Γιατί τα παπάκια πεθαίνουν στο σπίτι και πώς να σώσουν, πώς να αντιμετωπίσουν
Η εκτροφή παπιών είναι μια προσοδοφόρα επιχείρηση. Το κρέας πάπιας έχει μεγάλη ζήτηση, τα πουλερικά μεγαλώνουν γρήγορα, αυξάνουν το βάρος καλά, χωρίς να απαιτείται επιλογή τροφής. Οι πάπιες είναι καλές όρνιθες και φροντίζουν μητέρες και ένας μεγάλος αριθμός αυγών μπορεί να φορτωθεί σε έναν ειδικό επωαστήρα. Αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, οι αγρότες έχουν ερωτήσεις σχετικά με το γιατί ξαφνικά πεθαίνουν τα παπάκια τους και πώς μπορούν να προστατεύσουν τα ζώα τους από αυτό το πρόβλημα.
Πιθανές ασθένειες
Οι μολυσματικές ασθένειες γίνονται οι κύριοι λόγοι για το θάνατο των πουλιών - νεοσσών και παπιών ενηλίκων. Σε ευνοϊκές συνθήκες, με σημαντικό υπερπληθυσμό των ζώων, με κακή φροντίδα και ανθυγιεινές συνθήκες, μπορεί να συμβεί ταχεία εξάπλωση λοίμωξης και μαζική ήττα ολόκληρου του ζωικού κεφαλαίου. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην πλήρη καταστροφή του ορνιθώνα και στην καταστροφή του αγρότη, ή θα προκαλέσει σημαντικές οικονομικές απώλειες για τους κατοίκους του χωριού ή του προαστίου.
Υπάρχουν ορισμένες ασθένειες που μπορούν να επηρεάσουν τα παπάκια διαφόρων ηλικιών και να οδηγήσουν στο θάνατό τους.
Ασπεργίλλωση
Αυτός είναι ένας τύπος μυκητίασης που επηρεάζει διαφορετικούς τύπους πουλερικών, συμπεριλαμβανομένων των παπιών. Τα ημερήσια παπάκια μολύνονται και πεθαίνουν το ένα μετά το άλλο, περισσότερα από τα μισά από αυτά πεθαίνουν, ενώ οι ενήλικες πάπιες σπάνια αρρωσταίνουν. Συμπτώματα ασθένειας:
- Συριγμός, δύσπνοια
- Τα παπάκια τεντώνουν το λαιμό τους προς τα εμπρός.
- Απώλεια όρεξης.
- Απώλεια βάρους.
- Λήθαργος.
- Φλεγμονή των ματιών και της περιοχής γύρω από το ράμφος.
- Παράλυση των ποδιών.
Η ασθένεια είναι σχεδόν ανθεκτική στη θεραπεία. Τα άρρωστα παπάκια απορρίπτονται, στα υπόλοιπα χορηγείται το φάρμακο "Nystatin" και προστίθεται ένα διάλυμα θειικού χαλκού στο ποτό.
Φυματίωση
Πρόκειται για μια πολύ επικίνδυνη ασθένεια που μπορεί να μεταδοθεί σε ανθρώπους από πουλιά και αντίστροφα. Η φυματίωση μπορεί να επηρεάσει όχι μόνο τους πνεύμονες, αλλά και άλλα όργανα. Οι όγκοι σχηματίζονται στο σώμα και τα πόδια, τα πουλιά σταματούν να κινούνται, να σπεύδουν, να τρώνε, να πέφτουν στα πόδια τους, να υποφέρουν από χωλότητα και διάρροια και να χάσουν πολύ βάρος. Ένας χαρακτηριστικός ικτερικός χρωματισμός εμφανίζεται στο δέρμα. Η φυματίωση δεν αντιμετωπίζεται, ο ασθενής πληθυσμός εξοντώνεται, τα σφάγια και τα αυγά καίγονται.
Ηπατίτιδα
Αυτή η ιική βλάβη στο ήπαρ προκαλεί μαζική ασθένεια πουλερικών. Ένας άρρωστος γκόμενα ρίχνει πίσω το κεφάλι του, χαμηλώνει τα φτερά του, αναπνέει βαριά, δεν τρώει. Οι αρχικοί σπασμοί είναι ένα σημάδι επικείμενου τέλους.Μπορείτε να αντιμετωπίσετε την ασθένεια με αντιβιοτικά σύμφωνα με τις οδηγίες του κτηνιάτρου σας. Τα υπόλοιπα παπάκια αποστέλλονται σε καραντίνα και η ανοσία τους ενισχύεται δίνοντάς τους ιχθυέλαιο, ανοιχτό ροζ διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου για κατανάλωση και αντιβιοτικά τετρακυκλίνης για πρόληψη.
Φλεγμονή της βρογχοκήλης
Σε αντίθεση με ένα πουλί ξηράς, η βρογχοκήλη αναπτύσσεται ανεπαρκώς σε υδρόβια πτηνά, οπότε τα παπάκια τρέφονται με υγρό πουρέ, αλλάζοντας συχνά έτσι ώστε να μην υποβαθμιστούν. Η αιτία της φλεγμονής, ή καταρροή, βρογχοκήλη είναι κακής ποιότητας τρόφιμα ή βρώμικο πόσιμο νερό.
Μπορείτε να αντιμετωπίσετε τη φλεγμονή της βρογχοκήλης στο σπίτι με τεχνητή εκκένωση του οργάνου. Παίρνουν το πουλί από τα πόδια, το γυρίζουν ανάποδα και, χαϊδεύοντας το λαιμό, καθαρίζουν την βρογχοκήλη. Θα πρέπει να το κάνετε αρκετές φορές. Μετά τη θεραπεία, το πουλί λαμβάνει μόνο νερό με ασθενές διάλυμα υδροχλωρικού οξέος για την επόμενη μέρα και στη συνέχεια μαλακή τροφή με βάση το γάλα.
Παστερελέλωση
Στην οξεία μορφή αυτής της ασθένειας, τόσο οι ενήλικες πάπιες όσο και οι νεοσσοί πεθαίνουν. Τα συμπτώματα είναι παρόμοια με αυτά άλλων λοιμώξεων και περιλαμβάνουν αδυναμία, επιληπτικές κρίσεις, πυρετό, διάρροια, άρνηση φαγητού και έντονη δίψα. Η θεραπεία είναι αναποτελεσματική, το προσβεβλημένο πουλί καταστρέφεται. Δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε άρρωστες πάπιες ως τρόφιμα.
Σαλμονέλλωση
Αυτή η ασθένεια ονομάζεται επίσης παρατυφοειδής πυρετός. Είναι το πιο κοινό και επικίνδυνο, αφού όχι μόνο τα πουλιά, αλλά και οι άνθρωποι μπορούν να μολυνθούν. Βασικά, τα παπάκια επηρεάζονται από την οξεία μορφή της νόσου, από την οποία πεθαίνουν έως και το 80% των ζώων. Οι επιζώντες γίνονται μεταφορείς.
Παρασιτικές προσβολές ως αιτία θανάτου
Τα νεογέννητα και τα μεγαλύτερα παπάκια μπορούν να πεθάνουν όχι μόνο από μολυσματικές ασθένειες, αλλά και από παράσιτα. Τα πιο κοινά παράσιτα είναι:
- Ελμινθίες που εισέρχονται στο σώμα μέσω τροφής και νερού.
- Ψείρες. Οι κακές συνθήκες στέγασης, το πλήθος και η εγγύτητα με τα άγρια ζώα και τα πουλιά μπορούν να γίνουν αιτία μόλυνσης.
- Τα τσιμπούρια μεταδίδονται από άλλα πουλιά και μπορούν να ζήσουν σε βρώμικα σκουπίδια. Αυτό είναι ένα κοινό πρόβλημα στα στενά σπίτια.
- Τα φτερά πολλαπλασιάζονται επίσης γρήγορα σε πολυσύχναστες περιοχές, μολύνοντας όλα τα πουλιά. Ζουν σε φραγμένα δωμάτια, στα οποία παραβιάζονται τα πρότυπα υγιεινής και τα απορρίμματα σπάνια αλλάζουν.
Τα συμπτώματα βλάβης από εξωτερικά και εσωτερικά παράσιτα είναι παρόμοια και εκδηλώνονται από το γεγονός ότι τα παπάκια εξασθενούν, γίνονται λήθαργοι, δεν μένουν στα πόδια τους, πέφτουν και γυρίζουν στην πλάτη τους, πολεμούν σε σπασμούς. Ένα κοτόπουλο που είναι αδύναμο ή καταπιεσμένο από εκτοπαρασίτες κυρτώνεται και βρίσκεται ακίνητο, επειδή δεν έχει τη δύναμη να αντισταθεί στα παράσιτα.
Τα εσωτερικά παράσιτα απομακρύνονται με εξειδικευμένα φάρμακα, χρησιμοποιούνται αυστηρά σύμφωνα με τις οδηγίες. Οι ψείρες, τα τσιμπούρια και οι μασώμενες ψείρες μπορούν να αντισταθούν διατηρώντας την καθαριότητα, καθώς και οργανώνοντας τέφρες για το πουλί.
Ακατάλληλη διατροφή
Με μια μονότονη ή κακή διατροφή, τα παπάκια πεθαίνουν λόγω έλλειψης βιταμινών. Οι συσπάσεις, η αδυναμία και οι κράμπες μπορεί να υποδηλώνουν έλλειψη διαφόρων βιταμινών, αλλά τις περισσότερες φορές είναι ανεπάρκεια βιταμινών Α, Ε, Δ και ομάδα Β. Για να αποφευχθεί το πρόβλημα, οι νεοσσοί τρέφονται με φρέσκο, υγρό πουρέ καλαμποκιού και σίτου, εμπλουτισμένο με ιχθυέλαιο και αλεύρι, συμπληρωμένο με έτοιμη βιταμίνη Δ. Παπάκια μιας εβδομάδας μπορούν να προσφερθούν νεαρά χόρτα ή να απελευθερωθούν για μια βόλτα στο γρασίδι.
Μπορείτε να αποφύγετε προβλήματα υγείας χρησιμοποιώντας πάπιες μουλάρας. Αυτό είναι ένα τεχνητά ληφθέν (δεν υπάρχει στη φύση) υβρίδιο ινδοπαπιών και εσωτερικών πάπιων (Orpington, Peking White, Rouen και White Alier). Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να αποφύγετε τα κληρονομικά ελαττώματα που είναι εγγενή στις κατοικίες πάπιες και να αποκτήσετε υγιείς, βιώσιμους απογόνους.
Σφάλματα περιορισμού
Η αιτία της κακής υγείας και του θανάτου των νεοσσών μπορεί να μην είναι ασθένειες, αλλά στοιχειώδη λάθη στη διατήρηση των συνθηκών. Η εξοικείωση με τέτοιες αιτίες θανάτου παπάκι θα βοηθήσει στην αποφυγή παραβιάσεων και στη δημιουργία ιδανικών συνθηκών για το πουλί.
Ακατάλληλη διάταξη της περιοχής για περπάτημα
Μερικές φορές τα παπάκια αρρωσταίνουν και γίνονται ληθαργικά χωρίς προφανή λόγο. Έχουν εξαιρετικό φαγητό και συνθήκες διαβίωσης, καθαρό και ζεστό. Οι ακόλουθοι λόγοι που σχετίζονται με τον ακατάλληλο σχεδιασμό της περιοχής περπατήματος μπορούν να προκαλέσουν διαταραχές στην υγεία:
- Η περιοχή φιλοξενεί ακανθώδη, σκληρά φυτά που μπορούν να βλάψουν τους νεοσσούς.
- Σκουπίδια, πέτρες, θραύσματα από γυαλί και παρόμοια δεν αφαιρέθηκαν από την τοποθεσία.
- Χιόνι, κρούστα, συσσώρευση πάγου.
- Κακή αποστράγγιση με αποτέλεσμα υψηλή υγρασία στην περιοχή.
Η μάντρα πρέπει να καθαρίζεται τακτικά, να φυτεύεται με γρασίδι σε ζεστό καιρό, να αφαιρεί το χιόνι το χειμώνα και να καλύπτεται με σανό ή άχυρο.
Υψηλή πυκνότητα φύτευσης
Εάν η περιοχή είναι πολύ μικρή, η συσσώρευση μεγάλου αριθμού παπάκια οδηγεί στο γεγονός ότι οι ισχυρότεροι νεοσσοί δεν επιτρέπουν στους αδύναμους στους τροφοδότες και τους πότες, τους ποδοπατούν. Τα εξογκωμένα και εξασθενημένα παπάκια πέφτουν, τεντώνουν τα πόδια τους και δεν μπορούν να σηκωθούν.
Η συσσωρευμένη στέγαση είναι ένα κοινό πρόβλημα γιατί οι παπάκια πεθαίνουν ακόμη και με καλή διατροφή.
Ανακολουθία του μικροκλίματος με τα προτεινόμενα πρότυπα
Εάν τα παπάκια κρύβονται στις γωνίες το καλοκαίρι, καθίστε με ανοιχτά ράμφος, προσπαθήστε να μην μετακινηθείτε και να αναπνεύσετε με δυσκολία, αυτό σημαίνει ότι το μικροκλίμα στο σπίτι δεν πληροί τις απαιτήσεις, είναι ζεστό. Είναι απαραίτητο να εξαεριστεί, καθώς το πουλί υπερθερμαίνεται και μπορεί να αρρωστήσει.
Σε περίπτωση που οι νεοσσοί προσπαθούν να συσσωρευτούν μαζί, να συσσωρευτούν μαζί, είναι κρύοι, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί θέρμανση του ορνιθώνα. Τα παπάκια χρειάζονται καθαρό αέρα, αλλά τα ρεύματα, ειδικά σε υψηλή υγρασία, μπορούν να προκαλέσουν επικίνδυνες ασθένειες και θάνατο πουλιών.
Μέτρα πρόληψης
Προκειμένου να αποφευχθεί η μόλυνση και η ασθένεια των νεοσσών, είναι απαραίτητο να ακολουθήσετε αυτές τις συστάσεις έμπειρων κτηνοτρόφων:
- Διατηρήστε την καθαριότητα στο σπίτι των πουλερικών και στη βόλτα, καθαρίστε τακτικά το δωμάτιο, τους τροφοδότες, τις φωλιές και τον εξοπλισμό και απολυμάνετε τα.
- Παρακολουθήστε την κατάσταση των απορριμμάτων και αλλάζετε συχνά.
- Χρησιμοποιήστε υψηλής ποιότητας τροφή.
- Κάντε μια ισορροπημένη διατροφή, παρακολουθήστε την παρουσία βιταμινών και μετάλλων στα τρόφιμα.
- Εάν αγοράζονται αυγά για επώαση, πρέπει να τα αγοράσετε μόνο από αξιόπιστους προμηθευτές, σε αγροκτήματα όπου δεν υπάρχουν κρούσματα μολυσματικών ή παρασιτικών ασθενειών.
- Χρησιμοποιήστε καθαρά αυγά για επώαση.
- Ξεχωριστά παπάκια από ενήλικα πουλιά.
- Έγκαιρος εμβολιασμός νεοσσών.
- Εάν βρεθούν μολυσμένα παπάκια, διαχωρίστε τα από το υπόλοιπο κοπάδι, κρατήστε τα σε καραντίνα και παρακολουθήστε την κατάστασή τους.
- Ελέγχετε τακτικά την υγεία των πουλιών - παπάκια και πάπιες ενηλίκων.
- Μην επιτρέπετε σε ανθυγιεινούς ανθρώπους να φροντίζουν νεοσσούς.
- Σπέρνετε χόρτο στην περιοχή των πουλερικών.
- Παρέχετε πρόσβαση σε υδρόβια πτηνά. Πρέπει να κολυμπήσουν και να κολυμπήσουν σε φυσικό ή τεχνητό νερό.
Μια κατάλληλη προσέγγιση για την εκτροφή παπιών θα σας επιτρέψει να διατηρήσετε όλα τα ζώα που λαμβάνονται και να μεγαλώνετε υγιείς και δυνατούς παπάκια.
