Συμπτώματα κοκκιδίωσης σε κουνέλια και θεραπεία στο σπίτι, πρόληψη

Η κοκκιδίωση είναι μια μολυσματική ασθένεια που προκαλείται από τους απλούστερους μικροοργανισμούς - κοκκίδια. Το σώμα των οικιακών τρωκτικών μπορεί να μολύνει 10 τύπους παρασίτων, που εντοπίζονται σε διαφορετικά όργανα. Υπάρχουν δύο μορφές κοκκιδίωσης στα κουνέλια, που διαφέρουν στα συμπτώματα - εντερικά και ηπατικά. Για τη διάσωση των ζώων, η θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει αμέσως · φάρμακα και λαϊκές συνταγές μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως θεραπευτικοί παράγοντες.

Τι είναι η κοκκιδίωση στα κουνέλια;

Η κοκκιδίωση προκαλείται από ένα μονοκύτταρο παράσιτο της σειράς Coccidia του γένους Eimeria. Επομένως, το δεύτερο όνομα της παθολογίας είναι η εμερισμός. Αυτά τα παράσιτα είναι συγκεκριμένα, εγκατασταθούν μόνο στο σώμα των τρωκτικών και είναι ακίνδυνα για άλλα ζώα εκτροφής. Στο σώμα του κουνελιού, συλλαμβάνουν ορισμένα όργανα:

• κοκκιδία που ζουν στο λεπτό έντερο - Eimeria intinalis, μέσα, μάγμα, ασβεστίου
• καθίζηση στο ήπαρ - Eimeria stiedae.

Έξω από το σώμα του ξενιστή, τα κοκκίδια έχουν τη μορφή κύστεων, δηλαδή έχουν ένα κέλυφος που προστατεύει από τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και άλλους αρνητικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες. Έχοντας διαπεράσει το σώμα του κουνελιού, το παράσιτο χάνει το προστατευτικό του κέλυφος, αρχίζει να κινείται κατά μήκος του πεπτικού σωλήνα και εγκαθίσταται σε ένα κατάλληλο όργανο.

Πώς λαμβάνει χώρα η λοίμωξη;

Η μετάδοση συμβαίνει από ένα μολυσμένο κουνέλι σε ένα υγιές κουνέλι. Τα κόπρανα που εκκρίνονται από άρρωστα ζώα περιέχουν κοκκιδιακές κύστες. Τα κόπρανα μεταφέρουν τη μόλυνση σε τροφή και πόσιμο νερό. Μερικές μέρες είναι αρκετές για να μολυνθούν όλα τα άτομα που ζουν σε ένα κλουβί.

Η μόλυνση με κοκκιδίωση είναι αναπόφευκτη εάν:

• βάλτε ένα υγιές άτομο σε ένα κλουβί με έναν ασθενή.
• το κατοικίδιο θα τρώει τρόφιμα μολυσμένα με κύστες ή θα πίνει μολυσμένο νερό.
• ένας αγρότης θα φέρει μόλυνση σε ρούχα ή εξοπλισμό μετά από επαφή με άρρωστα άτομα ·
• ένα άρρωστο μητρικό κουνέλι θα ταΐσει τα μικρά με γάλα με παράσιτα.

Τις περισσότερες φορές, η κοκκιδίωση ανιχνεύεται σε νεαρά άτομα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα κουνέλια ηλικίας έως 4 μηνών αλλάζουν από το μητρικό γάλα σε ενήλικα τρόφιμα, ενώ το ανοσοποιητικό τους σύστημα εξακολουθεί να είναι αδύναμο.

Υπάρχει πιθανότητα μόλυνσης σε κουνέλια εάν το λιβάδι χρησιμοποιείται ως τροφή. Μπορεί να περιέχει ίχνη περιττωμάτων από άγριους ποντικούς που περιέχουν κοκκιδιακές κύστες.

Συμπτώματα της νόσου

Τα συμπτώματα των ηπατικών και εντερικών μορφών παθολογίας διαφέρουν. Ωστόσο, στα κουνέλια, και τα δύο όργανα επηρεάζονται συχνά ταυτόχρονα.

Εντερική μορφή

Η περίοδος μεταξύ μόλυνσης και εκδήλωσης των πρώτων σημείων κοκκιδίωσης είναι περίπου 5 ημέρες. Συμπτώματα εντερικής κοκκιδίωσης:

• μειωμένη όρεξη, άρνηση φαγητού
• αφυδάτωση;
• αμαύρωση και ατημέλητο παλτό.
• λεύκανση των βλεννογόνων.
• πράσινη διάρροια, αργότερα ραβδωμένο αίμα.

Πριν από το θάνατο, παρατηρούνται σπασμοί και μετά το κουνέλι παραλύεται.

Ηπατική μορφή

Σημάδια ηπατικής κοκκιδίωσης:

• μειωμένη όρεξη
• ακόρεστη δίψα
• απαθής, λήθαργος, υπνηλία
• την επιθυμία να κρυφτεί στην άκρη του κελιού.
• πρησμένη κοιλιά
• σκύψιμο, ένταση λόγω αφόρητου πόνου.

Ρίξε μια ματιά επίσης

Αποχρώσεις των χειμερινών κουνελιών αναπαραγωγής και κανόνες αναπαραγωγής για υπαίθρια διατήρηση

Η ηπατική κοκκιδίωση είναι οξεία και χρόνια. Στην πρώτη περίπτωση, περίπου 10 ημέρες μετά τη μόλυνση, το κουνέλι αρχίζει να εμφανίζει έντονη διάρροια. Το ζώο πέφτει σε κώμα, πεθαίνει.

Διαγνωστικές μέθοδοι

Για να γίνει διάγνωση, αναλύονται τα παρατηρούμενα συμπτώματα, πραγματοποιείται μικροσκοπική εξέταση των περιττωμάτων και εξετάζονται τα εσωτερικά όργανα των νεκρών ζώων. Ο παθολόγος ανακαλύπτει στα νεκρά λευκά οζίδια κουνελιού στους ιστούς του ήπατος και των εντέρων, που κυμαίνονται σε διάμετρο από παπαρούνα έως κόκκους δημητριακών - αυτές είναι συσσωρεύσεις παρασίτων. Το υλικό που λαμβάνεται κατά τη διαδικασία αυτοψίας αποστέλλεται για μικροσκοπική εξέταση. Οι κοκκιδικές κύστες που βρίσκονται κάτω από ένα μικροσκόπιο επιτρέπουν την ακριβή διάγνωση.

Πώς να αντιμετωπίσετε την κοκκιδίωση σε κουνέλια στο σπίτι

Εάν εντοπιστούν συμπτώματα κοκκιδίωσης, είναι αδύνατο να καθυστερήσει η θεραπεία, διαφορετικά το ζώο θα πεθάνει.

Τα ίδια φάρμακα δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία κάθε νέας εστίας μόλυνσης, καθώς τα κοκκίδια σταδιακά γίνονται ανθεκτικά στο φάρμακο.

Ένα νέο φάρμακο πρέπει να λαμβάνεται κάθε 2 χρόνια.

φαρμακευτική αγωγή

Για να καταστρέψετε τη μόλυνση στο σώμα των κουνελιών, χρησιμοποιούνται τα ακόλουθα φάρμακα για να διαλέξετε:

1. Eimeter. Πραγματοποιείται με τη μορφή ανάρτησης 2,5 και 5%. Το δραστικό συστατικό είναι τολτραζουρίλη (25 και 50 mg σε 1 ml). Η ημερήσια δόση είναι 15 mg τολτραζουρίλης ανά 1 κιλό σωματικού βάρους.
2. Baycox. Η θεραπεία πραγματοποιείται με τον ίδιο τρόπο όπως και με το Eimeterm, καθώς η δραστική ουσία είναι παρόμοια. Για 1 λίτρο νερού, πάρτε 5 ml εναιωρήματος 5% (2,5% ανά 0,5 λίτρα). Το κουνέλι λαμβάνει ένα διάλυμα, η ημερήσια δόση είναι 300 ml. Φάρμακα που βασίζονται στην τολτραζουρίλη χορηγούνται στο ζώο για 2 ημέρες, πραγματοποιείται παύση 5 ημερών και στη συνέχεια η δόση επαναλαμβάνεται.
3. "Σουλφαδιμεθοξίνη". Το φάρμακο προστίθεται στην τροφή των κουνελιών. Η δόση για την πρώτη ημέρα είναι 0,2 g ανά 1 kg του βάρους του κατοικίδιου ζώου, για τις επόμενες 4 ημέρες - 0,1 g ανά 1 kg. Η πορεία της εισαγωγής διαρκεί 2 ημέρες, ακολουθούμενη από μια παύση 5 ημερών.
4. "Φουραζολιδόνη". Το φάρμακο δεν σκοτώνει κοκκίδια, αλλά συμπληρώνεται με μια πορεία για την ενίσχυση της φυσικής κατάστασης των κουνελιών. Το ημερήσιο ποσό των χρημάτων είναι 30 mg ανά 1 κιλό σωματικού βάρους. Η ρεσεψιόν διαρκεί μια εβδομάδα.
5. "Φθαλαζόλη" + "Νορσουλφαζόλη". Η ημερήσια δόση του πρώτου φαρμάκου είναι 0,1 g ανά 1 kg σωματικού βάρους, το δεύτερο είναι 0,3 g ανά 1 kg. Η ρεσεψιόν διαρκεί 5 ημέρες, μετά από μια παύση 5 ημερών, το μάθημα συνεχίζεται.

Στα άρρωστα κουνέλια χορηγείται ρετινόλη (βιταμίνη Α) και βιταμίνες ομάδας Β για την γρήγορη αποκατάσταση των κατεστραμμένων οργάνων και την ενίσχυση της ανοσίας.

Λαϊκές θεραπείες

Το ιώδιο χρησιμοποιείται ως λαϊκή θεραπεία. Στο σώμα του κουνελιού, οξειδώνει τα προϊόντα της πρωτεϊνικής διάσπασης, ομαλοποιεί τον θυρεοειδή αδένα, ο οποίος έχει θετική επίδραση στην ευημερία. Σε ενήλικες και νεαρά άτομα λαμβάνεται διάλυμα ιωδίου. Για θεραπευτικούς και προφυλακτικούς σκοπούς, χρησιμοποιείται διάλυμα 0,01% της ουσίας. Για την παρασκευή του, 1 ml πυκνού ιωδίου 10% (ή 2 ml 5%) διαλύεται σε 1 λίτρο νερού.

Για την παρασκευή του διαλύματος, δεν χρησιμοποιούνται μεταλλικά πιάτα, αλλά μόνο γυαλί ή πλαστικά, αφού το ιώδιο μπορεί να αντιδράσει με μέταλλο για να σχηματίσει ανεπιθύμητες ουσίες.

Στις πρώτες 10 ημέρες, στα νεαρά κουνέλια λαμβάνεται διάλυμα 0,01%, η ημερήσια δόση είναι 50 ml. Στη συνέχεια κάνουν μια παύση 5 ημερών. Μετά από αυτό, η συγκέντρωση του φαρμάκου αυξάνεται: 70 ml διαλύματος 0,02% την ημέρα για μια εβδομάδα. Την τρίτη εβδομάδα, 0,02% υγρό χορηγείται ήδη σε όγκο 100 ml ανά ημέρα.Για ενήλικες, η δοσολογία είναι διαφορετική: τις πρώτες 10 ημέρες, 100 ml διαλύματος 0,01% την ημέρα. Μετά από παύση 5 ημερών για 2 εβδομάδες, στα κουνέλια χορηγούνται 200 ​​ml υγρού 0,02% την ημέρα.

Ρίξε μια ματιά επίσης

Πώς μπορούν να ποτίζονται τα κουνέλια το χειμώνα, κανόνες και απαιτήσεις για τη φύλαξη εξωτερικών χώρων

Γιατί είναι επικίνδυνη η ασθένεια;

Η εξάπλωση της λοίμωξης είναι γρήγορη. Αρκεί να μολυνθείς με ένα κουνέλι, ώστε σε λίγες μέρες ολόκληρο το ζώο να αρρωστήσει με κοκκιδίωση. Τα πιο επικίνδυνα για τα ζώα είναι άτομα με χρόνια μορφή της νόσου, η οποία παρατηρείται με μη εντατική εισβολή ή επανεμφάνιση. Ο αριθμός των παρασίτων στο σώμα δεν είναι αρκετός για να προκαλέσει σοβαρά συμπτώματα, αλλά το άρρωστο ζώο παραμένει φορέας λοίμωξης, το απελευθερώνει στο περιβάλλον, μολύνει τους γείτονές του στο κλουβί.

Στην οξεία μορφή κοκκιδίωσης, το κουνέλι πεθαίνει σε 2 εβδομάδες. Τα σημάδια του επικείμενου θανάτου είναι σπασμοί και ένα νευρικό σύνδρομο, που εκδηλώνεται ρίχνοντας το κεφάλι πίσω.

Αλλά ακόμη και αν το κουνέλι επιβιώσει, παραμένει φορέας κοκκιδίων, επικίνδυνο για τα ζώα. Επομένως, άτομα που έχουν υποστεί κοκκιδίωση υπόκεινται σε άμεση σφαγή.

Μέτρα πρόληψης

Για να αποφευχθεί η εξάπλωση της κοκκιδίωσης, πρέπει να τηρούνται οι ακόλουθες συστάσεις:

• καθαρίστε και απολυμάνετε τα κύτταρα καθώς γίνονται βρώμικα.
• αποφύγετε να συσσωρεύετε κουνέλια, ειδικά διαφορετικών ηλικιών.
• ταΐστε τα ζώα με τρόφιμα υψηλής ποιότητας, παρέχετε μια ισορροπημένη διατροφή.
• αλλάξτε σταδιακά τη ροή.
• αποφύγετε υψηλή υγρασία, απότομες διακυμάνσεις θερμοκρασίας και ρεύματα.
• διατηρήστε τα κουνέλια που αποκτήθηκαν σε καραντίνα για ένα μήνα.

Η απολύμανση των κυττάρων και η απογραφή πρέπει να είναι διεξοδική, καθώς οι κοκκιδιακές κύστεις είναι ανοσοποιημένες στους κοινούς καθαριστικούς παράγοντες. Πολλοί αγρότες χρησιμοποιούν καυστήρα για να ψήνουν κύτταρα. Από ισχυρά απολυμαντικά, ένα διάλυμα 2% του "Brovadez-plus" είναι κατάλληλο.

Μπορώ να φάω το κρέας ενός κουνελιού με κοκκιδίωση;

Η κοκκιδίωση του κουνελιού δεν είναι επικίνδυνη για τον άνθρωπο. Το κρέας μπορεί να καταναλωθεί χωρίς φόβο, απλά πρέπει να απορρίψετε τα προσβεβλημένα εσωτερικά όργανα. Για τα κοκκίδια, οι θερμοκρασίες των 100 ° C είναι θανατηφόρες, οπότε μετά τη θερμική επεξεργασία, το κρέας καθίσταται εντελώς ακίνδυνο. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι, αφού έχουν δει αρκετά άρρωστα κουνέλια, περιφρονούν να τρώνε κρέας, το πετούν.

Τα άρρωστα δέρματα κουνελιών θα πρέπει να απορριφθούν. Σε ένα μολυσμένο ζώο, η γούνα γίνεται θαμπή και τσαλακωμένη, είναι άχρηστο να το χρησιμοποιείτε σε επιχειρήσεις με γούνα.