Περιγραφή των ασθενειών των κολοκυθιών στο ύπαιθρο, θεραπεία και έλεγχος αυτών
Πολλοί κηπουροί αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα όπως οι ασθένειες κολοκυθιών στο ανοιχτό πεδίο και η καταπολέμηση τους, μια φωτογραφία θα βοηθήσει στον εντοπισμό του προβλήματος.
Τα κολοκύθια αρρωσταίνουν από ιογενείς ή μυκητιακές παθολογίες, επηρεάζονται από διάφορα παράσιτα. Η ακριβής κατανόηση του προβλήματος θα βοηθήσει στον προσδιορισμό της επιλογής του τρόπου αντιμετώπισής του, του τρόπου διατήρησης και προστασίας της καλλιέργειας.
Πώς να αντιμετωπίσετε τις ασθένειες των κολοκυθιών;
Οι πιο συχνές ασθένειες κολοκυθιών, ανάλογα με τον αιτιολογικό παράγοντα που τις προκαλούν, είναι μυκητιακές. Οι ένοχοι ασθένειας μπορούν να σκοτώσουν φύλλα, φρούτα ή ρίζες. Οι μέθοδοι αγώνων που είναι κοινές σε όλες τις ασθένειες: παρακολούθηση της εναλλαγής των καλλιεργειών, έγκαιρη απομάκρυνση απορριμμάτων και ζιζανίων από το έδαφος του τόπου, καταστροφή των πληγέντων τμημάτων του φυτού.
Ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη ασθενειών είναι η πτώση της θερμοκρασίας τη νύχτα και η αυξημένη υγρασία, για παράδειγμα, μετά από βροχή ή με υπερβολικό πότισμα. Τα προσβεβλημένα φυτά και οι σπόροι είναι η πηγή του παθογόνου. Τα έντομα συμβάλλουν στην εξάπλωση.
Ανθρακνόζη
Οι μυκητιακές ασθένειες της σκουός και η θεραπεία τους είναι το πιο κοινό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν κατά την καλλιέργεια καλλιεργειών σε ανοιχτό χωράφι.
Το Zucchini anthracnose είναι μια μυκητιακή ασθένεια που προκαλείται από έναν μύκητα του γένους Colletotrichum. Πρώτα απ 'όλα, αδύναμα και μηχανικά κατεστραμμένα φυτά επηρεάζονται σε οποιοδήποτε στάδιο ανάπτυξης. Η ανθρακόζη επηρεάζει τα κολοκύθια που φυτεύονται σε έδαφος με υψηλή οξύτητα, με ανεπαρκή ποσότητα λιπασμάτων ποτάσας και φωσφόρου.
Κηλίδες κίτρινου ή καφέ χρώματος με σκούρο καφέ ή μοβ άκρο εμφανίζονται στα φύλλα, τα οποία αναπτύσσονται γρήγορα πρώτα σε ολόκληρη την επιφάνεια της πλάκας των φύλλων και στη συνέχεια στο στέλεχος, τα λουλούδια και τα φρούτα. Οι βλάβες πηγαίνουν βαθύτερα στο πάχος των οργάνων του φυτού και εμποδίζουν την κίνηση του νερού και των θρεπτικών συστατικών.
Τα στελέχη και τα φρούτα καλύπτονται με κλαίσματα, γλοιώδεις κηλίδες και αρχίζουν να σαπίζουν με την πάροδο του χρόνου και τα φύλλα αρχίζουν να κυρτώνουν. Τα φρούτα συρρικνώνονται και αποκτούν μια πικρή γεύση. Η ήττα της ριζικής ζώνης οδηγεί στο θάνατο του φυτού.
Στο αρχικό στάδιο ανάπτυξης της ανθρακινόζης, οι βλαστοί ψεκάζονται με ένα διάλυμα κολλοειδούς θείου 35%, διάλυμα 1% μείγματος Bordeaux (100 g θειικού χαλκού και λάσπης αραιώνονται σε 10 λίτρα νερού), παρασκευάσματα EM.
Για να μειωθεί η οξύτητα, το χώμα σκάβεται με τέφρα από ξύλο, αλεύρι δολομίτη ή ασβέστη πριν από τη σπορά, εφαρμόζονται λιπάσματα που περιέχουν φωσφόρο και κάλιο.
Βακτηρίωση
Η βακτηρίωση είναι 2 τύπων και εκδηλώνεται είτε ως γωνιακό σημείο φύλλων είτε ως κορυφαία σήψη φρούτων.
Με γωνιακή κηλίδα, τα φύλλα γίνονται πρώτα λευκά, γιατί και γιατί τα φύλλα κολοκυθιών έγιναν λευκά, δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί, καθώς τέτοιες βλάβες αναπτύσσονται με διάφορες ασθένειες της καλλιέργειας. Εάν αργότερα, εμφανίζονται γωνιακές καφέ κηλίδες αντί για μικρές λευκές κηλίδες, αυτή είναι η βακτηρίωση.
Η ασθένεια προσβάλλει το φυτό ακόμη και στο στάδιο της εμφάνισης των κοτυληδόνων. Αρχικά, οι κηλίδες γίνονται σκούρο πράσινο, έπειτα καφέ, στεγνώνουν, πέφτουν, σχηματίζοντας τρύπες μεταξύ των φλεβών της πλάκας φύλλων. Δεδομένου ότι οι οπές περιορίζονται από φλέβες, είναι γωνιακές. Καφέ υδατώδεις πληγές εμφανίζονται στα φρούτα, τα οποία οδηγούν σε παραμόρφωση της σκουός.
Ο αγώνας είναι να αφαιρεθούν τα πληγέντα μέρη του πολιτισμού. Με μικρές αλλοιώσεις, οι βλαστοί υποβάλλονται σε επεξεργασία με μείγμα Bordeaux 1%, διάλυμα οξυχλωριούχου χαλκού 0,4%. Ως προληπτικό μέτρο, χρησιμοποιείται η κατεργασία σπόρου υλικού με διάλυμα 0,02% θειικού ψευδαργύρου, στο οποίο οι σπόροι βυθίζονται για μια ημέρα και μετά ξηραίνονται.
Ένας άλλος τύπος ασθένειας είναι η κορυφαία βακτηρίωση των φρούτων. Σε αυτήν την περίπτωση, οι κορυφές των φρούτων αρχίζουν να κιτρινίζουν και στη συνέχεια εμφανίζονται καφέ-καφέ κηλίδες. Σε αυτήν την περίπτωση, το κάτω μέρος μπορεί να αναπτυχθεί περαιτέρω. Στο μέλλον, τα φρούτα γίνονται υαλώδη και σαπίζουν.
Είναι αδύνατο να σωθεί ένα φυτό από την κορυφαία βακτηρίωση - θα πρέπει να καταστραφεί.
Λευκή σκλήρυνση σήψης
Ο μύκητας μπορεί να προκαλέσει διάφορες παθολογικές ασθένειες των κολοκυθιών στο ανοιχτό πεδίο, είναι πολύ πιο εύκολο να προσδιοριστεί ο τύπος σήψης από μια φωτογραφία.
Με λευκή σήψη, ή σκληροτενία, εμφανίζεται μια λευκή λευκή επίστρωση στα φύλλα της σκουός με μαύρες κουκίδες, η οποία τελικά εξαπλώνεται στα φρούτα, τις κεραίες, τα μοσχεύματα και τα στελέχη. Αναπτύσσουν λευκές αποικίες του μύκητα - σκληρωτία, οι οποίες σύντομα γίνονται μαύρες.
Η Σκληρωτία πέφτει και αδρανοποιείται στο έδαφος και την άνοιξη αποτελούν πηγή μόλυνσης. Οι κατεστραμμένες περιοχές του φυτού καλύπτονται με βλέννα, μαλακώνουν και σαπίζουν. Εάν η βάση του στελέχους σαπίσει, το φυτό πεθαίνει.
Η περίσσεια αζώτου στο έδαφος συμβάλλει στη μόλυνση των φυτών. Η θεραπεία συνίσταται στη θεραπεία των προσβεβλημένων περιοχών της σκουός με θρυμματισμένο ενεργό άνθρακα, τέφρα ξύλου ή λάσπη.
Για την καταπολέμηση του παθογόνου, λαμβάνονται τα ακόλουθα μέτρα:
- Χρήση για άρδευση με ζεστό νερό.
- Επικάλυψη με ρίζα με μείγμα 10 λίτρων νερού, 1 g θειικού ψευδαργύρου, 2 g θειικού χαλκού, 10 g ουρίας.
- Σε ξηρό και ζεστό καιρό, τα προσβεβλημένα φυτικά όργανα αφαιρούνται. Τα τμήματα πασπαλίζονται με θρυμματισμένο άνθρακα ή πλένονται με διάλυμα 0,5% θειικού χαλκού.
- Ουσίες που περιέχουν ασβέστιο χρησιμοποιούνται ως επικάλυψη: αλεσμένα κελύφη αυγών κοτόπουλου, τέφρα ξύλου με ρυθμό 200 g ουσίας ανά 1 m². Εισάγονται λιπάσματα φωσφόρου.
- Το έδαφος αρδεύεται με διάλυμα Fitolavin και προστίθεται κομπόστ για την αποκατάσταση της μικροχλωρίδας.
Γκρίζα σήψη botrytis
Ένας άλλος τύπος μύκησης είναι η γκρίζα σήψη. Ταυτόχρονα, αλλάζει η πρασινάδα του γρασιδιού, τα φύλλα, η ωοθήκη των φρούτων αρρωσταίνουν, υποφέρουν. Οι νεαρές ωοθήκες λαχανικών επηρεάζονται συχνότερα. Τα φρούτα γίνονται υδατώδη, όπως και άλλοι προσβεβλημένοι ιστοί, βρέχονται, μαλακώνουν, γίνονται καφέ, και καλύπτονται με μια γκρίζα άνθιση με μαύρες κουκίδες. Τα σπόρια του παθογόνου παραμένουν στο έδαφος για έως και 2 χρόνια.
Οι λόγοι που επιδεινώνουν τις συνθήκες και τις μεθόδους μόλυνσης με την ασθένεια είναι οι ίδιοι με τους λευκούς σάπες. Οι μέθοδοι του αγώνα συμπίπτουν επίσης. Οι πληγείσες περιοχές του καρπού μπορούν να κονιοποιηθούν με ένα μείγμα θειικού χαλκού και κιμωλίας, σε συνδυασμό με αναλογία 1: 2.
Ρίζα σήψη
Η σήψη της ρίζας επηρεάζει το φυτό, όπως το πάνω σάπιο, στη φάση του σχηματισμού φρούτων και εκδηλώνεται με σήψη του ριζικού συστήματος και του λαιμού. Ο προσβεβλημένος ιστός σκουραίνει και γίνεται καφέ, γίνεται σάπιος και μαλακός. Το κάτω φύλλωμα γίνεται κίτρινο. Η κουλτούρα σταματά να μεγαλώνει και εξασθενίζει και τελικά πεθαίνει.
Η σήψη της ρίζας εμφανίζεται λόγω της συχνής εισαγωγής οργανικής λίπανσης. Τα φυτά μπορούν να αντιμετωπιστούν με βιολογικούς Trichodermin και Glycoladin, οι οποίοι περιέχουν σπόρια μυκήτων - ανταγωνιστές του παθογόνου σήψης.
Οι σπόροι 3 εβδομάδες πριν από τη σπορά μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία με TMTD (Tiram) με ρυθμό 5-6 g / kg σπόρου. Τα μολυσμένα φυτά ποτίζονται με 0,1% διάλυμα Previkur με ρυθμό 200-300 ml για κάθε θάμνο. Επιπλέον, χρησιμοποιούνται διαλύματα που περιέχουν metalaxyl, mefenoxam.
Ωίδιο
Μια άλλη μυκητιακή νόσος των κολοκυθιών είναι το ωίδιο με λευκή σκόνη. Οι ασθένειες σε αυτήν την περίπτωση εκδηλώνονται με την εμφάνιση στα φύλλα, λιγότερο συχνά στο στέλεχος και στα μοσχεύματα, μικρών στρογγυλεμένων λευκών κηλίδων, πασπαλισμένα με σκόνη γύρης - σπόρια μυκήτων.
Με την πάροδο του χρόνου, οι κηλίδες αυξάνονται, συγχωνεύονται το ένα με το άλλο και καλύπτουν ολόκληρο το φυτό, ως αποτέλεσμα του οποίου γίνεται κίτρινο και στεγνώνει λόγω της αδυναμίας της φωτοσύνθεσης. Επιπλέον, το σώμα του μύκητα απορροφά θρεπτικούς χυμούς από την καλλιέργεια, γεγονός που καθιστά αδύνατη τη δημιουργία φρούτων. Το μανιτάρι αδρανοποιεί τα ζιζάνια.
Τα προσβεβλημένα φυτά ψεκάζονται με ένα διάλυμα κολλοειδούς θείου 35%, ένα διάλυμα φωσφορικού νατρίου 0,5%, ένα διάλυμα ισοφρενικού 10% ή κονιοποιούνται με αλεσμένο θείο με ρυθμό 300 g ανά 100 m².
Μούχλα Downy ωίδιο
Η peronosporosis επηρεάζει τα φύλλα σκουός σε όλα τα στάδια της καλλιεργητικής περιόδου. Πρώτα, κίτρινα σημεία εμφανίζονται στην άνω πλευρά των φύλλων, τα οποία στην άλλη πλευρά του φύλλου καλύπτονται με γκρι-ιώδη σπόρια του μύκητα.
Οι κηλίδες αυξάνονται, συγχωνεύονται μεταξύ τους, γεγονός που οδηγεί σε καφέ και στέγνωμα του φυλλώματος. Η ασθένεια εξελίσσεται πολύ γρήγορα. Μερικές φορές το εξωτερικό του φύλλου καλύπτεται με μια λευκή άνθιση. Παρά μια παρόμοια περιγραφή, οι μέθοδοι αντιμετώπισης της peronosporosis είναι κάπως διαφορετικές από την απομάκρυνση του ωιδίου.
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, το πότισμα σταματά εντελώς. Τα υγιή φύλλα επεξεργάζονται με ένα μείγμα δεξαμενής, διάλυμα οξυχλωριδίου χαλκού, Metriam, ένα μείγμα μυκητοκτόνων και διεγερτικών ανάπτυξης. Για προφύλαξη, οι σπόροι χύνονται με ζεστό νερό (+50 ° C) για 15 λεπτά.
Μαύρη φόρμα κολοκύθας
Το μαύρο καλούπι κολοκύθας μπορεί να εμφανιστεί στα φύλλα και σε άλλα όργανα σκουός. Εξωτερικά, εκδηλώνεται σε μικρά ανοιχτά καφέ σημεία, τα οποία τελικά συγχωνεύονται, μετατρέπονται σε εστίες νέκρωσης, καλυμμένα με μαύρη άνθιση - σπόρια μύκητα από το γένος Aspergillus.
Ως αποτέλεσμα της ζωτικής δραστηριότητάς του, τα πράσινα μέρη του φυτού γίνονται κίτρινα και ξηρά και τα φρούτα σταματούν να αναπτύσσονται, συρρικνώνονται και σαπίζουν. Η υψηλή υγρασία και οι μεγάλες πτώσεις θερμοκρασίας διεγείρουν την πορεία της νόσου.
Εάν το φυτό μπόρεσε να αρρωστήσει και να μην το θεραπεύσει, όλα τα κολοκύθια στον ιστότοπο αρρωσταίνουν.
Το Fusarium μαραίνει
Ασθένειες και παράσιτα: Τα παράσιτα σκουός επηρεάζουν συχνότερα τα ανώτερα εδάφη των φυτών. Το Fusarium δεν αποτελεί εξαίρεση. Το πρώτο σημάδι αυτής της ασθένειας είναι κιτρίνισμα και εξασθένιση των άνω φύλλων του θάμνου.
Τα στελέχη γίνονται καφέ στο κάτω μέρος (μέρος ρίζας) και καλύπτονται με ροζ ή πορτοκαλί άνθος. Το Fusarium επηρεάζει επίσης τις ρίζες. Ως αποτέλεσμα, το φυτό στεγνώνει και πεθαίνει μέσα σε λίγες ημέρες. Στην εγκάρσια τομή των στελεχών, μπορείτε να δείτε το μαυρίσματος των φλεβών.
Στο αρχικό στάδιο της βλάβης, μπορείτε να σκονίσετε τον θάμνο και το έδαφος γύρω από αυτό με τέφρα από ξύλο, αλλά αυτό δεν έχει αποτέλεσμα. Ο αγώνας συνίσταται στη βελτίωση του εδάφους - σπορά πράσινων φυτών κοπριάς, την εφαρμογή οργανικών και ανόργανων λιπασμάτων, την εφαρμογή εναλλαγής καλλιεργειών, την αφαίρεση ζιζανίων, την εφαρμογή προϊόντων EM και παρασκευασμάτων ασβεστίου.
Πώς να αντιμετωπίσετε τα παράσιτα σκουός;
Η εμφάνιση και ο αριθμός των παρασίτων επηρεάζεται από την υγρασία και τη θερμοκρασία του αέρα, την πυκνότητα των καλλιεργειών, την ένταση του ποτίσματος και τη γενική φροντίδα της περιοχής και των καλλιεργειών. Οι λόγοι για την εμφάνιση των εντόμων είναι πολύ πυκνή φύτευση, κρεβάτια ζιζανίων, υψηλή υγρασία.
Αφίδα πεπονιού
Η αφίδα πεπονιού μολύνει πρώτα τα ζιζάνια και στη συνέχεια προχωρά σε καλλιεργημένα φυτά.Οι αφίδες ροκανίζουν φύλλα από την κάτω πλευρά, τους μίσχους, τις ωοθήκες, τα πέταλα λουλουδιών. Τα προσβεβλημένα όργανα κάμπτονται, στεγνώνουν και τα λουλούδια πέφτουν. Η ανάπτυξη και η ανάπτυξη των φυτών επιβραδύνεται και στη συνέχεια πεθαίνουν. Οι αφίδες μπορούν να δώσουν έως και 20 γενιές ανά σεζόν. Το παράσιτο αδρανοποιεί τα φυτικά συντρίμμια.
Η μέθοδος πρόληψης είναι η έγκαιρη απομάκρυνση φυτωρίων, η συγκομιδή υπολειμμάτων φυτών αμέσως μετά τη συγκομιδή και η κατάλληλη εναλλαγή καλλιεργειών.
Για την καταστροφή αφίδων, χρησιμοποιούνται 10% διαλύματα Karbofos ή Trichlormetaphos-3, έγχυση σκόνης καπνού (1 μέρος σκόνης εγχύεται με 10 μέρη νερού και αραιώνεται με καθαρό νερό σε αναλογία 1: 3), έγχυση yarrow (1 kg χόρτου εγχύεται με 10 λίτρα νερού για 2 μέρες).
Whitefly
Το Whitefly είναι ένα μικρό λευκό έντομο καλυμμένο με σκόνη γύρης. Τόσο οι ενήλικες όσο και οι προνύμφες τρώνε φύλλα και νεαρούς βλαστούς, απορροφούν χυμό από αυτά και επίσης μολύνουν με διάφορες ασθένειες. Τα κόπρανα των ενήλικων εντόμων τρώνε μακριά στην πλάκα των φύλλων, η οποία οδηγεί στην εμφάνιση μαύρων κηλίδων σε αυτό.
Η ήττα των κολοκυθιών εκδηλώνεται με τον αποχρωματισμό, τη συστροφή και το θάνατο των φύλλων, και στο μέλλον, ολόκληρο το φυτό.
Τα πιο αποτελεσματικά φάρμακα κατά της λευκής μύγας: Aktara, Actellic, Double effect, Commander, Tanrek, Oberon και άλλα. Τα προϊόντα αραιώνονται σύμφωνα με τις οδηγίες και ψεκάζονται στα φυτά και στο έδαφος γύρω τους με τη συχνότητα που προτείνουν οι κατασκευαστές. Το πότισμα κολοκυθιών με διαλύματα εντομοκτόνων είναι πιο αποτελεσματικό.
Μπορείτε να ψεκάσετε τα κολοκυθάκια με έγχυση κρεμμυδιού ή σκόρδου κάθε μέρα για μια εβδομάδα.
Αράχνη αράχνης
Η δραστηριότητα ενός ακάρεου αράχνης είναι πολύ επιβλαβής. Επηρεάζει τις κάτω πλευρές των φύλλων, τις πλέκει με ένα λεπτό ιστός αράχνης. Σε μέρη ήττας, σχηματίζονται κίτρινες κουκίδες, τότε τα φύλλα γίνονται κίτρινα εντελώς, αποκτούν μαρμάρινο μοτίβο και στεγνώνουν. Με μεγάλο βαθμό ζημιάς, τα κολοκύθια πεθαίνουν. Τα τσιμπούρια δίνουν έως και 15 γενιές κατά τη διάρκεια της σεζόν και αδρανοποιούνται σε ομάδες κάτω από φυτικά συντρίμμια και σκουπίδια.
Υπάρχουν τρόποι για να απαλλαγείτε από το παράσιτο, τα ακάρεα αράχνης μπορούν να καταστραφούν με τα ακόλουθα μέσα:
- Ψεκασμός φύλλων σε ζεστό καιρό. Το νερό μπορεί να αντικατασταθεί με έγχυση φλοιού κρεμμυδιού ή σκόρδου. Για την παρασκευή βάμματος, 200 g πρώτων υλών χύνονται σε 10 λίτρα νερού και διατηρούνται για 2 ημέρες.
- Ψεκασμός με διάλυμα χλωροαιθανόλης 20%.
- Άρδευση με διάλυμα Isofen 10%.
- Ψεκασμός αλεσμένου θείου με ρυθμό 300 g ανά 100 m².
Για τη βελτίωση των συγκολλητικών ιδιοτήτων των διαλυμάτων, προστίθενται 30 g σαπουνιού πλυντηρίου.
Φυτρώνουν μύγα
Οι προνύμφες των φυτρώνουν σε σπόρους και φυτά που βλαστάνουν. Οι γκρι μύγες έχουν μέγεθος σώματος όχι μεγαλύτερο από 3-5 mm. Τα χρόνια των εντόμων ξεκινούν την άνοιξη. Βάζουν τα αυγά τους σε μέρη με υψηλή υγρασία, ειδικά κοντά στην κοπριά.
Μέσα σε μια εβδομάδα, προνύμφες αναδύονται από τα αυγά, τα οποία καταστρέφουν τις καλλιέργειες σε 14 ημέρες. Στη συνέχεια, οι προνύμφες κουτάβουν. Κατά τη διάρκεια της ζεστής περιόδου, εμφανίζονται 2-3 γενιές φυτών. Ιδιαίτερα συχνά, οι προνύμφες των βλαστών πετούν στα φύλλα μπορούν να βρεθούν σε κρύα καλοκαίρια.
Ως προληπτικό μέτρο, πρέπει να ενσωματώσετε προσεκτικά την κοπριά στο έδαφος, να αφαιρέσετε τα υπολείμματα των φυτών και να ρυθμίσετε το πότισμα. Την άνοιξη, πριν από τις αρχές του καλοκαιριού, ο Karbofos ή ο Fufanon εισάγονται στο έδαφος. Το εναέριο μέρος του φυτού μπορεί να επικονιαστεί με τέφρα ξύλου, μαύρο πιπέρι, σκόνη καπνού. Για άρδευση, χρησιμοποιήστε το ακόλουθο διάλυμα: 200 g χλωριούχου νατρίου και 10 λίτρα νερού.
Γυμνοσάλιαγκες
Οι γυμνοσάλιαγκες ροκανίζουν τα έμβρυα στους σπόρους, τρώνε τα φύλλα στα φυτά. Στερεώνοντας από την πλευρά του στελέχους, το μαλάκιο ροκανίζει σε αυτό, το οποίο οδηγεί στο θάνατο των περισσότερων φυτών. Αργότερα, τα παράσιτα ροκανίζουν την ωοθήκη των φρούτων ή βλάπτουν τα νεαρά κολοκύθια, τρώγοντας τον πολτό σε αυτά και ακόμη και κάνοντας κινήσεις.
Εκτός από τη μείωση της απόδοσης, τα σαλιγκάρια αφήνουν ίχνη βλέννας και άλλες εκκρίσεις στην πληγείσα περιοχή του στελέχους, των φύλλων ή των φρούτων, μειώνοντας έτσι την παρουσίαση του προϊόντος. Έχοντας αποθηκεύσει με τα συλλεχθέντα φρούτα, οι γυμνοσάλιαγκες συνεχίζουν να βλάπτουν, καταστρέφοντας την καλλιέργεια.
Ο ευκολότερος τρόπος αντιμετώπισης των οστρακοειδών είναι μηχανικός.Συλλέγονται με το χέρι ή χρησιμοποιώντας ειδικές παγίδες. Οι παγίδες κατασκευάζονται από κομμάτια λινάτσα ή κόντρα πλακέ και τοποθετούνται γύρω από την περίμετρο του χώρου. Γύρω από τα φυτεύματα, διαπερνούν προστατευτικές αυλακώσεις πλάτους έως 30 εκατοστών και τις γεμίζουν με βελόνες, άμμο, πριονίδι, που παρεμποδίζουν την πρόοδο των παρασίτων.
Χρησιμοποιούνται ειδικά παρασκευάσματα: σχηματίζονται κόκκοι Μεταλδεΰδης (με ρυθμό 4 g ανά 1 m²), η κατανάλωση των οποίων οδηγεί στο θάνατο γυμνοσάλιαγκας, το έδαφος και τα φυτά ψεκάζονται με διάλυμα χαλκού ή θειικού σιδήρου και ψεκάζεται ασβέστης.
