Τι να κάνετε με μια μικρή ποσότητα γάλακτος σε μια κατσίκα μετά τον τοκετό και πώς να το αυξήσετε
Τα μικρά μηρυκαστικά παράγονται κυρίως για την παραγωγή κρέατος και γάλακτος. Με τη σωστή προσέγγιση, ο τοκετός στις κατσίκες είναι κυρίως χωρίς προβλήματα ή επιπλοκές. Ωστόσο, μερικές φορές μετά τον τοκετό, εμφανίζονται αρνητικές συνέπειες. Εάν μια αίγα έχει λίγο γάλα μετά το αρνί, τι πρέπει να γίνει σε μια τέτοια κατάσταση; Πρώτα απ 'όλα, συνιστάται να προσδιορίσετε τις αιτίες των προβλημάτων.
Γιατί μια αίγα δεν έχει γάλα μετά το αρνί;
Η διαδικασία γέννησης απογόνων σε κατσίκες δεν είναι πάντα ομαλή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η γυναίκα χρειάζεται ακόμη και τη βοήθεια κτηνιάτρου. Η αιτία των προβλημάτων είναι συνήθως παραβίαση των κανόνων προγεννητικής φροντίδας ή ασθενειών που δεν εντοπίστηκαν εγκαίρως. Σε μια τέτοια κατάσταση, ακόμη και αν η κατσίκα γεννήσει, δεν θα είναι σε θέση να ταΐσει τους νέους λόγω έλλειψης γάλακτος. Μερικές φορές οι επιπλοκές μετά τον τοκετό δεν εμφανίζονται αμέσως, αλλά μετά από αρκετούς μήνες, όταν η παραγωγικότητα δεν αποκαθίσταται.
Σε αυτό το σημείο, η αίγα μπορεί να αναπτύξει παθολογίες. Μια άλλη αιτία προβλημάτων είναι η έλλειψη πλήρους φροντίδας για τη γυναίκα. Μετά τον τοκετό, χρειάζεται ειδική διατροφή, άρμεγμα και μασάζ μαστού.
Μαστίτιδα
Εάν η κατσίκα δεν έχει καθόλου γάλα μετά τον τοκετό, μπορεί να υπάρχει υποψία μαστίτιδας. Τις περισσότερες φορές, η παθολογία αρχίζει να αναπτύσσεται από μια υποκλινική μορφή. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν υπάρχουν έντονα συμπτώματα. Η έναρξη της νόσου μπορεί να ανιχνευθεί από τη μείωση της παραγωγής γάλακτος, καθώς καταστρεπτικές διαδικασίες συμβαίνουν στους αδένες.
Τα κύρια συμπτώματα της νόσου περιλαμβάνουν τα ακόλουθα σημεία:
- Μείωση της απόδοσης του γάλακτος - συχνά έως και 25%.
- Αλλαγή στη συνοχή του γάλακτος. Ενδέχεται να εμφανίζονται ακαθαρσίες λαδιού. Με μια κρύα μαστίτιδα, η πυκνότητα του γάλακτος μειώνεται. Αποκτά μια υδαρή δομή και χωρίζεται εύκολα σε κλάσματα από νερό και λίπος.
- Πυώδεις ή αιματηρές ακαθαρσίες στο γάλα. Τέτοια συμπτώματα συνοδεύουν πυώδη μαστίτιδα.
- Αλλαγή στις θηλές. Παρατηρείται επίσης πόνος στο δέρμα. Συχνά τα κανάλια είναι φραγμένα με θρόμβους.
- Πλήρης διακοπή της παραγωγής γάλακτος. Αυτό συμβαίνει μετά από 2-4 ημέρες.
Στα ζώα, παρατηρείται συχνά καταθλιπτική και οδυνηρή κατάσταση, η θερμοκρασία αυξάνεται. Η πυώδης μαστίτιδα μπορεί να μετατραπεί σε απόστημα. Η πληγείσα περιοχή αυξάνεται σε μέγεθος και προκαλεί πόνο.Το δέρμα του μαστού πρήζεται και γίνεται κόκκινο. Η μαστίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί αποκλειστικά με αντιβακτηριακά φάρμακα.
Τραυματισμός στο μαστίγιο
Οι ελεύθερες βοσκές αίγες μπορούν να τραυματιστούν σοβαρά - για παράδειγμα, να πιάνουν ένα κλαδί. Μερικές φορές γίνονται μάχες μεταξύ των ζώων, κάτι που προκαλεί βλάβη από κέρατα, οπλές ή δόντια. Σε μια τέτοια περίπτωση, η αίγα δεν δίνει γάλα.
Για να αποφύγετε τέτοια προβλήματα, πρέπει να απομονώσετε επιθετικά κατοικίδια. Συνιστάται η πληγείσα κατσίκα να ηρεμήσει και να εξετάσει την πληγείσα περιοχή. Εάν δεν υπάρχει κίνδυνος, ξεπλύνετε την πληγή με νερό, απολυμάνετε με υπεροξείδιο και εφαρμόστε έναν επίδεσμο. Σε αυτήν την περίπτωση, αξίζει να χρησιμοποιήσετε μια αλοιφή για επούλωση πληγών. Το Streptocide είναι επίσης κατάλληλο. Εάν η αίγα τραυματιστεί σοβαρά, συνιστάται να δείτε έναν κτηνίατρο και να απομονώσετε το ζώο από το υπόλοιπο κοπάδι.
Κακή σίτιση
Συχνά, το πρόβλημα της μείωσης της ποσότητας γάλακτος εμφανίζεται με μια παράλογη διατροφή. Πολλοί αγρότες χρησιμοποιούν το ίδιο προϊόν για να ταΐσουν μέχρι να εξαντληθεί. Αυτό επηρεάζει αρνητικά την όρεξη. Ως αποτέλεσμα, το κατοικίδιο ζώο μπορεί να αρνείται το φαγητό ή να μην τρώει εντελώς το τμήμα του. Επιπλέον, με μια τέτοια δίαιτα, υπάρχει έλλειψη χρήσιμων στοιχείων.
Παραβίαση περιορισμού
Εάν η γυναίκα ορκιστεί, αλλά δίνει πολύ λίγο γάλα, μπορεί να υποψιαστεί παραβίαση των όρων κράτησης. Για την αποφυγή τέτοιων προβλημάτων, συνιστάται η τήρηση των κανόνων υγιεινής και η κατάλληλη φροντίδα του ζώου. Η αίγα πρέπει να διατηρείται σε καθαρό και ξηρό περιβάλλον. Είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι δεν υπάρχουν προσχέδια σε αυτό. Μια σωστή σύνθεση δίαιτας είναι επίσης σημαντική.
Τι να κάνετε σε τέτοιες περιπτώσεις
Για να μπορέσει η κατσίκα να ταΐσει τα παιδιά, αμέσως μετά τον τοκετό, είναι απαραίτητο να αρμέξει σωστά το μαστό. Είναι σημαντικό να αρμέξετε το πρωτόγαλα τις πρώτες ώρες μετά τη γέννηση. Μερικές φορές τα μωρά αρνούνται το μητρικό γάλα επειδή έχει πικρή γεύση. Αυτό οφείλεται στο θηλυκό που τρώει πάρα πολλά κλαδιά σφενδάμνου ή αψιθιάς.
Για να αυξήσετε την ποσότητα γάλακτος μετά τον τοκετό, συνιστάται να ακολουθήσετε αυτούς τους κανόνες:
- Δώστε στη γυναίκα ένα ζεστό ρόφημα. Μπορεί να του δοθεί νερό με ζάχαρη. Το τσάι από βότανα είναι επίσης κατάλληλο.
- Τροφοδοτήστε το σανό καλής ποιότητας. Συνιστάται επίσης να χρησιμοποιείτε θρεπτικά τρόφιμα.
- Παρακολουθήστε την καθαριότητα και την υγιεινή. Είναι σημαντικό το θηλυκό να μην έρχεται σε επαφή με άρρωστα ζώα.
- Δώστε τα ομοιοπαθητικά κτηνιατρικά φάρμακα κατσίκα. Βοηθούν στη βελτίωση της ποιότητας του γάλακτος.
Μετά τον τοκετό, φροντίστε να δώσετε στην κατσίκα άφθονο νερό. Είναι σημαντικό να είναι ελαφρώς ζεστό. Εάν το θηλυκό αρνείται το υγρό, μπορεί να προστεθεί λίγο αλάτι σε αυτό. Αυτό θα σας βοηθήσει να αυξήσετε τη δίψα σας. Είναι χρήσιμο να κάνετε μασάζ στην αίγα πριν αρμέξετε. Η αυξημένη κυκλοφορία βοηθά στην τόνωση της γαλουχίας.
Πότε θεωρείται η μείωση της απόδοσης γάλακτος φυσιολογική;
Μετά τον τοκετό, η ποσότητα του γάλακτος αυξάνεται σταδιακά, ανάλογα με τις ανάγκες των νέων. Η μέγιστη απόδοση γάλακτος φτάνει τους 4-5 μήνες μετά τον τοκετό. Στη συνέχεια, η ποσότητα του γάλακτος μειώνεται σταδιακά, και αυτό θεωρείται φυσιολογικό.
Μέχρι 5 μήνες, το παιδί μπορεί να κάνει εντελώς χωρίς γάλα. Ως αποτέλεσμα, οι αμυντικοί μηχανισμοί αναπτύσσονται στο σώμα. Στόχος τους είναι να συσσωρεύσουν δύναμη για την επόμενη εγκυμοσύνη και να τροφοδοτήσουν νέα παιδιά.
Η μείωση της προσφοράς γάλακτος μετά τον τοκετό μπορεί να είναι φυσιολογική ή να υποδηλώνει σοβαρά προβλήματα. Για να αποκαταστήσετε τη γαλουχία, αξίζει να προσδιορίσετε τους λόγους για την επιδείνωσή του. Σε περίπτωση αμφιβολίας, συνιστάται να συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο.
