Η εμφάνιση μιας λοφιοφόρου πάπιας και τι τρέφεται η μαύρη πάπια, οι βιότοποι και οι εχθροί
Το Tufted Crested είναι ένα υδρόβιο πουλί που περνά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο νερό και βουτά βαθιά στην αναζήτηση τροφής. Τα πουλιά ζουν σε μεγάλα κοπάδια, εγκαθίστανται κοντά σε υδάτινα σώματα, πετούν σε ζεστά εδάφη για το χειμώνα. Στο δεύτερο έτος της ζωής, σχηματίζουν ισχυρά ζευγάρια που δεν διαλύονται μέχρι το θάνατο. Η πάπια έχει κοντά φτερά, είναι δύσκολο να πετάξουν, αλλά αυτό το χαρακτηριστικό δεν εμποδίζει την κατάδυση των πουλιών.
Η εμφάνιση ενός μαύρου λοφιοφόρου
Το Tufted Duck είναι ένα μικρό πουλί της οικογένειας Duck. Τα άλλα ονόματά του είναι nigella, λευκής όψης. Οι πάπιες ζουν συλλογικά, σε μεγάλα κοπάδια. Τα drakes έχουν μια πολύ όμορφη εμφάνιση: ένα λαμπερό μαύρο φτέρωμα με μοβ απόχρωση. Στις πλευρές των αρσενικών υπάρχουν άσπρες λωρίδες χιονιού, που περνούν στην κοιλιά και στο κάτω μέρος των φτερών, και στο μικρό κεφάλι υπάρχει μια χτενισμένη πλάτη (αρκετά κρεμαστά φτερά).
Τα θηλυκά έχουν πιο συγκρατημένους τόνους στο χρώμα των φτερών, το μαύρο χρώμα αραιώνεται με καφέ και δεν υπάρχει καθόλου ασπρόμαυρη πλαϊνή λωρίδα, η κοιλιά έχει απόχρωση σοκολάτας. Η κορυφή των παπιών είναι ελαφρώς μικρότερη.
Στην άγρια φύση, η κορωνίδα πάπια ζει για περίπου 20 χρόνια. Οι πάπιες περνούν τον περισσότερο χρόνο τους στο νερό. Παίρνουν φαγητό με καταδύσεις. Μπορούν να βουτήξουν σε βάθος 4 μέτρων. Βγείτε από την επιφάνεια του νερού μετά από σύντομο τρέξιμο. Τα πουλιά πετούν γρήγορα. Μπορούν επίσης να απογειωθούν από τη στεριά. Αυτή η πάπια δεν εκπέμπει ένα τυπικό κουκουβάκι. Θηλυκά απατεώνας ή ροχαλητό. Οι Drakes εκπέμπουν έναν ήχο παρόμοιο με το σφυρίχτρα "gun-gun".
Βιότοπο
Το Crested Duck είναι ένα πουλί πουλιών και καταδύσεων. Τέτοιες πάπιες εγκαθίστανται κοντά σε λίμνες, ποτάμια, λίμνες, τεχνητές δεξαμενές με γλυκό νερό. Αποφύγετε βάλτους και πλημμύρες. Αυτό το μεταναστευτικό πουλί αδρανοποιεί σε θερμές περιοχές. Την άνοιξη, φτάνει σε διάφορες περιοχές της εύκρατης ζώνης της Ευρασίας. Στην Λευκορωσία, την Ουκρανία και τη Ρωσία έχουν παρατηρηθεί πολλά κοπάδια από πάπιες.
Τα πουλιά εγκαθίστανται σε διάφορους τύπους υδάτινων σωμάτων, αλλά προτιμούν τις λίμνες ιχθυοκαλλιέργειας όπου ζουν μαύροι γλάροι. Οι πάπιες επιλέγουν βαθιές λίμνες και ταμιευτήρες, με αφθονία ψαριών, εντόμων, αναδυόμενων και παράκτιων βλάστησης.
Μετεγκαταστάσεις
Η λοφιοφόρη πάπια είναι ένα είδος αποδημητικών, μεταναστευτικών-μεταναστευτικών ειδών πουλιών. Φτάνουν από ζεστές χώρες στα τέλη Μαρτίου και στις αρχές Απριλίου. Εμφανίζονται σε υδάτινα σώματα της εύκρατης ζώνης όταν δεν υπάρχει πάγος στην επιφάνεια του νερού.Στα τέλη Μαΐου, οι πάπιες χτίζουν φωλιές και εκκολαφθούν. Μετά από ένα μήνα, τα παπάκια εκκολάπτονται από αυγά. Στο δεύτερο μήνα της ζωής, μπορούν ήδη να πετάξουν.
Όλες οι πάπιες προετοιμάζονται για την πτήση τον Σεπτέμβριο. Αρχικά, ξεκινούν οι μεταναστεύσεις. Προηγούνται της πτήσης για χειμωνιάτικους χώρους. Η φθινοπωρινή αναχώρηση πραγματοποιείται στα τέλη Οκτωβρίου, αρχές Νοεμβρίου. Μαυρίστε τα αδρανοποιημένα σε μεγάλα κοπάδια, αρκετές χιλιάδες πουλιά, στην υποτροπική ζώνη, δηλαδή στις ακτές της Γαλλίας, της Ολλανδίας, του Βελγίου, των βρετανικών νησιών, καθώς και στις ακτές του Μαύρου, της Μεσογείου, της Κασπίας Θάλασσας και ακόμη και στη Βόρεια Αφρική. Ένα μικρό ποσοστό πάπιων παραμένει για το χειμώνα στην εύκρατη ζώνη της Ευρασίας.
Τι τρωνε
Η κύρια διατροφή των πουλιών είναι τροφή ζωικής προέλευσης. Οι πάπιες τρώνε έντομα, κουνούπια, λιβελλούλες, βατράχια, μαλάκια, μικρά ψάρια. Με την έλλειψη ζωοτροφών, τα πουλιά τρέφονται με βλάστηση. Το Chernyad βουτά καλά και μπορεί να φτάσει τα ψάρια από βάθος 3-4 και ακόμη και 10 μέτρα. Μια πάπια μπορεί να μείνει κάτω από το νερό για σχεδόν ένα λεπτό.
Εκτροφή παπιών
Τα πουλιά είναι έτοιμα για αναπαραγωγή 1-2 χρόνια μετά τη γέννηση. Η λοφιοφόρη πάπια βρίσκει τον σύντροφό της κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Στις αρχές Απριλίου, τα πουλιά φτάνουν στην Ευρασία, σε μέρη της εύκρατης κλιματικής ζώνης, έως τα μέσα Μαΐου διατηρούν ένα κοινό κοπάδι. Τα ζευγάρια χωρίζονται όταν οι πάπιες κάθονται στις φωλιές. Το Crested Duck ξεκινά να φωλιάζει αργότερα από άλλα είδη πάπιας.
Τα πουλιά αρχίζουν να φωλιάζουν στα τέλη Μαΐου, αρχές Ιουνίου. Η περίοδος ωοτοκίας εξαρτάται από τη στάθμη του νερού, καθώς και από τη διαθεσιμότητα κατάλληλων χώρων φωλιάσματος. Οι πάπιες προτιμούν να εγκατασταθούν υπό την προστασία των γλάρων με μαύρο κεφάλι. Τα πουλιά φωλιάζουν μαζί ή μεμονωμένα. Μπορούν να σχηματίσουν αποικίες είκοσι ζευγαριών ή περισσότερων. Συχνά εγκαθίστανται κοντά σε ποταμούς και γλάρους.
Οι φωλιές είναι τοποθετημένες στο έδαφος, όχι περισσότερο από 50 μέτρα από τη δεξαμενή. Ξηρά χλόη, σωματίδια καλάμων, κλαδιά, φτερά, χνούδι χρησιμοποιούνται ως δομικά υλικά. Οι φωλιές είναι διατεταγμένες σε καλά προφυλαγμένα και εμφανή μέρη, σε πυκνά αλσύλλια με ψηλή παράκτια βλάστηση, σε θάμνους βατόμουρου, σε καλάμια, καλάμια, καταπράσινα. Συγκεντρώσεις και μικρά νησιά επιλέγονται συχνά για φωλιάσματα. Η φωλιά έχει σχήμα μπολ, διαμέτρου περίπου 30 cm και βάθους σχεδόν 16 cm.
Ο συμπλέκτης περιέχει 6-11 αυγά, και μερικές φορές ακόμη και 20-27 αυγά, ωστόσο, ανήκουν σε διαφορετικά θηλυκά. Το κέλυφος είναι γκρι-πράσινο, ματ, λείο. Τα αυγά ζυγίζουν 53 γραμμάρια. Έχουν μήκος 6 εκατοστά και διάμετρο 4 εκατοστά. Το θηλυκό γεννά αυγά στα τέλη Μαΐου ή στις αρχές Ιουνίου.
Η επώαση διαρκεί σχεδόν ένα μήνα (23-27) ημέρες. Σε περίπτωση κινδύνου, τα θηλυκά συχνά αφήνουν το συμπλέκτη και δημιουργούν νέες φωλιές. Κατά τη διάρκεια της σεζόν καταφέρνουν να τρέφουν ένα γέννα. Η ένθεση λήγει τον Ιούλιο.
Μόνο το θηλυκό φροντίζει τους εκκολαφθέντες νεοσσούς. Μια πάπια με παπάκια φεύγει από τη φωλιά και πηγαίνει σε μέρη όπου υπάρχει περισσότερο φαγητό. Στις πρώτες μέρες της ζωής, οι νεοσσοί ραμφίζουν έντομα και φυτά από το νερό. Τα μεγάλα παπάκια βουτούν για φαγητό. Οι νεοσσοί γίνονται ανεξάρτητοι την πέμπτη εβδομάδα της ζωής. Στην ηλικία των δύο μηνών, τον Αύγουστο, οι νέες πάπιες ανεβαίνουν στην πτέρυγα. Τον Οκτώβριο-Νοέμβριο, μαζί με τους γονείς τους, πετούν σε θερμότερες περιοχές.
Φυσικοί εχθροί
Οι λοφιοφόρες πάπιες είναι συχνά το θήραμα των κυνηγών. Αυτά τα πουλιά έχουν νόστιμο, αν και ψαρό, λιπαρό κρέας. Οι φυσικοί εχθροί του λοφιοφόρου δούκα είναι κοράκια που καταστρέφουν τα αυγά και τρώνε μικρά παπάκια, καθώς και γλάρους ρέγγας. Οι νεοσσοί που δεν μπορούν να πετάξουν συχνά γίνονται θήραμα για αρπακτικά ζώα (αλεπούδες, λύκοι), οπότε ολόκληρο το γέννα επιβιώνει σπάνια μέχρι την ενηλικίωση. Οι λοφιοφόρες πάπιες κυνηγούν από αρπακτικά πουλιά (γεράκια, χαρταετούς).
