Τα συμπτώματα και η θεραπεία των ασθενειών clematis, αιτίες και πώς να απαλλαγείτε
Οι ασθένειες και τα παράσιτα του clematis μπορούν να ακυρώσουν όλα τα έργα και τις προσπάθειες των καλλιεργητών λουλουδιών. Οι μύκητες και οι ιοί προκαλούν κιτρίνισμα και πτώση των φύλλων, προκαλούν ρίψη μπουμπουκιών και λουλουδιών. Τα προληπτικά μέτρα που λαμβάνονται εγκαίρως σώζουν τα clematis από μικροσκοπικούς εχθρούς. Για την αύξηση της αντοχής, τα φυτά τρέφονται τακτικά με οργανική ύλη και μέταλλα. Καταπολεμούν τα έντομα πριν και κατά τη στιγμή της εμφάνισής τους σε clematis.
Ασθένειες clematis και θεραπεία τους
Κατά την καλλιέργεια clematis, είναι απαραίτητο να τηρούνται όλα τα αγροτεχνικά μέτρα: γονιμοποίηση του εδάφους εγκαίρως, χαλάρωση του εδάφους, απολύμανση του εδάφους, απομάκρυνση ζιζανίων και πότισμα των φυτών μέτρια. Ακόμη και η καλή φροντίδα δεν θα είναι σε θέση να προστατεύσει αυτόν τον αναρριχητικό θάμνο από ασθένειες. Βροχερός καιρός, ξηρασία, παρατεταμένο κρύο θραύση μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη μυκητιακών ή ιογενών ασθενειών.
Είναι αλήθεια ότι ένα υγιές φυτό που αναπτύσσεται σε εύφορο έδαφος είναι πιο εύκολο να αντισταθεί σε ιούς και μύκητες, έχει υψηλότερη ανοσία. Τα προληπτικά μέτρα θα βοηθήσουν στην αποφυγή πολλών ασθενειών.
Μύκητες
Διάφορα είδη μικροσκοπικών μυκήτων, παρασιτικοποίηση στο φυτό, οδηγούν σε μεταβολικές διαταραχές, κιτρίνισμα και ξήρανση φύλλων, πτώση μπουμπουκιών και λουλουδιών, μαραίνοντας ολόκληρος ο θάμνος. Σύγχρονα μυκητοκτόνα και παρασκευάσματα με χαλκό βοηθούν στην αντιμετώπιση μυκητιασικής λοίμωξης. Η ασθένεια εμφανίζεται συχνά σε όξινο έδαφος, οπότε την άνοιξη το έδαφος στο οποίο σχεδιάζεται η φύτευση clematis πρέπει να περιοριστεί.
Fusarium
Αυτή η ασθένεια προκαλείται από μύκητες του γένους Fusarium. Τα παθογόνα ζουν στο έδαφος, μολύνουν το κάτω μέρος του στελέχους. Από τα σπόρια του μύκητα, αναπτύσσεται μυκήλιο, το οποίο φράζει τα αγώγιμα αγγεία. Εξαιτίας αυτού, ο μεταβολισμός διαταράσσεται, το φυτό δεν λαμβάνει θρεπτικά συστατικά, ακόμη και η εισαγωγή λιπασμάτων ή το έγκαιρο πότισμα δεν βοηθά στην αποφυγή μαρασμού.
Την άνοιξη, ως προληπτικό μέτρο, το φυτό και το έδαφος γύρω από αυτό θα πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία με διαλύματα θειικού χαλκού ή σιδήρου, μυκητοκτόνα (Fundazol, Topaz, Ridomil Gold). Η θεραπεία πραγματοποιείται με Trichodermin ή Polycarbacin.
Μαρασμός μαρασμού ή σπονδυλικής στήλης
Ο αιτιολογικός παράγοντας αυτής της μυκητιακής νόσου είναι ο μύκητας Verticillium dahliae Kleb. Ζει στο έδαφος, παρασιτίζει στο κάτω μέρος του βλαστού. Το στέλεχος σκουραίνει στη βάση, το ίδιο το φυτό, λόγω της ζωτικής δραστηριότητας του μύκητα, δεν λαμβάνει θρεπτικά συστατικά και μαραίνεται. Επιπλέον, στο ίδιο το clematis δεν υπάρχουν ενδείξεις μυκητιασικής νόσου.Η ασθένεια εξελίσσεται αργά.
Οι προληπτικές θεραπείες με μυκητοκτόνα Fundazol, Topaz, Skor, Bordeaux, βοηθούν στη μείωση της πιθανότητας μαρασμού. Για τη θεραπεία, χρησιμοποιούνται φάρμακα Trichodermin ή Polycarbacin.
Μαλάκωση Phomopsis
Η ασθένεια προκαλείται από μύκητα του γένους Phomopsis. Η ασθένεια είναι επικίνδυνη για ποικιλίες με μεγάλα άνθη, μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο ενός θάμνου. Οι ποικιλίες με μικρά άνθη μπορούν να ανθίσουν παρά την παρουσία μύκητα. Οι πρώτες ενδείξεις ζημιάς φαίνονται στις αρχές του καλοκαιριού. Καφέ κηλίδες εμφανίζονται στα κάτω φύλλα, τα οποία απλώνονται σε όλη τη λεπίδα των φύλλων. Ο μύκητας μπορεί να εμφανιστεί στους μίσχους του clematis ή κατά μήκος των άκρων των ανοιγμένων πετάλων.
Οι προσβεβλημένοι βλαστοί και τα φύλλα γίνονται καφέ, στεγνώνουν και μαραίνονται. Το κύριο πράγμα είναι να εντοπίσουμε την λοίμωξη εγκαίρως και να αφαιρέσουμε τα νοσούντα μέρη του φυτού.
Το Clematis πρέπει να αντιμετωπίζεται με μυκητοκτόνο Previcur.
Σκουριά
Μυκητιασική λοίμωξη που προκαλείται από τον μύκητα Aecidium clematidis DC. Φωτεινό πορτοκαλί, χαλαρά σημεία εμφανίζονται στα φύλλα και τους μίσχους, μεγαλώνουν, συγχωνεύονται μεταξύ τους. Η παρασιτική δραστηριότητα των μυκήτων οδηγεί στο γεγονός ότι τα φύλλα κάμπτονται και στεγνώνουν. Τα μολυσμένα μέρη του clematis πρέπει να σκίζονται και να καίγονται. Για εξοικονόμηση από τη σκουριά, χρησιμοποιούνται μυκητοκτόνα (Topaz, Gamair, Hom) ή Bordeaux υγρό.
Γκρι σήψη
Μυκητιασική ασθένεια που προκαλείται από τον αιτιολογικό παράγοντα Botrytis cinerea Pers. Η μόλυνση εξαπλώνεται σε βροχερό και δροσερό καιρό. Ο μύκητας αδρανοποιεί τα ζιζάνια που αφήνονται στο χωράφι. Οι πυκνές φυτεύσεις ή η αφθονία αζώτου στο έδαφος μπορούν να προκαλέσουν την ασθένεια. Καφετιά κηλίδες εμφανίζονται στα φύλλα του clematis και στη συνέχεια καλύπτονται με μια γκρίζα αφράτη άνθιση. Τα νοσούντα μέρη του φυτού πρέπει να αποπλυθούν προσεκτικά. Για την πρόληψη της νόσου, το φύλλωμα ψεκάζεται με ένα εναιώρημα οξυχλωριούχου χαλκού ή μυκητοκτόνων (Gamair, Fundazol, Azocene). Την άνοιξη, η γη ποτίζεται με διάλυμα θειικού χαλκού.
Ωίδιο
Μια μυκητιακή ασθένεια στην οποία τα φύλλα και τα λουλούδια καλύπτονται με μια λευκή πούδρα. Στη συνέχεια εμφανίζονται καστανόχρωμες κηλίδες. Τα φύλλα και τα λουλούδια στεγνώνουν και μαραίνονται. Πριν από τη θεραπεία του clematis, πρέπει να απομακρύνετε όλα τα μέρη του φυτού που επηρεάζονται από τον μύκητα. Ένας ασθενής θάμνος μπορεί να αντιμετωπιστεί με μυκητοκτόνα Bactofit, Topaz, Fitosporin. Ως προληπτικό μέτρο, την άνοιξη, η γη πρέπει να ποτίζεται με διάλυμα θειικού χαλκού.
Ασκοκίτωση
Αυτή η ασθένεια που προκαλεί κηλίδες φύλλων προκαλείται από μύκητες του γένους Ascochyta. Το Pycnidia είναι ορατό στο κέντρο των καφέ κηλίδων. Στη συνέχεια, λόγω νέκρωσης, ο ιστός πέφτει και εμφανίζονται τρύπες στα φύλλα. Τα άρρωστα φύλλα πρέπει να σχίζονται και να καίγονται. Ως προληπτικό μέτρο, ο θάμνος ψεκάζεται με διάλυμα χαλκού ή θειικού σιδήρου. Για τη θεραπεία, χρησιμοποιείται υγρό Bordeaux ή εναιώρημα οξυχλωριούχου χαλκού.
Εναλλαρία
Μια ασθένεια που προκαλείται από μύκητες από το γένος Alternaria. Οι βέλτιστες συνθήκες για μόλυνση είναι ζεστός καιρός, βραχυπρόθεσμες νυχτερινές βροχοπτώσεις. Το φύλλο που επηρεάζεται από τον μύκητα καλύπτεται με πολλά καστανόχρωμα σημεία, πυκνά στην αφή. Η μόλυνση μπορεί να εισβάλει σε πληγές και κατεστραμμένα μέρη του φυτού. Τα άρρωστα clematis πρέπει να αντιμετωπίζονται με υγρό Bordeaux, μυκητοκτόνα (Cuproxat, Abiga-Peak, Ridomil MC). Τα πληγείσα μέρη του φυτού πρέπει να αποπλυθούν και να καταστραφούν.
Σεψωρίαση
Μια ασθένεια που προκαλείται από τον μύκητα Septoria. Τα σπόρια του μύκητα ζουν στα συντρίμμια των φυτών. Τα προσβεβλημένα φύλλα καλύπτονται με καφέ-γκρι κηλίδες ακανόνιστου σχήματος. Τα νοσούντα μέρη του φυτού στεγνώνουν, οι μίσχοι τσαλακώνονται και γίνονται καφέ. Ως προληπτικό μέτρο, το έδαφος ποτίζεται με διάλυμα Trichodermin, Glyokladin, Rovral. Η θεραπεία των ασθενών φυτών πραγματοποιείται με τη βοήθεια παρασκευασμάτων Fundazol, θειικού χαλκού, Skor, Hom, Ridomil Gold, Previkur.
Κυλινδρίτιδα
Μια μυκητιασική λοίμωξη επηρεάζει όλα τα εναέρια μέρη του φυτού.Ανοιχτό πράσινο κηλίδες εμφανίζονται στις πλάκες των φύλλων, στη συνέχεια αυξάνονται, γίνονται καφετί. Αργότερα, αυτά τα σημεία σπάσουν, το φύλλο παραμορφώνεται, πεθαίνει. Οι οφθαλμοί των ασθενών clematis σκοτεινιάζουν και πέφτουν χωρίς άνοιγμα. Η ασθένεια εντείνεται σε βροχερό και δροσερό καιρό. Μυκητοκτόνα (Hom, Gamair) και μείγμα Bordeaux χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση της μόλυνσης.
Ιογενής
Το Clematis σπάνια επηρεάζεται από ιούς. Ο κίνδυνος τίθεται από έντομα (αφίδες, κάμπιες, κρότωνες), είναι φορείς επικίνδυνων λοιμώξεων. Μπορούν να μολύνουν clematis με κίτρινο μωσαϊκό. Ασθένειες που προκαλούνται από ιούς οδηγούν σε σταδιακή μαρασμό του φυτού. Αρχικά, τα φύλλα επηρεάζονται: εμφανίζονται ελαφρές κηλίδες, οι πλάκες φύλλων γίνονται κίτρινες, στεγνές, μπούκλες, πεθαίνουν. Τα λουλούδια χάνουν το χαρακτηριστικό τους χρώμα.
Όλα τα πληγείσα μέρη του φυτού πρέπει να αποπλυθούν και να καούν. Ως προληπτικό μέτρο, τα φυτά αντιμετωπίζονται με εντομοκτόνα. Για τη βελτίωση της ανοσίας, οι θάμνοι τροφοδοτούνται με πολύπλοκα λιπάσματα.
Παράσιτα λουλουδιών και καταπολέμηση τους
Το Clematis και οι ρίζες του περιέχουν τοξικές ουσίες, επομένως αυτό το φυτό δεν είναι πολύ ελκυστικό για τα έντομα. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά παράσιτα που επιτίθενται στον θάμνο.
Νηματώδεις
Το κύριο έντομο του clematis είναι ο νηματώδης ρίζας. Είναι ένα μικροσκοπικό σκουλήκι που ζει στο έδαφος. Διεισδύει στις ρίζες και σχηματίζει πάχυνση (κηλίδες) εκεί. Το φυτό απορροφά ελάχιστα θρεπτικά συστατικά, επιβραδύνει την ανάπτυξη, τα φύλλα γίνονται μικρά, το στέλεχος είναι εύθραυστο, τα μπουμπούκια εξασθενίζουν και παραμορφώνονται. Ορισμένα νηματώδη είδη τρέφονται με φύλλα clematis. Η πλάκα φύλλων ρυτίδες, γίνεται καφέ, στεγνώνει. Αυτά τα έντομα μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη χρήση χημικών (BI-58, ROGOR, Dimethoat). Η λεύκανση του εδάφους με δυόσμο και αψιθιά βοηθά στην απαλλαγή των νηματωδών.
Ψείρα των φυτών
Μικρά μαλακά έντομα που αποικίζουν το πίσω μέρος των φύλλων. Τρέφονται με χυμό φυτού. Η ζωτική δραστηριότητα αυτών των εντόμων οδηγεί σε κιτρίνισμα, στέγνωμα και στρίψιμο των φύλλων. Ο ψεκασμός με σαπουνόνερο ή Fitoverm, Aktara, Aktellik βοηθάει τις αφίδες.
Αράχνη αράχνης
Ένα μικρό κίτρινο ή κοκκινωπό έντομο που υφαίνει έναν ιστό στο πίσω μέρος ενός φύλλου. Τρέφεται με χυμό φυτού, μεταδίδει ιογενείς ασθένειες. Ως προληπτικό μέτρο, συνιστάται να ψεκάζετε περιοδικά τον θάμνο με κρύο νερό. Από την παρουσία ενός ακάρεου αράχνης, Aktellik, Anti-mite, Akarin save. Για την πρόληψη, το clematis ψεκάζεται με έγχυση σκόρδου.
Γοητευμένος σκώρος
Μικρές κοκκινωπές πεταλούδες με σκοτεινά σημεία στα φτερά τους. Πετούν κυρίως τη νύχτα. Γεννούν αυγά από τα οποία εμφανίζονται κάμπιες. Τρώνε τα φύλλα, τα λουλούδια και τους μίσχους του clematis. Για την καταπολέμηση των κάμπιων, χρησιμοποιούνται εντομοκτόνα: Bitoxibacillin, Iskra-M, Inta-Vir.
Μικρός σκώρος
Μια πεταλούδα με ανοιχτό πρασινωπά φτερά, από την οποία τα αυγά εκκολάπτουν ανοιχτό πράσινο κάμπιες. Τα έντομα τρέφονται με φύλλα clematis. Οι κάμπιες συλλέγονται από το φυτό και καταστρέφονται. Για προφύλαξη, το φύλλωμα ψεκάζεται με διάλυμα Karbofos, Nitrafen, Bitoxibacillin.
Mealybug
Ένα μικρό, λευκό, τριχωτό έντομο που τρέφεται με χυμό φυτού. Για την πρόληψη, το φύλλωμα ψεκάζεται με διάλυμα Karbofos, έγχυση σκόρδου, μείγμα νερού και ελαιόλαδου.
Γυμνοσάλιαγκες και σαλιγκάρια
Οι επιμήκη ανοιχτό καφέ γυμνοσάλιαγκες και τα σαλιγκάρια τρώνε τα φύλλα και τους μίσχους του clematis τη νύχτα. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, αυτά τα έντομα κρύβονται από τον ήλιο κάτω από πεσμένα ξηρά φύλλα, πέτρες, εμπλοκές. Τα παράσιτα ενεργοποιούνται σε υγρό καιρό. Για γυμνοσάλιαγκες και σαλιγκάρια χρησιμοποιήστε ένα κοκκώδες παρασκεύασμα Ferramol, είναι διασκορπισμένο στην επιφάνεια του εδάφους. Το φύλλωμα Clematis ψεκάζεται με διάλυμα αμμωνίας.
Οι παγίδες γίνονται με το φάρμακο Metaldehyde. Τα έντομα συλλέγονται με το χέρι.Η γη κοντά στον θάμνο είναι σπασμένη με θρυμματισμένο βράχο, λεπτό χαλίκι.
Κοριούς
Μικρά καφέ ή πορτοκαλί-μαύρα έντομα που τρέφονται με χυμό φυτού. Σκούρα σημεία εμφανίζονται στα φύλλα και μετά γίνονται κίτρινα και στεγνά. Ο ψεκασμός του φυλλώματος με Aktara σώζεται από κοριοί.
Ασπίδες
Ένα μικρό έντομο του οποίου το σώμα είναι καλυμμένο με καφετί κερί. Το έντομο κλίμακας τρέφεται με χυμό φυτού, το οποίο αναγκάζει τα φύλλα να στεγνώσουν και να πέσουν. Μπορείτε να σώσετε clematis από ένα έντομο ψεκάζοντας με εντομοκτόνα (Aktara, Karbofos).
Μεντβέντεκι
Μεγάλα καφέ έντομα που ζουν στο έδαφος και σκάβουν τρύπες σε αυτό. Τρέφονται με τις ρίζες του clematis, φυτεύονται νεαρά φυτά. Το έδαφος στο οποίο ζουν οι αρκούδες πρέπει να ποτίζεται με σαπουνόνερο ή εντομοκτόνο (Metarizin, Boverin, Anti-Medvedka).
Ποντίκια, αρουραίοι
Τα τρωκτικά μπορούν να βλάψουν το ριζικό σύστημα και τους βλαστούς clematis. Οι παγίδες και τα σημάδια τοποθετούνται εναντίον τους, τα δηλητηριασμένα δολώματα είναι διάσπαρτα. Κοντά στο clematis, μπορείτε να φυτέψετε αυτοκρατορικό φουντουκιά, μαύρη ρίζα, κόλιανδρο, κοινό γαλάζιο. Τα τρωκτικά δεν ανέχονται τη μυρωδιά αυτών των φυτών και εγκαταλείπουν την περιοχή. Τρωκτικοκτόνα (φάρμακο καταιγίδας), η αλοιφή του Βισνέφσκι βοηθά τα τρωκτικά.
Γιατί στεγνώνουν τα κάτω φύλλα του clematis
Το κιτρίνισμα και η ξήρανση των κάτω φύλλων του clematis μπορεί να προκληθούν από μυκητιασική λοίμωξη. Για να αποφευχθεί η εξάπλωση του μύκητα, ο θάμνος επεξεργάζεται την άνοιξη με διάλυμα μυκητοκτόνου (Trichodermin, Fundazol, Fitosporin-M), το έδαφος ποτίζεται με μείγμα Bordeaux. Τα φύλλα Clematis μπορούν να στεγνώσουν λόγω έλλειψης θρεπτικών ουσιών στο έδαφος. Το φυτό πρέπει να τροφοδοτείται με οργανική ύλη, άζωτο ή σύνθετα λιπάσματα.
Ο Κλεμάτης γίνεται μαύρος και στεγνώνει
Τα φύλλα Clematis μπορούν να γίνουν μαύρα και ξηρά λόγω μαρασμού που προκαλείται από μυκητιασική λοίμωξη. Για την πρόληψη ασθενειών την άνοιξη, το έδαφος πρέπει να ποτίζεται με γάλα ασβέστη, διάλυμα χαλκού ή θειικού σιδήρου. Το φύλλωμα πρέπει να αντιμετωπίζεται με μυκητοκτόνα μέσα (Fundazol, Topaz, Gamair, Previkur).
Προληπτικές δράσεις
Ο Clematis θα αρρωσταίνει λιγότερο συχνά εάν φροντίζετε συνεχώς τον ιστότοπο: αφαιρέστε τα ζιζάνια, αποτρέψτε την υπερχείλιση του εδάφους. Δεν συνιστάται η υπερβολική τροφοδοσία του θάμνου με λιπάσματα αζώτου. Ουσίες που περιέχουν αμμωνία (νιτρικό αμμώνιο ή θειικό αμμώνιο) μπορούν να προστεθούν στο έδαφος.
Στις αρχές της άνοιξης, το έδαφος μπορεί να ποτιστεί με μείγμα Bordeaux, ασβέστη ή διάλυμα θειικού χαλκού. Προκειμένου να αποφευχθεί το φύλλωμα 2-3 φορές ανά σεζόν, ψεκάζονται με διαλύματα μυκητοκτόνων (Trichodermin, Glyokladin, Topaz, Fitosporin-M, Hom, Gamair, Fundazol).
