Φύτευση και φροντίδα διακοσμητικών ηλίανθων σε ανοιχτό χωράφι, που καλλιεργείται από σπόρους

Ο πολύχρωμος διακοσμητικός ηλίανθος είναι στενός συγγενής του γνωστού ηλιέλαιου. Και τα δύο φυτά ανήκουν στο ίδιο είδος και και τα δύο χρησιμοποιούνται σε μεγάλο βαθμό στον σχεδιασμό του κήπου.

Διακοσμητικός ηλίανθος, φύτευση και φροντίδα

που θα περιγραφεί αργότερα, αντιπροσωπεύει περισσότερες από 100 ποικιλίες με ειδικά χαρακτηριστικά. Όλες οι ποικιλίες διαφέρουν τόσο σε μέγεθος όσο και σε χρώμα και στις αποχρώσεις της καλλιέργειας.

Περιγραφή και χαρακτηριστικά

Ο ηλίανθος ανήκει στην οικογένεια Aster και συνδυάζει μια ποικιλία ειδών, τα περισσότερα από τα οποία είναι διακοσμητικά. Τα φυτά διαφέρουν μεταξύ τους, αλλά περιέχουν επίσης κοινά χαρακτηριστικά:

• ψηλά ίσια στελέχη από 0,6 έως 3 m.
• σκληρά μεγάλα φύλλα
• ταξιανθίες με τη μορφή καλαθιών με αρκετές σειρές περιβαλλόμενων πετάλων.
• τα φρούτα αντιπροσωπεύονται από συμπιεσμένα αχένια.

Ο διακοσμητικός ηλίανθος περιλαμβάνει ετήσιες και πολυετείς ποικιλίες. Οι διαφορές είναι στο ύψος των φυτών και στο χρώμα των πετάλων, τα οποία μπορούν να έχουν διαφορετικές αποχρώσεις:

• άσπρο;
• κρέμα;
• κίτρινος;
• πορτοκάλι;
• το κόκκινο;
• Βουργουνδία;
• καφέ.

Προέλευση

Η πατρίδα του φυτού είναι η ήπειρος της Νότιας Αμερικής. Πιστεύεται ότι τα πρώτα ηλιοτρόπια εμφανίστηκαν στην Ευρώπη μετά την επιστροφή του Κολόμβου από το Μεξικό. Η εμφάνιση του λουλουδιού επηρέασε την εμφάνιση του ονόματός του - helianthus, το οποίο μπορεί να μεταφραστεί ως λουλούδι του ήλιου. Στη Ρωσία, οι ηλίανθοι εμφανίστηκαν στις αρχές του 18ου αιώνα. πρώτα ως διακόσμηση για κήπους και αργότερα ως γεωργική καλλιέργεια.

Καλλιέργεια δενδρυλλίων

Οι ηλίανθοι μπορούν να σπαρθούν απευθείας σε ανοιχτό έδαφος, αλλά προτιμάται η χρήση της μεθόδου καλλιέργειας δενδρυλλίων. Συνιστάται η αγορά σπόρων σε καταστήματα και φυτώρια, αν και μπορείτε να τα συλλέξετε μόνοι σας, αλλά αυτή η μέθοδος δεν εγγυάται τη διατήρηση των αρχικών χαρακτηριστικών του φυτού.

Ημερομηνίες σποράς

Ο χρόνος σποράς εξαρτάται άμεσα από το χρόνο φύτευσης δενδρυλλίων σε ανοιχτό έδαφος. Για βιώσιμη ανάπτυξη σε μόνιμο μέρος, τα φυτά πρέπει να είναι ηλικίας 3-3,5 εβδομάδων. Κατά μέσο όρο, οι σπόροι φυτεύονται από τα τέλη Απριλίου έως τις αρχές Μαΐου, αλλά οι απαιτήσεις ποικιλίας μπορεί να αλλάξουν αυτήν την ημερομηνία.

Απαιτήσεις εδάφους

Το έδαφος για την καλλιέργεια διακοσμητικού ηλίανθου απαιτεί χαλαρό και πολύ ελαφρύ. Η καλύτερη επιλογή θα ήταν τα αμμώδη εδάφη.Η γη πρέπει να προετοιμαστεί για φύτευση τουλάχιστον 24 ώρες νωρίτερα. Ο χώρος πρέπει να σκάβεται, το πυκνό χώμα από πηλό ή ο πηλός πρέπει να αραιώνεται με άμμο.

Οι υψηλοί δείκτες διακοσμητικότητας σχετίζονται με τη μέτρια υγρασία και τη διατροφή του εδάφους. Και η παρουσία υψηλής οξύτητας και αλατότητας έχει αρνητική επίδραση στην εμφάνιση των ηλίανθων.

Ημερομηνίες προσγείωσης

Οι διακοσμητικές ποικιλίες ηλίανθου δεν είναι ιδιαίτερα ανθεκτικές στον παγετό, επομένως συνιστάται η φύτευση φυτωρίων μετά την εμφάνιση ζεστού καιρού. Τα φυτά συνήθως φυτεύονται από το δεύτερο μισό του Μαΐου. Με καλλιέργεια χωρίς σπόρους στις νότιες περιοχές, οι σπόροι σπέρνονται στα τέλη Μαρτίου ή στις αρχές Απριλίου και ξεκινώντας από τα μεσαία γεωγραφικά πλάτη και πιο βόρεια, η περίοδος μετατοπίζεται στα τέλη Μαΐου.

Η σπορά ηλιόσπορων σε ανοιχτό έδαφος μπορεί να πραγματοποιηθεί όχι μόνο την άνοιξη, αλλά και το φθινόπωρο. Ωστόσο, στην περίπτωση αυτή, τα δενδρύλλια εμφανίζονται την άνοιξη μόνο σε ζεστά κλίματα με ήπιους χιονισμένους χειμώνες.

Ρίξε μια ματιά επίσης

Φύτευση και φροντίδα για μια φάρμα πουλερικών στο ύπαιθρο, περιγραφή των ειδών

Σχέδιο προσγείωσης

Η απόσταση μεταξύ των μεμονωμένων δενδρυλλίων εξαρτάται από την ποικιλία του ηλίανθου. Τα φυτά χαμηλής ανάπτυξης βρίσκονται σε απόσταση τουλάχιστον 0,3 m μεταξύ τους. Τα ψηλά χρειάζονται ακόμη περισσότερο χώρο και είναι ιδανικό να απομακρυνθούν τα δείγματα κατά 0,7 μ. Δεν μπορούν να τοποθετηθούν πάνω από 3 βλαστοί σε κάθε τρύπα, αλλά μια στενή φύτευση οδηγεί σε μείωση του μεγέθους των λουλουδιών.

Φροντίδα

Οι ηλίανθοι δεν έχουν υψηλές απαιτήσεις συντήρησης. Η πιο σημαντική προϋπόθεση είναι η αφθονία του ηλιακού φωτός · τα φυτά δεν πρέπει να τοποθετούνται ακόμη και σε μερική σκιά. Οι ισχυροί μίσχοι δεν φοβούνται τους ανέμους, αλλά οι μικρότερες ποικιλίες φυτεύονται καλύτερα σε προστατευμένα μέρη.

Πότισμα

Τα λουλούδια χρειάζονται άφθονο τακτικό πότισμα. Δεν πρέπει να επιτρέπεται η ξήρανση του εδάφους και η στασιμότητα της υγρασίας στις ρίζες. Τα φυτά ποτίζονται εβδομαδιαίως και σε συνθήκες ζέστης - καθημερινά. Ο ηλίανθος χρειάζεται νερό ειδικά κατά την περίοδο σχηματισμού των φύλλων, καθώς και κατά την εμφάνιση των μπουμπουκιών και κατά την ανθοφορία.

Χαλάρωση και βοτάνισμα

Το έδαφος πρέπει να χαλαρώσει μετά από κάθε πότισμα, καθώς και μετά από βροχή. Αυτό διεγείρει τη βλάστηση του φυτού και διαποτίζει τις ρίζες με υγρασία και οξυγόνο. Ταυτόχρονα, αφαιρούνται τα ζιζάνια, τα οποία παίρνουν τροφή από τον ηλίανθο και σκιάζουν τα φυτά.

Λίπασμα επιφάνειας

Οι διακοσμητικές ιδιότητες των ηλίανθων ενισχύονται από την παρουσία θρεπτικών ουσιών στο έδαφος. Ένα μήνα μετά την εμφάνιση των πρώτων βλαστών, τα φυτά μπορούν να τρέφονται με λιπάσματα αζώτου · κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σύνθετα ορυκτά επιθέματα ή μίγματα φωσφόρου-καλίου.

Παράσιτα και ασθένειες

Ο διακοσμητικός ηλίανθος μπορεί να επηρεαστεί από έντομα και βακτηριακές ασθένειες. Επικίνδυνες λοιμώξεις:

1. Downy ωίδιο. Τα παράσιτα και η υψηλή υγρασία διεγείρουν την ανάπτυξη της νόσου, από την οποία εμφανίζεται μια λευκή άνθιση στο κάτω μέρος του φύλλου. Τα νοσούντα μέρη του φυτού πρέπει να αποκοπούν και τα φυτεύματα να αντιμετωπίζονται με μυκητοκτόνα ή σαπουνόνερο με την προσθήκη θειικού χαλκού.
2. Καφέ κηλίδες. Η ασθένεια προκαλεί την εμφάνιση σκοτεινών σημείων ξήρανσης στα φύλλα σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και υγρασίας. Για τη θεραπεία, χρησιμοποιούνται φάρμακα "Vectra" ή "Strobi".
3. Σκουριά. Ο μύκητας σχηματίζει πορτοκαλί φλύκταινες γεμάτες σπόρια · μπορείτε να απαλλαγείτε από την ασθένεια με τη βοήθεια μυκητοκτόνων.

Σκώρος ηλίανθου

Οι κάμπιες ενός σκώρου ηλίανθου ή ενός σκώρου μολύνουν τα φυτά. Μπορείτε να απαλλαγείτε από έντομα με τη βοήθεια εντομοκτόνων, αλλά δεν υπάρχει προφύλαξη από αυτά τα παράσιτα, εκτός από το βοτάνισμα.

Ηλιέλαιο

Αυτοί οι σκαθάρια γεννούν αυγά στους μίσχους του ηλίανθου και οι προνύμφες καταστρέφουν τη δομή του. Η σωστή φροντίδα και η απομάκρυνση των ζιζανίων θα προστατεύσει τις φυτεύσεις και οι χημικές ουσίες θα σκοτώσουν τα έντομα.

Ηλιέλαιο αράχνη

Το παράσιτο γεννά αυγά στους άξονες των φύλλων και οι προνύμφες διεισδύουν γρήγορα στο στέλεχος. Το βαθύ σκάψιμο του εδάφους και η απομάκρυνση των ξηρών βλαστών είναι μια καλή προφύλαξη κατά των αγκαθιών. Τα φυτά μπορούν να υποστούν επεξεργασία με "Vantex", "Fufanon" ή παρόμοια προϊόντα.

Αποκοπή ξεθωριασμένων ταξιανθιών

Οι ηλίανθοι δεν ανθίζουν πάντα ταυτόχρονα · για την επανεμφάνιση των καλαθιών, συνιστάται η αποκοπή των προηγούμενων αμέσως μετά την απώλεια ελκυστικότητας. Αυτή η διαδικασία θα δώσει ώθηση στο φυτό να αναπτύξει εκ νέου άνθη. Το φθινόπωρο, οι βλαστοί των πολυετών ποικιλιών κόβονται εντελώς.

Ρίξε μια ματιά επίσης

Περιγραφή και αναπαραγωγή του λουλουδιού, φύτευσης και φροντίδας του φεγγαριού

Είδη

Το γένος ηλίανθος περιλαμβάνει τουλάχιστον 50 είδη φυτών με διακοσμητικά χαρακτηριστικά. Η πιο κοινή:

• ετήσιος ή ελαιούχος σπόρος ·
• κονδύλων ή αγκινάρας της Ιερουσαλήμ
• δέκα πέταλα;
• Μαξιμιλιανός;
• πρίνος;
• ερυθρόλαιμο
• φωτεινά άνθη.

Κονδυλώδης

Η κύρια διαφορά μεταξύ αυτού του είδους είναι ο σχηματισμός κονδύλων στο υπόγειο τμήμα του φυτού. Εξωτερικά χαρακτηριστικά:

• ύψος λήψης έως 3 m.
• το στέλεχος καλύπτεται ελάχιστα με φύλλα.
• μικρά καλάθια από 2 έως 6 cm.
• τα πέταλα είναι χρυσοκίτρινα.

Δέκα άτομα

Μια κοινή διακοσμητική εμφάνιση χαρακτηρίζεται από:

• ύψος φυτού 1,5 m;
• σκούρα πράσινα φύλλα;
• άνθηση από το δεύτερο μισό του Αυγούστου έως τα τέλη του φθινοπώρου.
• απλές ή διπλές ταξιανθίες.
• τα πέταλα είναι χρυσά ή κίτρινα-λεμόνια.

Δημοφιλείς ποικιλίες

Υπάρχουν πολλές ποικιλίες διακοσμητικού ηλίανθου, καθώς και υβριδίων. Τα φυτά ποικίλλουν ανάλογα με το μέγεθός τους, τις κλιματολογικές απαιτήσεις και τα εξωτερικά χαρακτηριστικά τους.

Όλες οι ποικιλίες, τόσο αγνές όσο και υβρίδια, έχουν μια λεπτή, ευχάριστη μυρωδιά, προσελκύουν τις μέλισσες και είναι φυτά μελιού.

Παγωτό βανίλια

Χαρακτηριστικά ποικιλίας:

• χρησιμοποιείται για μπουκέτα?
• απλό σχήμα καλαθιού
• χρώμα πετάλου βανίλιας.

αρκουδάκι

Εξωτερικά δεδομένα της εγκατάστασης:

• πυροβολεί έως 1 m.
• διπλά λουλούδια περίπου 22 εκατοστά?
• φωτεινά κίτρινα πέταλα;
• μακρά ανθοφορία.

Κόκκινος ήλιος

Χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά ενός ηλίανθου:

• ύψος όχι μεγαλύτερο από 2 m ·
• μακρά ανθοφορία
• κόκκινο-καφέ χρώμα των πετάλων.

κόκκινος μύλος

Τα λουλούδια αυτής της ποικιλίας είναι διαφορετικά:

• το κέντρο των πετάλων είναι κόκκινο μπορντό?
• η άκρη είναι ελαφριά.
• ο πυρήνας είναι σκοτεινός.

Κονγκ

Χαρακτηριστικά ποικιλίας:

• ύψος περίπου 5 μ.
• οι βλαστοί τείνουν να σπάνε στον άνεμο.
• χρησιμοποιήστε ως αντιστάθμιση.

Procut Red Lemon Bicolor

Η εμφάνιση των λουλουδιών αυτής της ποικιλίας χαρακτηρίζεται από:

• μαύρος πυρήνας
• μέσα στα πέταλα είναι κόκκινα.
• η άκρη του λουλουδιού γίνεται κίτρινη.

Σεληνόφωτο

Χαρακτηριστικά της ποικιλίας:

• ύψος έως 1 m
• οι ταξιανθίες είναι απλές.
• τα πέταλα είναι κίτρινο λεμόνι.

Γιγαντιαίο μονό

Ειδικά χαρακτηριστικά αυτών των ηλίανθων:

• ύψος 2 m;
• μεγάλα καλάθια
• απλή μορφή ταξιανθιών ·
• τα πέταλα είναι χρυσά.

Ιταλικό λευκό

Εξωτερικές διαφορές της ποικιλίας:

• ελαφριά, σχεδόν λευκά πέταλα.
• σκοτεινό κέντρο
• απλό σχήμα καλαθιού
• υψηλή ανάπτυξη.

Το κεράσι τριαντάφυλλο

Η ξένη ποικιλία χαρακτηρίζεται από:

• γρήγοροι ρυθμοί ανάπτυξης
• το κέντρο είναι σχεδόν μαύρο.
• η μέση των πετάλων είναι κόκκινη κερασιά.
• οι άκρες είναι ανοιχτό κίτρινο.
• χωρίς γύρη.

Φλωρεντζα

Χαρακτηριστικά αυτών των ηλίανθων:

• χρησιμοποιείται σε μπουκέτα?
• το κεντρικό μισό των πετάλων είναι μπορντό?
• οι άκρες των λουλουδιών είναι κίτρινες.

Black Magic F1

Υβριδικά χαρακτηριστικά:

• το ύψος των βλαστών είναι 1,2 m.
• πλούσιο καφέ χρώμα των καλαθιών.
• χρήση σε μπουκέτα.

Χρήση στο σχεδιασμό κήπου

Στη διακόσμηση των αγροτεμαχίων χρησιμοποιούνται ευρέως και οι δύο μεμονωμένες φυτεύσεις διακοσμητικού ηλίανθου και ένας συνδυασμός με άλλα λουλούδια. Το φυτό διακοσμεί παρτέρια και φράχτες, δημιουργεί μια φωτεινή προφορά και σχηματίζει ένα ρουστίκ εσωτερικό.

Παρτέρια

Κατά τη δημιουργία ενός κοινού παρτέρου, αξίζει να φυτέψετε κίτρινα ηλιοτρόπια σε συνδυασμό με μπλε, μοβ ή λευκά λουλούδια. Οι μεγάλες ταξιανθίες είναι σε καλή αρμονία με τα χρυσάνθεμα, τη λεβάντα, τα μικρά αγριολούλουδα, τη λευκή λατίτρα και τα δελφίνια.

Διακόσμηση περιφράξεων, σωρών λιπάσματος, κτιρίων

Ένας ηλιέλαιο με χαμηλή ανάπτυξη μπορεί να φυτευτεί κατά μήκος της άκρης των μονοπατιών του κήπου και στα σύνορα των φράχτων. Οι υψηλοί βαθμοί φαίνονται καλοί στο πλαίσιο των κενών τοίχων των κτιρίων. Τα πλούσια φυτά μπορούν να κρύψουν ελκυστικά σωρούς κομποστοποίησης από την άποψη. Τα ηλιοτρόπια δημιουργούν επίσης ένα καλό σκηνικό για ρουστίκ σχέδια κήπων.

Μπουκέτο, κομμένα

Τα ανθοπωλεία δεν χρησιμοποιούν πολύ μεγάλα φωτεινά καλάθια ηλίανθων για να δημιουργήσουν πρωτότυπα μπουκέτα. Οι ταξιανθίες δημιουργούν μια καλή αρμονία με τριαντάφυλλα, γλαδιόλες, αστέρια και χρυσάνθεμα. Τα ηλιοτρόπια διατηρούν τη φρεσκάδα τους για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν κατακλύζουν άλλα λουλούδια.