Φύτευση και φροντίδα λεβάντας στη Σιβηρία, αυξανόμενοι κανόνες και καταφύγιο για το χειμώνα

Η λεβάντα είναι ένα φυτό που θα διακοσμεί όχι μόνο οποιονδήποτε κήπο, αλλά και χρήσιμο στην καθημερινή ζωή, για θεραπεία. Αυτό το λουλούδι έχει ένα ευχάριστο, χαλαρωτικό άρωμα, γι 'αυτό χρησιμοποιείται συχνά για αρωματοθεραπεία. Η καλλιέργεια λεβάντας στον ιστότοπο δεν είναι τόσο δύσκολη, ακόμα κι αν ζείτε στις βόρειες περιοχές. Απλώς πρέπει να γνωρίζετε τους κανόνες για τη φύτευση και τη φροντίδα της λεβάντας στη Σιβηρία, καθώς και να επιλέξετε μια ποικιλία που είναι ανθεκτική στο κρύο.

Ανθεκτικές στον παγετό ποικιλίες λεβάντας

Η λεβάντα ήρθε σε εμάς από το νότο, έτσι από 20 είδη φυτών, μόνο ένα είναι κατάλληλο για τη Σιβηρία - στενή-λεβάντα λεβάντα. Το άλλο του όνομα είναι Αγγλικά. Κάτω από ένα παχύ στρώμα χιονιού, μπορεί να αντέξει παγετούς έως -35 μοίρες. Η στενή λεβάντα μοιάζει με σφαιρικό θάμνο, ύψους έως 70 εκατοστών. Παρακάτω, οι βλαστοί είναι λιγνιτισμένοι, τα λουλούδια είναι μοβ και λιλά αποχρώσεις, όπως ανθέων.

Από αυτό το είδος εκτράφηκαν ποικιλίες κατάλληλες για φύτευση στη Σιβηρία:

1. Το Beachwood είναι ένα από τα πιο ανθεκτικά στο κρύο. Οι ταξιανθίες έχουν ένα ευχάριστο μπλε χρώμα, ο χρόνος άνθησης είναι από τον Ιούνιο έως τον Ιούλιο.
2. Νορμανδία - παρόλο που αυτή η ποικιλία είναι ετήσια, μεγαλώνει σχεδόν σε όλες τις συνθήκες. Αναπτύσσει γρήγορα πράσινη μάζα και σχηματίζει άνθη.
3. Munsted - φτάνει σε ύψος 40 εκατοστά, ανέχεται καλά τον άνεμο. Τα λουλούδια είναι βαθύ μπλε.
4. Hidkot - ο θάμνος μπορεί να μεγαλώσει έως 1 μέτρο, δίνει πολλούς νεαρούς βλαστούς, τα λουλούδια είναι σκούρα μοβ. Αυτή η ποικιλία ανθίζει κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών.
5. Alba - έως 40 εκατοστά. Τα λουλούδια είναι λευκά, διαφέρουν από άλλες ποικιλίες σε έντονο, ξινό άρωμα. Η σύνθεση της Alba φαίνεται ενδιαφέρουσα σε συνδυασμό με άλλες ποικιλίες.
6. Rosea - οι ταξιανθίες είναι ανοιχτό ροζ.
7. Το Buena Vista είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ποικιλίες. Τα λουλούδια είναι μπλε με μπλε κυπελάκια. Ανθίζει σε δύο κύματα - πρώτα το καλοκαίρι (έως τον Ιούλιο) και μετά το φθινόπωρο.
8. Lavandin - ανθίζει πολύ πλούσια, εκτός από αυτό, έχει το ισχυρότερο άρωμα. Επομένως, κατά την ανάπτυξή του, πρέπει να είστε προσεκτικοί εάν είστε αλλεργικοί.

Η ποικιλία των ποικιλιών σάς επιτρέπει να επιλέξετε το χρώμα και το χρόνο άνθισης ακριβώς αυτά που σας ταιριάζουν.

Χαρακτηριστικά των αναπτυσσόμενων θάμνων στη Σιβηρία

Πολλοί κηπουροί που αποφασίζουν να καλλιεργήσουν λεβάντα στη Σιβηρία σημειώνουν ότι η φροντίδα δεν διαφέρει πολύ λόγω της περιοχής. Αλλά το λουλούδι πρέπει να προετοιμαστεί προσεκτικά για το χειμώνα, και εκτός από αυτό, υπάρχουν και άλλες αποχρώσεις.

Πώς να καλλιεργήσετε φυτά λεβάντας από σπόρους

Οι σπόροι είναι ο καλύτερος τρόπος καλλιέργειας λεβάντας στη Σιβηρία. Σκληρώνουν έτσι ώστε αργότερα οι σπόροι και τα φυτρωμένα φυτά να μην πεθαίνουν λόγω αλλαγών θερμοκρασίαςΗ όλη διαδικασία απόκτησης δενδρυλλίων χωρίζεται σε 4 στάδια:

1. Αγορά σπόρων. Βεβαιωθείτε ότι έχετε ελέγξει την ημερομηνία λήξης και την ακεραιότητα της συσκευασίας, διαφορετικά οι σπόροι ενδέχεται να μην βλαστήσουν.
2. Σκλήρυνση (ή στρωματοποίηση) - διαρκεί 1 μήνα, κατά τον οποίο οι σπόροι αποθηκεύονται σε συσκευασία στο κάτω ράφι του ψυγείου.
3. Σπορά - πέφτει στις αρχές Μαρτίου. Για αυτό, χρησιμοποιείται ένα ρηχό δοχείο με εύφορο έδαφος. Πρέπει να θάβετε τους σπόρους σε βάθος 3 χιλιοστών. Μην ξεχάσετε να ποτίσετε (το νερό πρέπει να είναι σε θερμοκρασία δωματίου).
4. Συλλογή - πραγματοποιείται μετά την εμφάνιση δύο φύλλων. Κάθε φυτό πρέπει να μεταμοσχευτεί σε ξεχωριστό δοχείο.

Ρίξε μια ματιά επίσης

Περιγραφή του ιβίσκου, φύτευση και φροντίδα στο ανοιχτό χωράφι

Για να μεγαλώσετε φυτά στο τελευταίο στάδιο, διατηρήστε τη θερμοκρασία στους +20 βαθμούς. Μετά από αυτό, στα τέλη Μαΐου και στις αρχές Ιουλίου, μπορείτε να φυτέψετε φυτά εκτός.

Μεταφύτευση δενδρυλλίων σε ανοιχτό έδαφος

Ακόμα και για τις ανθεκτικές στις κρύες ποικιλίες λεβάντας, ο χώρος παίζει σημαντικό ρόλο. Πρέπει να πληροί τις ακόλουθες απαιτήσεις:

• πολύς ήλιος
• αρκετά ζεστό;
• ήσυχος;
• δεν πρέπει να υπάρχει στάσιμο νερό - αυτό είναι επιβλαβές για τις ρίζες.
• η ιδανική επιλογή είναι λόφοι, λόφοι.

Όσον αφορά το έδαφος, είναι καλύτερο να επιλέξετε ένα αμμώδες έδαφος με καλή αποστράγγιση. Μπορείτε να μεταμοσχεύσετε όταν η θερμοκρασία είναι πάνω από το μηδέν τη νύχτα, σε μια ζεστή μέρα χωρίς βροχόπτωση. Φυτέψτε κάθε σπόρο βάθους 30 εκατοστών, με το διάστημα μεταξύ των οπών ίσο με το μισό θάμνο. Η στεγανότητα είναι επιβλαβής για τη λεβάντα και παρεμποδίζει την άφθονη ανθοφορία. Αφού σκάψετε μια τρύπα, γεμίστε την με εύφορο έδαφος και μετά τη φύτευση, ποτίστε τα φυτά.

Μπορώ να σπείρω σπόρους απευθείας σε ανοιχτό έδαφος;

Ακόμα και στη Σιβηρία, είναι δυνατό να φυτέψετε σπόρους λεβάντας σε εξωτερικούς χώρους, σε ανοιχτό έδαφος. Είναι ευκολότερο, αλλά αυτή η μέθοδος μειώνει σημαντικά τον αριθμό των βλαστών της λεβάντας. Επιπλέον, εάν επιλέξατε τους φθινοπωρινούς μήνες για σπορά (Σεπτέμβριος ή Οκτώβριος), τότε υπάρχει ο κίνδυνος να παγώσουν οι σπόροι μετά τον πρώτο παγετό.

Για να μην συμβεί αυτό, μετά την πρώτη χιονόπτωση, ρίξτε όσο το δυνατόν περισσότερο χιόνι στον ιστότοπο προσγείωσης. Αυτό θα σας κρατήσει ζεστό και οι σπόροι θα σκληρυνθούν φυσικά κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Δεν είναι τόσο επικίνδυνο να φυτέψετε σπόρους την άνοιξη. Αλλά τότε θα πρέπει να τα καταψύξετε με τον ίδιο τρόπο όπως πριν από τη φύτευση σε γλάστρες. Τοποθετήστε τους σπόρους σε δοχείο με άμμο και στη συνέχεια αφήστε σε δροσερό μέρος για ενάμισι έως δύο μήνες. Τότε μπορείτε να τα φυτέψετε.

Κανόνες φροντίδας λεβάντας

Η λεβάντα ανήκει σε ανεπιτήδευτα φυτά και δεν απαιτεί ειδικά μέτρα φροντίδας. Επομένως, ακόμη και ένας αρχάριος κηπουρός μπορεί να το χειριστεί.

Πότισμα

Η αφθονία της υγρασίας είναι επιβλαβής για τη λεβάντα. Επομένως, το ποτίζετε μόνο αφού στεγνώσει το έδαφος. Είναι απαραίτητο να αυξήσετε το πότισμα κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας και στη συνέχεια να το σταματήσετε αμέσως. Αλλά αν έχετε φυτέψει φυτά σε μια πλαγιά όπου το νερό ρέει εύκολα, σκάψτε τρύπες κοντά για να το κρατήσετε.

Λίπασμα επιφάνειας

Η λεβάντα δεν χρειάζεται άφθονη γονιμοποίηση και αν το έδαφος είναι αρκετά εύφορο, τότε δεν μπορείτε να προσθέσετε τίποτα άλλο. Σε μια άλλη περίπτωση, η σίτιση γίνεται δύο φορές:

1. Την άνοιξη, όταν ο θάμνος μεγαλώνει, το άζωτο είναι καλό. Για παράδειγμα, ουρία (μισή κουταλιά της σούπας σε 5 λίτρα νερού ανά φυτό) και οργανικά λιπάσματα.
2. Το καλοκαίρι, πριν από την ανθοφορία, χρησιμοποιήστε ξανά ανόργανα λιπάσματα ή οργανικά.

Τα οργανικά λιπάσματα πρέπει να θάβονται όσο το δυνατόν βαθύτερα στο έδαφος.

Φροντίδα εδάφους

Η χαλάρωση είναι απαραίτητη για τη λεβάντα προκειμένου να βελτιωθεί η ανταλλαγή αέρα, αν και αυτό δεν είναι εύκολο με τους υπερβολικούς θάμνους. Μην σκάβετε πολύ βαθιά ή καταστρέφετε τις ρίζες και μην αφαιρείτε όλα τα ζιζάνια. Για να διευκολύνετε τη φροντίδα της γης, μπορείτε να το στρώσετε με τύρφη - αυτό θα αποτρέψει την ανάπτυξη ζιζανίων και θα αποτρέψει το σχηματισμό κρούστας. Εκτός από την τύρφη, μόνο χαλαρό λίπασμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως στρώμα, διαφορετικά το έδαφος θα είναι πολύ υγρό.

Ρίξε μια ματιά επίσης

Περιγραφή της λεβιέρας, χαρακτηριστικά της καλλιέργειας από σπόρους και φροντίδα για φυτά

Κλάδεμα

Σε κρύα κλίματα, το κλάδεμα γίνεται συνήθως την άνοιξη, σύμφωνα με τους ακόλουθους κανόνες:

1. Πρώτα απ 'όλα, αποξηραμένα κλαδιά κόβονται και μετά - με ζημιά.
2. Κάθε φυτό πρέπει να έχει 6 πρόσφατα αναπτυγμένα πράσινα στελέχη.
3. Το φθινόπωρο, το κλάδεμα δεν πραγματοποιείται έτσι ώστε τα κλαδιά να δημιουργούν ένα ενδιάμεσο στρώμα και το φυτό αδρανοποιείται σε ένα ζεστό μέρος.

Εάν κλαδέψετε με αυτόν τον τρόπο, το φυτό θα αναζωογονηθεί και ο ίδιος ο θάμνος θα γίνει τακτοποιημένος και θα μεγαλώσει βίαια. Όμως, η αφαίρεση όλων των στελεχών κάτω από τα λιγνιωμένα μέρη μπορεί να είναι επιζήμια για τη λεβάντα.

Καταφύγιο

Φροντίστε να προστατέψετε τη λεβάντα για το χειμώνα, καθώς είναι ένα πολύ θερμόφιλο φυτό. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε:

• agrofiber;
• λινάτσα;
• στην κορυφή, μπορείτε επίσης να βάλετε ένα στρώμα από κλαδιά ερυθρελάτης.

Ποτέ μην καλύπτετε με κομπόστ ή πεσμένα φύλλα. Η υγρασία συλλέγεται από κάτω, προκαλώντας τη σήψη της λεβάντας.

Προστασία από ασθένειες και παράσιτα

Δεν υπάρχουν τόσες πολλές ασθένειες στη λεβάντα · τα παράσιτα σε αυτό μπορούν επίσης να εντοπιστούν σπάνια. Πρώτα απ 'όλα, είναι ένας σκαθάρι ουράνιου τόξου (τρέφεται με φύλλωμα) και μια δεκάρα (εξαιτίας αυτού, το φυτό καλύπτεται με έναν δυσάρεστο λευκό αφρό). Σε αυτήν την περίπτωση, απλώς πλύνετε το φυτό με ισχυρή ροή νερού. Το ίδιο πρέπει να γίνει αν παρατηρήσετε αφίδες, αλλά στη συνέχεια μεταχειριστείτε όλους τους θάμνους με το Aktellik.

Εάν επηρεαστεί από σκαθάρια ουράνιου τόξου και πιπεριές, είναι απαραίτητο να αλλάξετε το στρώμα του στρώματος κάτω από τη λεβάντα. Αλλά η πιο επικίνδυνη ασθένεια είναι η γκρίζα σήψη. Εμφανίζεται με υπερβολική υγρασία ή σε υγρό κλίμα. Οι θάμνοι που έχουν υποστεί ασθένεια πρέπει να καταστρέφονται, οι υπόλοιποι πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία με διάλυμα μυκητοκτόνου.

Πολιτισμός αναπαραγωγής

Ο ευκολότερος τρόπος αναπαραγωγής λεβάντας είναι να διαιρέσετε έναν ήδη ώριμο θάμνο. Για να γίνει αυτό, στις αρχές του καλοκαιριού, οι θάμνοι καλύπτονται με γη, έτσι ώστε να σχηματίζονται περισσότερες ρίζες στα στελέχη. Τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, οι θάμνοι σκάβονται και χωρίζονται προσεκτικά με ένα φτυάρι σε διάφορα μέρη, τα οποία στη συνέχεια μεταμοσχεύονται στο σωστό μέρος. Αυτή η λεβάντα θα ανθίσει τον επόμενο χρόνο.

Μια άλλη αποτελεσματική μέθοδος είναι η στρώση. Ο παλαιότερος βλαστός καρφώθηκε στο έδαφος με μεταλλικό δόρυ, το χώμα τοποθετείται στην κορυφή, αλλά η κορυφή παραμένει ελεύθερη. Οι ρίζες αναπτύσσονται στο μέρος πασπαλισμένο με χώμα, μετά το οποίο ο βλαστός κόβεται και φυτεύεται σε νέο μέρος. Πρέπει να τον φροντίσετε με τον ίδιο τρόπο όπως για έναν ενήλικο θάμνο.

Η αναπαραγωγή με μοσχεύματα σάς επιτρέπει να έχετε νέους θάμνους οποιαδήποτε στιγμή του έτους. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να κάνετε τα εξής:

1. Κόψτε τα ξυλιωμένα κλαδιά από έναν ενήλικο θάμνο.
2. Τοποθετήστε καθολικό έδαφος δενδρυλλίων σε ψηλές γλάστρες, οι οποίες πρέπει να ποτίζονται εκ των προτέρων με ζεστό νερό.
3. Κολλήστε τα μοσχεύματα στο χώμα.
4. Τα δοχεία πρέπει να καλύπτονται με πλαστικό περιτύλιγμα για να διατηρείται η υψηλή υγρασία από κάτω.
5. Αερίστε τα δοχεία καθημερινά και ψεκάστε το χώμα όταν στεγνώσει.
6. Μετά από έναν έως δύο μήνες, κάθε βλαστός θα ριζώσει και θα φύγει.

Μετά από αυτό, την άνοιξη ή το φθινόπωρο, νέοι θάμνοι μπορούν να φυτευτούν σε ανοιχτό έδαφος.