώα, η ασθένεια είναι ήπια. Σε μοσχάρια, είναι δυνατές επιλογές για την πορεία της νόσου:

• αιχμηρή (συμπεριλαμβανομένης της υπεροξείας)
• υποξεία;
• χρόνιος.

Ανάλογα με την παραλλαγή και τη σοβαρότητα της πορείας, η παραϊνφλουέντζα-3 μπορεί να εμφανιστεί με τη μορφή ρινίτιδας, βρογχίτιδας, βρογχοπνευμονίας. Κάθε τύπος σειράς ασθενειών χαρακτηρίζεται από ένα σύνολο χαρακτηριστικών.

Αρωματώδης

Αυτός ο τύπος χωρίζεται σε δύο στάδια - υπερξεία και οξεία. Στην πρώτη παραλλαγή του μαθήματος, εάν τα μοσχάρια αρρωστήσουν πριν από 6 μήνες, τότε είναι πιθανό κώμα και θάνατος εντός των πρώτων 24 ωρών από την έναρξη της νόσου.Στην οξεία πορεία, στις πρώτες 2-3 ημέρες, υπάρχει αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος έως 41-42 βαθμούς, ξηρός βήχας, ρινική και οφθαλμική εκροή. Το ζώο αρνείται να φάει, η αναπνοή γίνεται γρήγορη και ρηχή (έως και 84 αναπνευστικές κινήσεις ανά λεπτό), ο καρδιακός ρυθμός αυξάνεται σε 120 παλμούς ανά λεπτό. Η σιελόρροια και η διάρροια συμμετέχουν αργότερα. Το ζώο χάνει γρήγορα βάρος, πιθανώς κατάθλιψη νευρικής και καρδιακής δραστηριότητας. Το παλτό φαίνεται βαρετό, αναστατωμένο.

Υποξεία

Η υποξεία πορεία της νόσου PG-3 των βοοειδών χαρακτηρίζεται από τα ίδια συμπτώματα με την οξεία, αλλά η θερμοκρασία του σώματος δεν αυξάνεται σε τέτοιες υψηλές τιμές και η κατάσταση του ζώου δεν είναι σοβαρά καταθλιπτική. Η πλήρης ανάκαμψη πραγματοποιείται εντός 7-10 ημερών.

Ρίξε μια ματιά επίσης

Αιτίες απόρριψης σε έγκυο αγελάδα, ο κανόνας και τι πρέπει να κάνετε όταν εμφανίζεται βλέννα

Χρόνιος

Αυτή η παραλλαγή της πορείας της νόσου αναπτύσσεται ως δυσμενής επιπλοκή και εκφράζεται με τη μορφή χρόνιας βρογχοπνευμονίας. Τα ζώα είναι πολύ απαλλαγμένα, ο βήχας και η ρινίτιδα καθυστερούν, είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Στους πνεύμονες των ζώων, μπορεί να ακούγεται συριγμός και κρησμός. Τα βοοειδή με αυτό το στάδιο της νόσου πρέπει συνήθως να σφάζονται επειδή τα ζώα είναι πολύ αδύναμα και οι άρρωστες έγκυες αγελάδες μολύνουν τους μόσχους στη μήτρα. Το ζήτημα της καταλληλότητας των σφαγίων προς πώληση αποφασίζεται κατά την ανάλυση για παθολογικές αλλαγές.

Μέθοδοι θεραπείας

Η θεραπεία είναι αποτελεσματική σε ένα σύμπλεγμα μέτρων που πραγματοποιούνται σε οξεία και υποξεία φάση. Περιλαμβάνει γενικά μέτρα, χορήγηση υπερανοσολογικού ορού και θεραπεία με αντιβιοτικά.

Κοινή μάτα μάχη

Μεγάλης σημασίας για την αποκατάσταση των ζώων είναι η οργάνωση φυσιολογικών συνθηκών και ένα καθεστώς διατήρησης - πλήρεις ζωοτροφές, συχνός αερισμός και απολύμανση των χώρων, αντικατάσταση κρεβατιών, διαμονή αγελάδων και μόσχων στο ύπαιθρο, συμμόρφωση με τις χωρικές απαιτήσεις κατά τη διατήρηση νεαρών βοοειδών. Κατά την εξέταση ενός ζώου, ένας κτηνίατρος μπορεί να συνταγογραφήσει θεραπευτική και συμπτωματική θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει:

• αντιιικό φάρμακο "Mixoferon";
• "Trivitamin" - για την ενεργοποίηση των μεταβολικών διεργασιών - ενδομυϊκά, 5 ml του φαρμάκου ανά ημέρα.
• βρογχοδιασταλτικά και αποχρεμπτικά - "Θεοβρωμίνη", "Θεοφυλλίνη", χλωριούχο αμμώνιο, ιωδιούχο κάλιο.
• σε περίπτωση κατάθλιψης νευρικής και καρδιακής δραστηριότητας σε βοοειδή - διαλύματα καφεΐνης, καμφοράς, γλυκόζης.
• διουρητικά φάρμακα.

Τα άρρωστα ζώα απομονώνονται σε ξεχωριστά τμήματα ή κουτιά, μετά τα οποία οι χώροι απολυμαίνονται πλήρως, και τα ζώα επαφής εμβολιάζονται. Η αγροτική καραντίνα επιβάλλεται για 14 ημέρες από την ημερομηνία ανίχνευσης της τελευταίας περίπτωσης της νόσου.

Υπεράνοσος ορός

Συνταγογραφείται όσο το δυνατόν νωρίτερα όταν εντοπίζεται μια ασθένεια. Ο ορός περιέχει αντισώματα έναντι του ιού PG-3, ενώ δεν έχουν αναπτυχθεί ακόμη στο ίδιο σώμα των ασθενών μόσχων

Αντιβιοτικά

Για να αποφευχθεί η προσθήκη βακτηριακής λοίμωξης και η ανάπτυξη πνευμονίας σε ζώα, συνταγογραφούνται αντιβιοτικά. Τα σύγχρονα αντιβακτηριακά φάρμακα ανήκουν στις ομάδες κεφαλοσπορινών, μακρολίδων. Η διεξαγωγή ανάλυσης ευαισθησίας της μικροχλωρίδας μπορεί επίσης να δείξει την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων sulfa. Με μια πιο σοβαρή πορεία της νόσου, συνταγογραφούνται συνδυασμένα αντιβιοτικά - "Oleandovetin", "Tetraolean".

Ρίξε μια ματιά επίσης

Σημάδια και ποιος είναι ο αιτιολογικός παράγοντας της κολιβακίλλωσης στους μόσχους, τη θεραπεία και την πρόληψη

Ασυλία, ανοσία

Μετά τη γέννηση, έως και 2-4 μήνες, τα μοσχάρια μπορούν να διατηρήσουν την ανοσία που λαμβάνεται με το αγελαδινό γάλα. Ωστόσο, δεν εγγυάται προστασία από ασθένειες ζώων κατά τη μεταφορά ή προσωρινή συνωστισμό.

Για αξιόπιστη προστασία νεαρών βοοειδών από το PG-3, αναπτύχθηκε ένα ξηρό πολιτιστικό εμβόλιο "Paravak". Σε δυσλειτουργικές εκμεταλλεύσεις, είναι πιο αποτελεσματικό να χρησιμοποιείτε ένα σύνθετο εμβόλιο κατά της παραϊνφλουέντζας-3 και της μολυσματικής ρινοτραχειίτιδας των βοοειδών - "Bivac". Τα μοσχάρια ηλικίας 20 ημερών πρέπει να εμβολιαστούν. Τα εμβόλια χορηγούνται σε δύο δόσεις: την πρώτη φορά - στα ρινικά περάσματα, τη δεύτερη, μετά από 2 εβδομάδες - υποδορίως. Η ανοσία σχηματίζεται 2 εβδομάδες μετά τη δεύτερη ένεση και διαρκεί 6 μήνες.

Προληπτικές δράσεις

Η πρόληψη της παραϊνφλουέντζας-3 υπαγορεύει στις εκμεταλλεύσεις ένα ειδικό καθεστώς για τη διατήρηση και τη λήψη ζώων:

• εάν το ζώο αγοράζεται στο εξωτερικό, διατηρείται σε καραντίνα για τουλάχιστον 30 ημέρες ·
• Τα νεαρά ζώα αγοράζονται μόνο από αξιόπιστους προμηθευτές.
• Η συντήρηση των ζώων πραγματοποιείται σύμφωνα με το σχήμα ροής - γεμίζεται ολόκληρος ο αχυρώνας και στη συνέχεια αδειάζεται αμέσως, ακολουθούμενος από πλήρη απολύμανση των χώρων.
• αυστηρή τήρηση του καθαρισμού και του αερισμού των χώρων με ζώα ·
• η κτηνιατρική υπηρεσία ελέγχου πρέπει να επιθεωρεί ζώα πολλές φορές την ημέρα.

Η ευθύνη για την εξάπλωση της ασθένειας ανήκει στους διαχειριστές των κτηνοτροφικών επιχειρήσεων. Αυτό πρέπει να το θυμόμαστε κάθε ηγέτης, μόνο υπό τον αυστηρό έλεγχο και με άμεση δράση είναι δυνατόν να επιτευχθεί ένα υγιές ζώο.