Τύποι και καλλιέργεια τζίντζερ, πού μεγαλώνει και πώς φαίνεται στη φύση
Όπου μπορεί να αναπτυχθεί τζίντζερ είναι μια συναρπαστική ερώτηση για τους κηπουρούς. Πολλοί άνθρωποι θέλουν να φυτέψουν το αγαπημένο τους μπαχαρικό στον ιστότοπο. Οι καλοκαιρινοί κάτοικοι ενδιαφέρονται: είναι οι κατάλληλες συνθήκες για την απόκτηση αξιοπρεπούς συγκομιδής, αξίζει να φυτέψετε ένα φυτό σε ένα θερμοκήπιο.
Οι κηπουροί πρέπει πρώτα να καταλάβουν πώς μοιάζει το τζίντζερ. Είναι ένα πολυετές βότανο από την οικογένεια του ίδιου ονόματος. Έχει πάνω από χίλια είδη. Το φυτό έχει ευθύγραμμο στέλεχος, αιχμηρές πλάκες φύλλων, πυκνό ρίζωμα διακλάδωσης. Το λουλούδι μοιάζει με ορχιδέα. Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τη ρίζα.
Πού μεγαλώνει το άγριο τζίντζερ;
Το φυτό έχει μερικές φορές ένα απροσδόκητο σχήμα και χρώμα: μοβ, μπλε. Υπάρχουν ποικιλίες που μυρίζουν σαν κηροζίνη.
Οι βοτανολόγοι συλλέγουν πληροφορίες για την πατρίδα του μπαχαρικού από διάφορες πηγές. Τώρα στην άγρια φύση, το φυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο. Η Ανατολική Ασία και η Νότια Αφρική έχουν κατάλληλο κλίμα για μπαχαρικά.
Η απάντηση στην ερώτηση, τι είναι τζίντζερ, είναι η λέξη "μπαχαρικό". Έτσι χρησιμοποιείται πιο συχνά η ρίζα του φυτού.
Τζίντζερ: ένα ιστορικό χρήσης
Το φυτό εισήχθη στους Ευρωπαίους από μουσουλμάνους τον 9ο-11ο αιώνα. Έφεραν ρίζα τζίντζερ στο κατακτημένο τμήμα της Ισπανίας. Αλλά δεν έχει ανακαλυφθεί το μέρος από το οποίο προέρχεται η υπέροχη ρίζα.
Το μπαχαρικό ερωτεύτηκε τους Ευρωπαίους. Άρχισε να προστίθεται στα πιάτα με κρέας και ψάρια. Το δείπνο στο σπίτι ενός ευγενή κυρίου ήταν απαραίτητο χωρίς μπαχαρικά τζίντζερ. Οι κάτοικοι των πόλεων εκτίμησαν την πικάντικη γεύση των ποτών. Οι γυναίκες αγόρασαν πρόθυμα καραμέλες "χαρέμι" (κομμάτια ζαχαρωμένης ρίζας). Αλλά ήταν πολύ ακριβό: μόνο οι πλούσιοι άνθρωποι μπορούσαν να προσθέσουν τζίντζερ στο φαγητό τους.
Μαζικές παραδόσεις οργανώθηκαν από τον ταξιδιώτη και έμπορο Marco Polo τον 8ο αιώνα. Το μπαχαρικό έχει γίνει δημοφιλές σε όλα τα τμήματα του πληθυσμού. Οι τύποι τζίντζερ που έφεραν εκείνη την εποχή διαφοροποίησαν ευρωπαϊκά πιάτα.
Οι Κινέζοι γιατροί εκτιμήθηκαν ευεργετικές ιδιότητες της ρίζας τζίντζερ... Χρησιμοποιώντας τη διατριβή: όλα τα τρόφιμα και όλα τα φάρμακα, φίλτρα και σκόνες έχουν αναπτυχθεί για πολλές ασθένειες. Τα φάρμακα θεραπεύουν έναν παρατεταμένο βήχα, πυρετό και μη θεραπευτικές πληγές.
Τα χαρακτηριστικά της εφαρμογής και οι συνταγές είναι δημοφιλείς στην κοσμετολογία. Οι απολυμαντικές ιδιότητες του φυτού χρησιμοποιούνται σε μάσκες, λοσιόν και κρέμες.
Ένα χρήσιμο φυτό και διαιτητική δεν αγνόησε. Το εκχύλισμα περιλαμβάνεται σε τσάι αδυνατίσματος και ποτά βιταμινών. Σήμερα το πρόβλημα είναι: πού να πάρετε τις ρίζες του μπαχαρικού δεν υπάρχει. Καλλιεργείται ως καλλιέργεια σε φυτείες σε περιοχές κατάλληλες για κλιματολογικές συνθήκες.
Πώς καλλιεργείται τζίντζερ στην πατρίδα του;
Η φυσική καλλιέργεια τζίντζερ δεν εμφανίζεται στη φύση. Οι ανάγκες της βιομηχανίας και του πληθυσμού καλύπτονται από τους αγρότες.Σε ειδικά καλλιεργημένα χωράφια, καλλιεργείται η ρίζα. Υπάρχουν γνωστές φυτείες όπου το τζίντζερ μεγαλώνει, με ιστορία 200 ετών.
Μερικοί ερευνητές θεωρούν ότι οι χώρες της περιοχής της Ανατολικής Ασίας και του Ειρηνικού είναι η γενέτειρα του τζίντζερ. Η ρίζα παρέχεται στην παγκόσμια αγορά από την Ινδία, την Κίνα και το Βιετνάμ. Παραδοσιακά, το μπαχαρικό καλλιεργείται στις χώρες της Δυτικής Αφρικής.
Οι αγρότες στην Ανατολική Ασία αναπτύσσουν οικοτουρισμό στις φυτείες. Προσκαλούν τους επισκέπτες να περάσουν τη μέρα τους στα χωράφια τους. Οι άνθρωποι εξοικειώνονται με το πού και πώς μεγαλώνει το τζίντζερ, μελετούν τις ιδιαιτερότητες της καλλιέργειας. Δίνεται η ευκαιρία να αγοράσετε τη ρίζα που καλλιεργείται σε ένα οικολογικά καθαρό μέρος, προϊόντα που βασίζονται σε αυτήν
Τα καταστήματα αγροκτημάτων πωλούν:
- καρυκεύματα;
- κρέμα;
- λοσιόν;
- ποτά.
Μερικοί επισκέπτες αγοράζουν ωμό τζίντζερ. Τα αναμνηστικά είναι δημοφιλή.
Πώς μεγαλώνει το τζίντζερ στη Ρωσία;
Οι κηπουροί ενδιαφέρονται για: πού μεγαλώνει το τζίντζερ στη Ρωσία. Είναι αδύνατο να καλλιεργηθεί ένα εμπορικό λαχανικό στον ανοιχτό αγρό. Το φυτό απαιτεί μεγάλη θερμή περίοδο. Η χώρα δεν διαθέτει κατάλληλη κλιματική ζώνη. Αλλά οι λάτρεις της κηπουρικής προσπαθούν να φυτέψουν τη ρίζα σε θερμαινόμενα θερμοκήπια. Δημιουργούν τις απαραίτητες συνθήκες: υψηλή θερμοκρασία και υγρασία, μερική σκιά.
Και όμως, η απάντηση στο ερώτημα: είναι το τζίντζερ που καλλιεργείται στη Ρωσία, θετικό. Οι καλοκαιρινοί κάτοικοι το φυτεύουν σε γλάστρες και το βάζουν σε πρόχειρα θερμοκήπια στα περβάζια. Σε περιορισμένο χώρο, διατηρείται η απαιτούμενη λειτουργία. Το αποτέλεσμα είναι ένα αναισθητοποιημένο φυτό. Ανθίζει πολύ σπάνια. Η ρίζα έχει μεγαλύτερη γεύση από το κατάστημα που αγοράστηκε.
Οι κηπουροί χρησιμοποιούν κομμάτια αγορασμένης ρίζας ως υλικό φύτευσης. Κόβεται σε κομμάτια με ένα ή δύο μάτια. Τα τμήματα ξεσκονίζονται με θρυμματισμένο ενεργό άνθρακα. Βυθίστε κατά 3-4 cm, καλύψτε με φύλλο με τρύπες για διείσδυση αέρα. Νερό με μέτρο. Μετά την εμφάνιση, η ταινία αφαιρείται. Είναι απαραίτητο να διατηρηθεί ο διάχυτος φωτισμός: το τζίντζερ δεν ανέχεται το άμεσο ηλιακό φως.
Ορισμένοι κηπουροί καλλιεργούν λαχανικά σε συνδυασμό. Το καλοκαίρι, το δοχείο εμφανίζεται στη χώρα, το χειμώνα διατηρείται στο περβάζι του θερμοκηπίου. Για επιτυχημένη καλλιέργεια, πρέπει να βρει ένα καλό μέρος στο ύπαιθρο. Ως αποτέλεσμα, το φυτό είναι ισχυρότερο. Η γεύση του προϊόντος είναι πιο έντονη και πιο πικρή.
Μπορείτε να αναπτύξετε τη ρίζα σε ένα θερμαινόμενο θερμοκήπιο στη χώρα. Αλλά στις αρχές Αυγούστου (με μείωση του αριθμού των ζεστών ημερών), σκάψτε ένα λαχανικό, φυτέψτε το προσεκτικά σε μια κατσαρόλα και μεταφέρετέ το σε ένα διαμέρισμα σε ένα ζεστό περβάζι.
Ενδιαφέροντα γεγονότα
Αυτό το φυτό από καιρό αγαπήθηκε από τους κατοίκους της Ρωσίας. Η χρήση μπαχαρικών έχει τη δική της ιστορία:
- Η περιγραφή της ρίζας τζίντζερ αντικατοπτρίζει με ακρίβεια την εμφάνισή της. Το παχύ αλληλένδετο ρίζωμα έπληξε τους ανθρώπους. Μέχρι τώρα, το λαχανικό ονομάζεται "ελάφι".
- Τα μπισκότα μελοψωμάτων έγινε σύντομα γνωστά ως "μελόψωμο" λόγω της πικάντικης γεύσης τους. Αυτό το στοιχείο χρησιμοποιείται ακόμα σε συνταγές.
- Η ρίζα τρώγεται συνήθως. Αλλά ευεργετικές ουσίες βρίσκονται στο στέλεχος και τα φύλλα. Συνιστάται επίσης να τα χρησιμοποιείτε. Αλλά είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη: η αφαίρεση κάθε φύλλου εξασθενεί το φυτό. Η ρίζα θα αποδειχθεί λεπτή και άγευστη.
- Το πικάντικο λαχανικό είναι δημοφιλές σε όλο τον κόσμο. Οι χώρες όπου καλλιεργείται τζίντζερ λαμβάνουν από την πώληση έως και το 30% του συνολικού κύκλου εργασιών.
- Υπό φυσικές συνθήκες, το φυτό μεγαλώνει πάνω από 1,5 μ. Φυτεύεται στο σπίτι σπάνια περισσότερο από μισό μέτρο.
- Μερικοί άνθρωποι αρέσουν το συγκεκριμένο άρωμα λεμονιού του φυτού. Τα τμήματα του εδάφους το αποπνέουν. Ένα λουλούδι που τοποθετείται στο περβάζι αναζωογονεί τον αέρα.
- Κατά την επιλογή του υλικού φύτευσης, οι κηπουροί θα πρέπει να εργαστούν σκληρά. Οι προμηθευτές σπάζουν τα μέρη του φυτού με τα μάτια: η βλαστημένη ρίζα χάνει την ελαστικότητά της και συρρικνώνεται.
- Στη μεσαιωνική Ευρώπη, το λαχανικό θεωρήθηκε εξαιρετικό αφροδισιακό. Ήταν μέρος των ποτών αγάπης.Η σύγχρονη ιατρική χρησιμοποιεί τις ιδιότητες των μπαχαρικών για να δημιουργήσει φάρμακα για την αύξηση της δραστικότητας στους άνδρες. Οι φυσικές θεραπείες για τη στυτική δυσλειτουργία περιλαμβάνουν εκχύλισμα ρίζας.
- Ο καθένας μπορεί να μεγαλώσει τζίντζερ. Η τεχνική επαναλαμβάνει την καλλιέργεια πατατών. Ωστόσο, πρέπει να έχετε κατά νου: πριν από τη χρήση, πρέπει να εμποτιστεί με κρύο νερό για 2-3 ώρες. Αλλάζετε το νερό κάθε μισή ώρα. Συνιστάται να το δοκιμάσετε σε μικρά κομμάτια (διαφορετικά μπορείτε να κάψετε το στόμα και τον οισοφάγο).
- Πριν φυτέψετε τις ρίζες, θα πρέπει να εξοικειωθείτε με το κλίμα των περιοχών όπου καλλιεργείται το τζίντζερ. Συνιστάται να επισκεφθείτε τις τοποθεσίες των διάσημων φυτειών. Αυτό θα βοηθήσει στη δημιουργία των απαραίτητων συνθηκών.
- Οι γιατροί είναι πεπεισμένοι ότι η φρέσκια και αποξηραμένη ρίζα λειτουργεί διαφορετικά. Τα φρέσκα φυτικά παρασκευάσματα αντιμετωπίζουν τα κρυολογήματα. Αποξηραμένα - βοηθά στην εξασθένηση της μνήμης, γαστρεντερικά προβλήματα, ρευματισμούς, αρθρίτιδα.
- Οι ιδιότητες της ρίζας τζίντζερ χρησιμοποιούνται στην καθημερινή ζωή. Για να καθαρίσετε τον αέρα από επιβλαβή βακτήρια, αρκεί να τοποθετήσετε τη ρίζα σε κομμάτια σε διαφορετικά μέρη του δωματίου. Το τσάι που παρασκευάζεται από αυτό θα ανακουφίσει τον πονόλαιμο. Η προσθήκη στα τρόφιμα θα ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα κατά την περίοδο φθινοπώρου-χειμώνα.
Η ανεξέλεγκτη μακροχρόνια κατανάλωση λαχανικών προκαλεί δηλητηρίαση και κατάθλιψη. Το προϊόν δεν συνιστάται για άτομα με αλλεργικές ασθένειες.
Η θεραπεία με φάρμακα από τη ρίζα πρέπει να βρίσκεται υπό την επίβλεψη ιατρού.
